Η Αννίτα Πάνια υποδέχτηκε την Ελένη Καστάνη στην ταράτσα του «Ανοιχτά» για μια de profundis συνέντευξη για τους πιο σημαντικούς σταθμούς της ζωής της, από τα παιδικά χρόνια της στην Σητεία έως σήμερα.
Ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν ήταν και η τραγωδία που σημάδεψε την ηθοποιό σε πολύ τρυφερή ηλικία, μια «πληγή» που, όπως λέει η ίδια, δεν θεραπεύτηκε ποτέ.
«Είχα μια αδελφή μεγαλύτερη αλλά δυστυχώς έχω βιώσει πολλές απώλειες στη ζωή μου» είπε η ηθοποιός, η οποία περιέγραψε την οικογένεια της σαν μια πολύ δεμένη οικογένεια, με μια πολύ περιποιητική και προστατευτική μαμά.
«Έχασα τον μπαμπά μου 12 χρονών και την αδελφή μου το ‘15. Οι απώλειες πονάνε πάρα πολύ. Μερικοί άνθρωποι -δεν ξέρω βρε παιδί μου- σηκώνουν αυτό τον σταυρό, είναι μαθημένοι στις απώλειες. Βιώνουν μια φυσική ροή. Έχω μια μαμά 93 χρονών που είναι πλήρης ημερών.
Ο μπαμπάς αυτοκτόνησε, το έχω πει. Είναι εντυπωσιακό πόσο διαφορετικά λειτούργησε σε κάθε μέλος της οικογένειας. Για μένα ήταν μεγάλο κρακ.
Το είπα (ότι ο μπαμπάς μου αυτοκτόνησε) σε μια εκπομπή, στους “Πρωταγωνιστές” του Σταύρου Θεοδωράκη που είχε να κάνει με τους κωμικούς και τι σχέση που έχουν με την κατάθλιψη και του είπα ότι εγώ έχω “δραματικό υπόβαθρο” σαν άνθρωπος και ότι όλο αυτό το γύριζα στην κωμωδία, στο να χαρίζω χαρά στους ανθρώπους.
Σκέφτηκα ότι, και ένας άνθρωπος να το ακούσει στον κόσμο από εμένα, και να μην το κάνει θα είναι θετικό.
Κι εμείς ήμασταν μια φυσιολογική οικογένεια. Δεν είχε κάτι εντυπωσιακό η οικογένειά μας που να οδηγήσει τον πατέρα μου. Κι επίσης δεν υπήρχε κάτι με τη μητέρα μου έντονο. Διαφωνία, τρίτα πρόσωπα.
Αυτό ήταν για εμένα τρομερό σοκ, στα 12 ένα πρωί να ξυπνήσω και να μην υπάρχει ο μπαμπάς μου. Κι έπρεπε να το εξηγήσω σε ένα παιδικό μυαλό.
Το να βάλει κάποιος τέλος στη ζωή του είναι η απόλυτη δύναμη και η απόλυτη αδυναμία. Είμαι πάρα πολύ περήφανη για τον πατέρα μου. Ήταν από το Αϊβαλί, γεννημένος εκεί. Ήρθε 3 χρονών και μεγάλωσε στην Κρήτη. Γεννημένος το ’20, ήρθε το ’22. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν μια ευγένεια φυσική. Ακόμα και όταν ήταν πολύ φτωχοί, το διατηρούσαν αυτό. Και ο μπαμπάς μου ήθελε να γίνει κάτι παραπάνω από αυτό που ήταν και δεν τα κατάφερε γιατί τότε σπουδάζαν στα πανεπιστήμια με χρήματα.
Άφησε ένα γράμμα, το πιο συγκλονιστικό από όλα ήταν ότι ήμουν το μόνο άτομο που τον αποχαιρέτησε, ξύπνιο μέσα στο σπίτι. Ήμουν η τελευταία που τον είδα. Είναι κάτι που σε ακολουθεί. Δεν έχω κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία, δεν το έχω γιατρέψει μέσα μου.
Άφησε το γράμμα, απευθυνόταν στη μητέρα μου… Το λέω και συγκινούμαι, πόσο άξια είναι να μεγαλώσει τα παιδιά της» είπε η Ελένη Καστάνη.
Δείτε ένα απόσπασμα από την συνέντευξη της Ελένης Καστάνη στην Αννίτα Πάνια: