Αν κάτι πραγματικά αξίζει να δεις στο Netflix είναι το BEEF. Όσοι λένε ότι είναι η καλύτερη σειρά που έχει ανέβει στην πλατφόρμα εδώ και καιρό, μάλλον έχουν δίκιο. Στο BEEF τα συναισθήματα της απώλειας, της μοναξιάς και του θυμού - μιας οργής μέχρι θανάτου - αναδύονται σε ένα σενάριο με εξαιρετικές ερμηνείες και σκηνοθεσία. Ένα dramedy - θρίλερ και ρομαντική κωμωδία, μαζί.
Η σειρά που δημιούργησε ο Κορεάτης συγγραφέας και σεναριογράφος Lee Sung Jin, έχει να κάνει με την οργή δύο ανθρώπων, που πυροδοτήθηκε από ένα τυχαίο περιστατικό. Μπορείς άνετα να δεις και τα 10 επεισόδια με τη μία. Σε καθηλώνει μπροστά στην οθόνη μέχρι τους τίτλους τέλους.
Τι σημαίνει beef
«Beef» σημαίνει μοσχάρι. Αλλά στην αργκό σημαίνει αυτό: Διαπληκτίζομαι με κάποιον και εμπλέκομαι σε έναν τσακωμό, που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει. Έτσι αρχίζουν όλα στο BEEF, τη σειρά που ξετυλίγει καρέ – καρέ ένα σπιράλ ζωής και θανάτου. Υπαρξιακή απόγνωση και αυτοκαταστροφή, που έχουν να κάνουν με τα «γνωστά - άγνωστα» συμπαντικά μυστήρια. Τις ανθρώπινες σχέσεις και τον έρωτα.
Όλα ξεκινούν σε ένα πάρκινγκ στο Λος Άντζελες από ένα περιστατικό διαπληκτισμού μεταξύ δύο αγνώστων. Ο Danny Cho (Steven Yeun) κάνει όπισθεν με το κόκκινο φορτηγό του και παραλίγο να τρακάρει με ένα πανάκριβο λευκό SUV. Αυτό ήταν! Επίμονα κορναρίσματα, χειρονομίες με υψωμένο το μεσαίο δάχτυλο και τα αίματα ανάβουν.
Θυμός και οργή! Οργή που ξεχειλίζει και ξεκινά μια δαιμονισμένη καταδίωξη του λευκού SUV στους δρόμους, παραβιάζοντας κόκκινα φανάρια και στοπ, καβαλώντας πεζοδρόμια κι όλα τα σχετικά.
Αργότερα, ο Ντάνι θα μάθει ότι οδηγός του SUV δεν είναι άλλη από μια επιτυχημένη επιχειρηματία. Είναι η Amy Lau (Ali Wong). Ο ένας θα σκέφτεται τον άλλον εμμονικά, ως τον απόλυτο εχθρό του.
Οι δυο τους, βρίσκουν στην οργή μια διέξοδο για συναισθήματα που έχουν βιώσει μια μεγάλη περίοδο της ζωή τους, αλλά κρατούν μέσα τους, ερμητικά κλειστά. Συναισθήματα, που ξεπηδούν σε μια στρεσογόνα καθημερινότητα.
Ο Ντάνι δεν μπορεί να είναι ειλικρινής ακόμα κι όταν είναι ανοιχτός για το πώς νιώθει - λέει ψέματα στον αδερφό του, βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες. Η Έιμι, βλέπει την πώληση της εταιρείας της ως μια απόδραση και μια διέξοδο για να αφοσιωθεί στην ανατροφή του παιδιού της.
Και πίσω από τη βίαιη σύγκρουση των πρωταγωνιστών, αναδύονται παιδικά βιώματα που κουβαλάνε σαν αχαρτογράφητο DNA μιας ζωής.
Η σύγκρουση στο BEEF ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Το μίσος τροφοδοτείται ξανά, εκεί που πάει να ξεθυμάνει - η εκδίκηση έρχεται σε πρώτο πλάνο. Οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να μπουν στο πάνθεον των τηλεοπτικών αντιηρώων.
Στα 10 επεισόδια του BEEF διαλύονται στερεότυπα. Με τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών να αποκτούν ολοένα και περισσότερο βάθος. Και σκάβοντας βαθειά, αποκαλύπτεται η ανθρωπιά που κρύβουν μέσα τους. «Κανείς δεν ξέρει τι περνά ο άλλος», ακούγεται να λέει κάποια στιγμή ο σύζυγος της Έιμυ...
Η Έιμι και ο Ντάνι είναι δύο άνθρωποι που κυνηγούν συνεχώς κάτι. Αναζητούν την αγάπη, τη δύναμη ή εγκλωβίζονται στο αίσθημα ευθύνης ενός σκοπού για να φτάσουν κάπου. Κι όταν δεν το κάνουν, κυνηγούν ανελέητα ο ένας τον άλλον. Ωστόσο, αυτό που κυνηγούν περισσότερο είναι να βρουν κάποιον που μπορεί να τους αγαπά άνευ όρων.
{https://www.youtube.com/watch?v=AFPIMHBzGDs}
Το BEEF, λοιπόν, τα έχει όλα. Πάει από την κωμωδία στο δράμα. Μεταφέρεται από την ένταση στο θρίλερ και από τον προβληματισμό μέχρι την κάθαρση: Όχι μόνο για τους πρωταγωνιστές αλλά και τους θεατές - στο τέλος. Μεσολαβεί το ψυχογράφημα και η φιλοσοφία. Όλα δοσμένα σε απλή κινηματογραφική γραφή, για θεατές που δεν διάβασαν Κάφκα, Σιμόν ντε Μποβουάρ κι ούτε έχουν ακούσει τι έλεγε ο ψυχιάτρος Καρλ Γιουνγκ, ο στενός.φίλος και συνεργάτης του Φρόυντ.
Πάρτε μια γεύση από τους φιλοσοφημένους τίτλους των επεισοδίων: «Τα πουλιά δεν τραγουδούν, τσιρίζουν από πόνο», «το δράμα της αρχικής επιλογής», «μέσα μου κατοικεί μια κραυγή», «φιγούρες φωτός», «ένα κλουβί βγήκε σε αναζήτηση πουλιού». Αν δεν σας λένε κάτι, στις επόμενες γραμμές εξηγείται που παρεπέμπουν.
BEEF - Επεισόδιο 1: The Birds Don't Sing, They Screech in Pain
«Τα δέντρα είναι σε μια μιζέρια, και τα πουλιά σε δυστυχία. Δεν νομίζω ότι τραγουδούν. Απλώς ουρλιάζουν από τον πόνο… Κοιτάζοντας προσεκτικά τι υπάρχει γύρω μας, υπάρχει κάποιο είδος αρμονίας: Είναι η αρμονία του συντριπτικού και συλλογικού φόνου» - Βέρνερ Χέρτζογκ.
Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από το ντοκιμαντέρ «Burden of Dreams» του Γερμανού σκηνοθέτη Βέρνερ Χέρτζογκ. Όπως τα πουλιά στα οποία αναφέρεται ο Χέρτζογκ στο απόσπασμα, έτσι και η Έιμι και ο Ντάνι φαίνονται να είναι αυτό που λέμε απλοί άνθρωποι. Αλλά μετά το περιστατικό «οδικής βίας», φαίνεται ότι αυτοί οι δύο κρύβουν μέσα τους πολύ πόνο και σοβαρά προβλήματα.
BEEF - Επεισόδιο 2: The Rapture of Being Alive
«Δεν νομίζω ότι το νόημα της ζωής είναι αυτό που αναζητούμε. Νομίζω ότι είναι η εμπειρία του να είμαστε ζωντανοί… έτσι ώστε οι εμπειρίες της ζωής μας στο καθαρά φυσικό επίπεδο να έχουν απήχηση με τη δική μας ενδόμυχη ύπαρξη και πραγματικότητα, έτσι ώστε να νιώθουμε πραγματικά την αρπαγή του να είμαστε ζωντανοί» - Τζόζεφ Κάμπελ.
Τι σημαίνει να «νιώθεις την αρπαγή του να είσαι ζωντανός»; Στη διάσημη τηλεοπτική συνέντευξη του 1988 με τον Μπιλ Μόγιερς, ο Αμερικανός συγγραφέας Τζόζεφ Κάμπελ έδωσε αυτή την απάντηση όταν ρωτήθηκε για τις σκέψεις του για το νόημα της ζωής. Σε αυτό το επεισόδιο του BEEF, η Έιμι και ο Ντάνι γίνονται όλο και πιο εμμονικοί με την ιδέα της εκδίκησης. Eνεργούν με βάση τις κρυμμένες παρορμήσεις και τα συναισθήματά τους.
BEEF - Επεισόδιο 3: I Am Inhabited by a Cry
«Με κατοικεί μια κραυγή. Το βράδυ ξεφεύγει. Ψάχνει, με τους γάντζους της, για κάτι, να αγαπήσει» - Σύλβια Πλαθ.
Στο ποίημα «Φτελιά», η Σύλβια Πλαθ γράφει για ένα σκοτεινό πράγμα μέσα της που κλαίει τη νύχτα για αγάπη. Η Έιμι και ο Ντάνι ελπίζουν ότι όταν αποκτήσουν αυτό που ποθούσαν στη ζωή, θα απαλλαγούν από το σκοτεινό πράγμα μέσα τους. Ο τίτλος παραπέμπει και στο 7ο επεισόδιο, όταν και οι δύο χαρακτήρες εμφανίζονται νε πετυχαίνουν αυτό που είχαν ονειρευτεί. Ωστόσο, μέσα τους, εξακολουθούν να αισθάνονται άδειοι.
BEEF - Επεισόδιο 4: Just Not All at Syn Time
«Μπορείς να τα έχεις όλα, απλά όχι όλα ταυτόχρονα» - Μπέτυ Φρίνταν.
Όταν ρωτήθηκε κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου εάν οι γυναίκες μπορούν να τα έχουν όλα, η φεμινίστρια συγγραφέας και ακτιβίστρια Betty Friedan έδωσε αυτή την απάντηση. Η απάντηση παραλληλίζεται με την ιστορία της Έιμι στο Βέγκας. Οι θαυμαστές της Έιμι τη γνωρίζουν ως μια γυναίκα που τα έχει όλα: Μια όμορφη οικογένεια, ένα ωραίο σπίτι και μια επιτυχημένη καριέρα.
Η ίδια διαβεβαιώνει τους θαυμαστές της ότι είναι δυνατόν να ακολουθήσουν και αυτοί τα βήματά της και να πετύχουν. Αλλά, στην πραγματικότητα, βλέπουμε πόσο δύσκολο είναι για την Έιμι να μπορεί να έχει μια ισορροπία στη ζωή της, σε όλα αυτά μαζί: Στον γάμο, στον ρόλο της μητέρας, την καριέρα και την προσωπική της ολοκλήρωση.
BEEF - Επεισόδιο 5: Such Inward Secret Creatures
«Είμαστε τόσο εσωτερικά μυστικά πλάσματα, που η εσωτερικότητα είναι το πιο εκπληκτικό πράγμα πάνω μας, ακόμα πιο εκπληκτικό από τη λογική μας. Αλλά δεν μπορούμε απλώς να μπούμε μέσα στη «σπηλιά» και να κοιτάξουμε γύρω μας. Τα περισσότερα από αυτά που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για το μυαλό μας είναι ψευδογνωσία. Είμαστε όλοι τόσο συγκλονιστικοί στο να ποζάρουμε, τόσο καλοί στο να διογκώνουμε τη σημασία αυτού που πιστεύουμε ότι εκτιμούμε» - Ίρις Μέρντοκ.
Εμπνευσμένο από αυτό το απόσπασμα από το μυθιστόρημα της Ίρις Μέρντοκ «The Sea, the Sea», στο 5ο Επεισόδιο του BEEF αποκαλύπτονται οι ρηχές αξίες. Κάθε χαρακτήρας παίρνει το εγώ του πολύ σοβαρά - σε σημείο αυτοεμμονής - και προσπαθεί να κρύψει τα απώτερα κίνητρά του.
BEEF - Επεισόδιο 6: We Draw a Magic Circle
«Σχεδιάζουμε έναν μαγικό κύκλο και κλείνουμε μέσα ό,τι δεν συμφωνεί με τα μυστικά μας παιχνίδια. Κάθε φορά που η ζωή σπάει τον κύκλο, τα παιχνίδια γίνονται γκρίζα και γελοία. Στη συνέχεια σχεδιάζουμε έναν νέο κύκλο και χτίζουμε μια νέα άμυνα» - Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.
Είναι απόσπασμα από την ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν «Through a Glass Darkly». Περιγράφει την οικοδόμηση ενός τείχους γύρω από αυτό που θέλουμε να πιστεύουμε όταν η ζωή μας αρχίζει να ξεφεύγει. Η Έιμι είναι παγιδευμένη μέσα σε ένα λάκκο από ψέματα που η ίδια έφτιαξε.
BEEF - Επεισόδιο 7: I Am a Cage
«Είμαι ένα κλουβί, σε αναζήτηση πουλιού» - Φραντς Κάφκα.
Απόσπασμα από τους «Αφορισμούς« του Φραντς Κάφκα. Περιγράφει τους ανθρώπους ως άδεια δοχεία που αναζητούν συνεχώς ένα κάποιο νόημα. Είναι όταν ο Ντάνι αναζητώντας έναν σκοπό, καταφεύγει στην εκκλησία αφού τον κατατρώει η βεντέτα με την Έιμι.
BEEF - Επεισόδιο 8: The Drama of Original Choice
«Η ηθική επιλογή είναι ελεύθερη, και ως εκ τούτου απρόβλεπτη. Το παιδί δεν περιέχει τον άντρα που θα γίνει. Ωστόσο, είναι πάντα με βάση αυτό που ήταν, που ένας άνθρωπος αποφασίζει για το τι θέλει να είναι. Αντλεί τα κίνητρα της ηθικής του στάσης μέσα από τον χαρακτήρα που έχει δώσει στον εαυτό του και μέσα από το σύμπαν που συσχετίζεται.
Τώρα, το παιδί έστησε αυτόν τον χαρακτήρα και αυτό το σύμπαν σιγά - σιγά, χωρίς να προβλέψει την ανάπτυξή του. Αγνοούσε την ανησυχητική πτυχή αυτής της ελευθερίας που ασκούσε απρόσεκτα. Ήρεμα, εγκατέλειψε τον εαυτό του σε ιδιοτροπίες, γέλια, δάκρυα και θυμό που του φαινόταν ότι δεν είχε κανένα αύριο και κανένα κίνδυνο, και όμως που άφησαν άφθαστα αποτυπώματα πάνω του.
Το δράμα της αρχικής επιλογής είναι ότι συνεχίζεται στιγμή τη στιγμή, για μια ολόκληρη ζωή, ότι συμβαίνει χωρίς λόγο, πριν από οποιονδήποτε λόγο, αυτή η ελευθερία υπάρχει σαν να ήταν παρούσα μόνο με τη μορφή ενδεχόμενου. Αυτό το ενδεχόμενο υπενθυμίζει, κατά κάποιο τρόπο, την αυθαιρεσία της χάριτος που μοιράστηκε από τον Θεό στο καλβινιστικό δόγμα.
Και εδώ υπάρχει ένα είδος προορισμού που δεν προέρχεται από μια εξωτερική τυραννία αλλά από τη λειτουργία του ίδιου του υποκειμένου. Νομίζουμε ότι ο άνθρωπος έχει πάντα μια πιθανή προσφυγή στον εαυτό του. Δεν υπάρχει τόσο ατυχής επιλογή από την οποία να μην μπορεί να σωθεί» - Σιμόν ντε Μποβουάρ.
Στο βιβλίο της «The Ethics of Ambiguity», η φεμινίστρια συγγραφέας Σιμόν ντε Μποβουάρ πραγματεύεται την ιδέα της παγίδευσης σε ένα φαινόμενο ντόμινο, όπου οι επιλογές που κάνουμε σήμερα είναι προκαθορισμένες από το παρελθόν μας και τα περιβάλλοντα στα οποία μεγαλώσαμε. Στο 8ο επεισόδιο γίνεται μια βουτιά στο παρελθόν της Έιμι και του Ντάνι, από τη γέννηση και την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωσή τους, για να φανεί πώς έχουν παγιδευτεί στο δικό τους σκοτάδι.
BEEF - Επεισόδιο 9: The Great Fabricator
«Η προσκόλληση είναι ο μεγάλος κατασκευαστής των ψευδαισθήσεων. Η πραγματικότητα μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο από κάποιον που είναι αποστασιοποιημένος» - Σιμόν Βάιλ.
Στην πρώτη της δημοσίευση, «Gravity and Grace», η φιλόσοφος Σιμόν Βάιλ διερευνά την ιδέα ότι για να αποδεχτείς πλήρως την πραγματικότητα, πρέπει να βιώσεις μια μορφή απώλειας. Στο 9ο επεισόδιο οι δύο πρωταγωνιστές χάνουν το πιο κοντινό τους πρόσωπο.
Με τα αγαπημένα τους πρόσωπα να έχουν φύγει, υπάρχει ελπίδα για τους ίδιους να δουν το χάος που οι ίδιοι δημιούργησαν με τη βεντέτα τους.
BEEF - Επεισόδιο 10: Figures of Light
«Δεν φωτίζεται κανείς με το να φαντάζεται φιγούρες φωτός, αλλά κάνοντας το σκοτάδι συνειδητό» - CG Jung.
Στο Alchemical Studies (τόμος 13), ο ελβετός ψυχιάτρος CG Jung (Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ) - στενός φίλος και συνεργάτης του Φρόυντ - έγραψε πώς για να προχωρήσουμε μπροστά, πρέπει πρώτα να αγγίξουμε το σκοτάδι μας. Σε όλη τη σειρά, η Έιμι και ο Ντάνι έχουν δείξει ο ένας στον άλλον τις πιο φρικτές πτυχές του εαυτού τους.
Αλλά κάπου εδώ, στο 10ο επεισόδιο, είναι το επικό τέλος του BEEF στο NETFLIX, που δεν θα αποκαλύψουμε. «Στο τέλος όλα ξεθωριάζουν», είναι από τις ατάκες που μπορεί θα σου «καρφωθεί» στο μυαλό μετά τους τίτλους τέλους. Και δεν είναι η μόνη: «Ζούμε στην αλήθεια που κατασκευάζουμε». Ή μήπως όταν η Έιμι λέει στον Ντάνι: «Όταν πουθενά δεν νιώθεις σαν στο σπίτι σου, τότε απλώς κλείνεσαι στον εαυτό σου».