Η Αστερομάτα ξεκίνησε το ταξίδι της για τον διαγωνισμό της Eurovision 2025 στη Βασιλεία της Ελβετίας με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Ενώ η πρώτη τεχνική πρόβα πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 5 Μαΐου. Προηγήθηκε το καλωσόρισμα της αποστολής πριν από τη μετάβαση στο St.Jakobshalle arena.
Παράλληλα η πρώτη εντύπωση χαρακτηρίστηκε από τους Ελβετούς πως «Ο αστερισμός της Klavdia κατέβηκε στη Βασιλεία». Και με αυτόν προχώρησαν στις αναρτήσεις της διοργάνωσης στα social media και στους διαπιστευμένους εκπροσώπους του τύπου.
Δείτε την ανάρτηση για την πρόβα της Klavdia για τη Eurovision 2025
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το σχετικό βίντεο
Το τραγούδι «Αστερομάτα» είναι μια παραδοσιακή ελληνική έκφραση που περιγράφει τις γυναίκες με λαμπερά, αστερόφωτα μάτια. Η σκηνική παρουσίαση του τραγουδιού είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που είδαμε στον εθνικό τελικό και η ελληνική αποστολή περιγράφει την εμφάνιση ως εξής: «Η Klavdia αρχίζει την εμφάνισή της στη σκηνή της Eurovision πάνω σε μια προβλήτα. Η πορεία της προς έναν βράχο συμβολίζει το φλογερό ταξίδι που κάνει κάθε άνθρωπος προς το Φως. Η παρουσία ενός δεύτερου ατόμου επί σκηνής, μαζί με την κίνηση του σκηνικού, αντικατοπτρίζει το θέμα του χωρισμού – το κεντρικό μήνυμα του τραγουδιού “Αστερομάτα”».
Έτσι, ο βράχος λειτουργεί ως βασικό σκηνικό στοιχείο. Μόλις η Klavdia διασχίσει την προβλήτα στην ήσυχη πρώτη στροφή του κομματιού, ερμηνεύει το υπόλοιπο τραγούδι πάνω στον βράχο. Στο δεύτερο κουπλέ την πλαισιώνει μία γυναίκα χορεύτρια, αλλά σταδιακά απομακρύνονται πάνω στην προβλήτα, αφήνοντας την Klavdia μόνη στον βράχο της, με ένα μακρύ, εφαρμοστό φόρεμα που λάμπει από μικροσκοπικά κοσμήματα. Ανάλογα με το φως, το φόρεμα φαίνεται είτε μαύρο είτε πολύ σκούρο μπλε – είναι δύσκολο να το διακρίνει κανείς.
Η κινηματογράφηση είναι υπέροχη, με λήψεις από ψηλά που κάνουν την προβλήτα να φαίνεται σαν να είναι μέσα στο νερό – και στη συνέχεια, το σκηνικό μεταμορφώνεται σε δραματικά τοπία με φλεγόμενα δέντρα και ηφαιστειογενή εδάφη που ξεδιπλώνονται στις LED οθόνες καθώς το τραγούδι κορυφώνεται.
Ο φωτισμός και τα γραφικά εφέ είναι εντυπωσιακά – σε κάποιο σημείο, όταν η Klavdia σηκώνει το χέρι της, μπλε φώτα διαχέονται πάνω στο σκηνικό. Η φωνή της γεμίζει τον χώρο, και στο τέλος κατεβαίνουν τα φώτα για να δημιουργήσουν πολυεπίπεδο εφέ. Νιώθουμε την αγάπη, την απώλεια και τον πόνο σε κάθε στίχο.
