Η Πέγκυ Σταθακοπούλου συνάντησε τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στο Στούντιο 4 την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου. Με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Η αξία της ζωής» της Jane Anderson σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια, όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τον Δημήτρη Μαυρόπουλο, η ηθοποιός έκανε ένα υπαρξιακό ταξίδι και παράλληλα μίλησε για τη ζωή της και τις δραστηριότητές της.
«Πολλές φορές έχω πει στη ζωή μου «πάμε παρακάτω». Απώλεια είναι κάθε τι που τελειώνει σε επίπεδο ανθρώπινη σχέσης, είτε σε επίπεδο απόλαυσης, είτε σε επίπεδο γνώσης. Θέλω να πω πως όταν κλείνει ένα κεφάλαιο στη ζωή, εμπειρίας και χαράς, είναι μια απώλεια. Σίγουρα μεγαλώνοντας, καταφέρνεις με έναν τρόπο να μάθεις ότι μετά από αυτό υπάρχει συνέχεια.
Κάτι που όταν είσαι πιο νέος δεν το ξέρεις. Νομίζεις ότι όλα τελειώνουν εδώ με αυτή την απώλεια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μεγαλώνοντας δεν πονάς επίσης πάρα πολύ. Μαθαίνεις, όπως λέει και ο Δημήτρης Μαυρόπουλος που είναι ο σύζυγός μου στο έργο, «να βάζεις το ένα πόδι μπροστά στο άλλο». Και σιγά - σιγά με μικρά βήματα, με μικρές προσπάθειες καταφέρνεις να ανεβαίνεις. Το έργο είναι ζεστό και κινητοποιεί συναισθηματικά το κοινό», είπε περιγράφοντας τον όρο «απώλεια» και κάνοντας στη σύνδεσή του με την υπόθεση της θεατρικής παράσταση.
Η ηθοποιός εξήγησε ότι: «Τα έργα με συναντούν σε περιόδους της ζωής μου που σχετίζονται με μένα», αναλογιζόμενη πως βρίσκεται σε μια απώλεια πάλι, όπου αλλάζει ο ρόλος της μητέρας. Η κόρη της έχει φύγει από το σπίτι για τις σπουδές της και της λείπει πολύ.
Παράλληλα όμως κάνει πράγματα που την ευχαριστούν και δεν έχει αποχωριστεί το κομμάτι της γνώσης, καθώς δεν θεωρεί πως είναι κάτι που έχει όριο στην ηλικία. Στα 40 πήρε το πτυχίο της Νομικής που είχε αφήσει για χάρη της υποκριτικής και πρόσφατα ξεκίνησε νέο κύκλο σπουδών: «Τώρα σπουδάζω ιστορία ευρωπαϊκού πολιτισμού», είπε στην εκπομπή της ΕΡΤ1.
Το α μέρος της συνέντευξης:
Η Πέγκυ Σταθακοπούλου νιώθει πως μεγαλώνει ωραία: «Νιώθω ότι μεγαλώνω ωραία, υπάρχουν όμως και μέρες που βλέπω στον καθρέφτη και λέω «φύγε από εδώ να μην σε βλέπω». Μεγαλώνω με αγάπη προς τον χρόνο και αποδέχομαι τον χρόνο πάνω μου. Στο επάγγελμά μας είναι πραγματικότητα η δυσκολία αυτής της μετάβασης, αλλά εξαρτάται από εμάς», παραδέχτηκε.
Για τη συνεργασία της με τον Σωτήρη Τσαφούλια, δήλωσε ενθουσιασμένη: «Στο θέατρο είναι η εποχή του σκηνοθέτη. Ο Σωτήρης Τσαφούλιας, πέρα από την καλοσύνη του και την απίστευτη ευγένειά του και τη γενναιοδωρία του προς τους ηθοποιούς, έχει πολύ χιούμορ, είναι πάρα πολύ έξυπνος. Σε αφήνει να κινηθείς και να πας προς μια κατεύθυνση και μετά επεμβαίνει. Έχει τρελό πάθος για τη δουλειά, ίσως επειδή αποφάσισε να κεντράρει στη σκηνοθεσία σε πιο μεγάλη ηλικία. Είναι τόσο μεγάλο το πάθος του σαν έφηβος», είπε για τη συνεργασία τους.