Η Φαίη Σκορδά και ο Γιώργος Λιάγκας υποδέχτηκαν σήμερα στο πλατό του «Πρωινού» την αγαπημένη Ευαγγελία Μουμούρη, η οποία βρέθηκε στο Μεικτό Ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας για να συμπαρασταθεί στις κοπέλες που κατήγγειλαν τον Πέτρο Φιλιππίδη και περιέγραψε τα αισθήματά της από την εμπειρία της εκεί.
«Ζούμε μέσα στη δίνη αλλαγών – πρέπει να σας πω ότι αναπολώ τις στιγμές που μαλώναμε για το ποια φόρεσε καλύτερα το κόκκινο φόρεμα, η Βίσση ή η Βανδή» είπε η γνωστή ηθοποιός στην αρχή της συνέντευξης.
Και εξήγησε τους λόγους που κινητοποιήθηκε και έδωσε το παρών στην δίκη του συναδέλφου της με τον οποίο, όπως η ίδια δηλώνει έχει συνεργαστεί αρμονικά στο παρελθόν.
«Η καταγγέλλουσα Α, το κορίτσι που κατήγγειλε τον Πέτρο Φιλιππίδη για βιασμό, έμαθα το καλοκαίρι ότι είναι γνωστή μου. Γνωρίζω τη μαμά του η οποία είναι στην Αμερική και με πήρε τηλέφωνο να μου πει τα “νέα”.
Την προηγούμενη φορά η μητέρα της δεν ήταν εδώ, ήταν στην Αμερική γατί δουλεύει και περιμένει να επιστρέψει για να δώσει τη δική της μαρτυρία. Το κορίτσι αυτό το γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια. Έχει σπουδάσει ηθοποιός. Θεώρησα χρέος μου να πάω να σταθώ στο κορίτσι αυτό για να μπορέσει να πει τη δική του αλήθεια. Να στηρίξω και εγώ μια δίκαιη δίκη».
Και μετά από μια σύντομη διακοπή για νερό, η Ευαγγελία Μουμούρη συνέχισε: «Είμαι λίγο πιο ταραγμένη από όσο νόμιζα ότι είμαι. Γιώργο, πήγα στο δικαστήριο να στηρίξω τα κορίτσια για να μπορούν ισάξια να μπουν σε μια κλειστή πόρτα και να πουν τη δική τους αλήθεια και μετά από μισή ώρα στήριζε εμένα ο Μπουρδούμης και η Παπαχαραλάμπους, με κατέβασαν στο κυλικείο. Δεν μπορούσα να το αντέξω, δεν υπήρχε κομμάτι που μπορώ να το βάλω στο μυαλό μου. Ήταν τρομακτική αυτή η ενέργεια εκεί. Είναι ό,τι πιο κοντά έχω ζήσει σε πόλεμο.
Εμείς είμαστε μια γενιά που δεν έχουμε ζήσει πόλεμο, ούτε βγαίνουμε από την πόρτα του σπιτιού μας και φοβόμαστε μην μας πυροβολήσουν.
Αναρωτιόμουν αν είμαι πιο ευαίσθητη από ό,τι πρέπει. Στην πραγματικότητα, μετά από πολλή δουλειά κατέληξα πως δεν είμαι εγώ πιο ευαίσθητη από ό,τι πρέπει. Το μέρος εκεί είναι πολύ φορτισμένο.
Ψάχνω να βρω το κίνητρο γιατί τα κορίτσια αυτά να κάνουν αυτή την κίνηση χωρίς λόγο. Είναι η αναγνωρισιμότητα; Όχι, τα κορίτσια παρακαλούν να μη μαθευτεί το όνομά τους. Είναι τα χρήματα; Νομίζω πως θα μπορούσαν να έχουν χρήματα αν δεν έκαναν αυτή τη διαδικασία.
Η κοπέλα αυτή ήταν μόνη της. Είχε τον μπαμπά της βέβαια. Είχε τα κορίτσια που πηγαίνουν σε κάθε δίκη, είχε τη Μαρία, είχε την Πηνελόπη, είχε τα άλλα κορίτσια που γνώρισα εκεί και αυτό που βλέπω είναι ότι είναι δυνατές. Έδειχναν ότι είναι δυνατές.
Θεωρώ ότι είναι χρέος μου να ξαναπάω και είναι νομίζω χρέος όλων των ανθρώπων, όχι μόνο του χώρου μας, αλλά και όποιου έχει άποψη και γνώμη πάνω σε αυτό. Τον εκλιπαρώ να πάει στο δικαστήριο απ’ έξω ή να μπει μέσα, γιατί οι άλλες οι δίκες δεν γίνονται κεκλεισμένων την θυρών, να ακούσει τους μάρτυρες και αν βρει έστω και ένα κίνητρο γιατί αυτά τα κορίτσια αποφάσισαν να μας κάνουν να δούμε τον φίλο μας με χειροπέδες, ας το πουν και σε μένα.
Γιατί δεν είναι εύκολο να βλέπεις τον φίλο σου, τον άνθρωπο που έχουμε ταξιδέψει μαζί, που έχουμε κάνει παρέα να τον βλέπεις με χειροπέδες. Αυτά τα κορίτσια δεν πηγαίνουν έτσι άνετα. Και πίσω από αυτά τα κορίτσια υπάρχουν δεκάδες κορίτσια που έχουν φτιάξει οικογένειες, υπάρχουν άνθρωποι που παρακαλούν τα κορίτσια να μιλήσουν κι εκείνα αλλά δεν το κάνουν. Και υπάρχουν τρία κορίτσια που κουβαλάνε στην πλάτη τους 106 καταγγελίες κοριτσιών για κακοποιητική συμπεριφορά.
Είναι ό,τι πιο κοντά σε τρομοκρατία έχω ζήσει. Έφτασα σε σημείο μια εβδομάδα μετά να ζητήσω βοήθεια γιατί δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ», είπε η Ευαγγελία Μουμούρη, η οποία περιέγραψε πως βγαίνοντας από τα δικαστήρια «σωριάστηκε» στο αυτοκίνητο της.
Δείτε αποσπάσματα από την συνέντευξη της Ευαγγελίας Μουμούρη στο «Πρωινό»: