Η Ναταλία Γερμανού δεν εκτίθεται για πρώτη φορά στην «μανία» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η παρουσιάστρια, ραδιοφωνική παραγωγός και στιχουργός ξέρει τι σημαίνει δημόσια προβολή από την καλή και από την ανάποδη. Το έχει πει άλλωστε επανειλημμένα, τονίζοντας ότι τα πιο φαρμακερά σχόλια που δέχεται τα τελευταία χρόνια στοχεύουν στην ηλικία της.
Όμως, αυτό που συνέβη με την συνέντευξη του Ιάσωνα Αποστολόπουλου, του διασώστη προσφύγων ο οποίος έφτασε μέχρι το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου για να παρασημοφορηθεί αλλά την τελευταία στιγμή το όνομά του αποσύρθηκε από τη λίστα, δεν έχει ξανασυμβεί.
Μιλώντας στην Lifo, μετά από τον σάλο που προκλήθηκε, η Ναταλία Γερμανού ξεκαθάρισε
«Εγώ ξεκίνησα στη μεσημεριανή ζώνη έχοντας την εντύπωση ότι θα κάνω μια ψυχαγωγική εκπομπή. Ήρθε η ζωή και με διέψευσε και μου έδειξε ότι πλέον δεν μπορώ να κάνω αποκλειστικά ψυχαγωγία, εκτός κι αν κλειστώ ηθελημένα σε μια ροζ μπάλα, δεν παρακολουθώ τις εξελίξεις, δεν με ενδιαφέρει τι συμβαίνει γύρω μου, παρά μόνο η παρτούκλα μου και να ‘μαι εγώ καλά. Επειδή δεν είναι αυτή η ιδιοσυγκρασία μου, η εκπομπή πήρε τον δικό μου ρυθμό – κι ευτυχώς έχω έναν αρχισυντάκτη (σ.σ. τον Βασίλη Δρυμούση) με τον οποίο ταιριάζουμε πολύ».
Για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η παρουσία του Ιάσωνα Αποστολόπουλου στο «Καλύτερα δε Γίνεται», η Ναταλία Γεμανού απάντησε:
«Τα διάβασα όλα τα tweets, φυσικά δεν απάντησα σε κανένα, ούτε στα καλά ούτε στα κακά, γιατί δεν μπορείς να απαντάς μόνο στα καλά και ούτε μπορείς να τσακώνεσαι με αυτούς που σε βρίζουν – είναι ματαιοπονία. Παρατήρησα όμως με ενδιαφέρον ότι τα περισσότερα ήταν σεξιστικά και κακοποιητικά. Θα λάμβανα πολύ σοβαρά υπόψη μου ένα tweet αυστηρό, που θα με μάλωνε με σοβαρά επιχειρήματα, από έναν σοβαρό άνθρωπο, με ονοματεπώνυμο, θα έμπαινα ίσως στον κόπο να ανοίξω διάλογο, να μάθω κάτι που ενδεχομένως δεν ξέρω. Αλλά όταν οι επιθέσεις περιορίζονται στο "σου γυάλισε το τεκνό και το έβγαλες και δεν ξέρεις ότι αυτός είναι δουλέμπορας", εκεί πια νομίζω ότι χάνεται κάθε ουσία και κάθε σοβαρότητα. Οπότε πέρασα χωρίς να μου αφήσουν ούτε γρατζουνιά».
Και πρόσθεσε: «Ο πιο εύκολος τρόπος για να πολεμήσεις κάποιον που θεωρείς ότι έκανε κάτι που σε ενοχλεί, αν δεν έχεις ένα σοβαρό όπλο, είναι να τον κακοποιήσεις σεξιστικά, ηλικιακά, χυδαία. Αυτά τα τρία πράγματα, τη χυδαιότητα, τον σεξισμό και τη δολοφονία χαρακτήρα, όπως λένε, έχω μάθει να τα γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια και να τα προσπερνάω ως μη γενόμενα».
Όσο για το πόσο βαραίνουν επάνω της τα υβριστικά σχόλια, η απάντησή της είναι αποστομωτική.
«Κοίταξε, μου πήρε πολλά χρόνια, αλλά με βοήθησαν δύο πράγματα: το DNA που έχω στις φλέβες μου, γιατί είχα έναν πατέρα που φρόντισε να με θωρακίσει και που θα καμάρωνε πάρα πολύ, νομίζω, την κόρη του, αυτήν τη στιγμή. Θέλω να μου επιτρέψουν τα trolls που έγραψαν ότι είμαι "η ντροπή του πατέρα μου" να τον γνωρίζω λίγο καλύτερα και να ξέρω αν θα καμάρωνε ή αν θα ντρεπόταν. Και δεύτερον το κύμα συμπαράστασης που ήταν πενταπλάσιο. Όταν έχεις να κάνεις με 30 βρισίδια και 530 "είμαστε μαζί σου", η πλάστιγγα γέρνει υπέρ».
