Με τον Μάνο εξαφανισμένο και τους απαγωγείς άφαντους, ο Ισίδωρος έχει πολλά στο μυαλό του στα νέα επεισόδια της «Γης της ελιάς». Όμως, ο αρχηγός της φαμίλιας των Βρεττάκων, ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω του, δεν παύει ποτέ να σκέφτεται το συμφέρον της οικογενειακής περιουσίας. Στόχος του είναι να αυξήσει την παραγωγή ελαιόλαδου με τη φίρμα της της οικογένειας για να ανταποκριθεί στη διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση εκμεταλλευόμενος παράλληλα της δυνατότητες που του δίνει το υπερσύγχρονο ελαιουργείο.
Έτσι, όταν πληροφορείται ότι ο Δημοσθένης, μετά από την αποτυχία του να εκλεγεί δήμαρχος και τον θάνατο του Κίμωνα, αφήνει να εννοηθεί ότι τα κτήματά του είναι προς πώληση, το επιχειρηματικό ένστικτό του ξυπνάει.
Ο Ισίδωρος έβλεπε πάντα με καλό μάτι τα κτήματα του Δημοσθένη. Πόσο μάλλον τώρα, που τα κτήματα, που ήταν για χρόνια παρατημένα στην τύχη τους, βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση, χάρη στις καίριες επεμβάσεις του Στάθη. Να θυμίσουμε εδώ ότι, ερχόμενος στην Αρεόπολη, ο Δημοσθένης ζήτησε από τον ξάδελφό του, ο οποίος βρέθηκε άνεργος μετά από τον χωρισμό του με την Αρετή να αποκαταστήσει τον ελαιώνα στην παλιά του «δόξα».
Για τον Ισίδωρο οι ελιές του Δημοσθένη είναι μια ευκαιρία την οποία δεν μπορεί να προσπεράσει. Έτσι, θα επικοινωνήσει με τον άσπονδο εχθρό και αντίπαλό του για τη δημαρχία για να υποβάλει προσφορά.
Μένει να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση του Δημοσθένη στην πρόταση που θα του κάνει ο Ισίδωρος και πως θα εξελιχθεί το θρίλερ της απαγωγής του Μάνου.
