Ο Δημήτρης Μακαλιάς βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης στο πλατό του «Καλύτερα Αργά» απέναντι από την Αθηναΐδα Νέγκα. Ο ηθοποιός και παρουσιαστής αναφέρθηκε στην απουσία του από την τηλεόραση αλλά και τη σχέση που διατηρεί σήμερα με το Μέσο.
«Γενικότερα μου αρέσει να είμαι ζωντανός. Να απασχολούμαι και, από ό,τι έχω καταλάβει τον τελευταίο καιρό, μου αρέσει και να απασχολώ. Γιατί κάπως το δημιουργείς κι εσύ. Δεν γίνεται να μην συμμετέχεις σε όλο αυτό καθόλου. Δε τον κάνω συνειδητά.
Μου αρέσει η ζωή. Κάποτε μου είχε πει ο Κώστας Βουτσάς που παίζαμε μαζί στο θέατρο: “Μην σταματήσεις να απασχολείς το κοινό με οτιδήποτε, με τον γάμο σου, με τα παιδιά σου, με τις σκέψεις σου, με την παράστασή σου”. “Συνέχεια να τους κρατάς σε μια εγρήγορση”.
Δεν το έχω κάνει σημαία. Αλλά είναι κάτι που έχει παρατηρήσει ένας άνθρωπος, ο Κώστας που πέθανε στα 85, που ήταν ένα απαύγασμα πραγμάτων που είχε ζήσει και λέει ήθελα πάντα να είμαι εδώ, παρών» αποκάλυψε ο Δημήτρης Μακαλιάς.
Κι έκανε έναν παραλληλισμό ανάμεσα στο θέατρο και στην τηλεόραση, τονίζοντας το εφήμερο του χαρακτήρα τους.
«Οι καλλιτέχνες θέλουμε πολύ να απασχολούμε με το έργο μας αλλά και το έργο μας έρχεται και φεύγει κι αυτό. Μια παράσταση πεθαίνει γρήγορα. Μπορεί μια παράσταση να μετακινήσει, να μετατοπίσει κάποιους ανθρώπους κι αυτός είναι ο στόχος μας. Αλλά μετά φεύγει, πας παρακάτω.
Καλώς ή κακώς θέλουμε να συμμετέχουμε στη ζωή των ανθρώπων, να γινόμαστε καλύτερα. Ενίοτε γινόμαστε χειρότεροι για να ξαναγίνουμε καλύτεροι. Είναι μια διαδικασία που μου αρέσει πάρα πολύ, το να είμαι, να υπάρχω, να συζητάω, να μιλάω και να αλλάζω».
Η παγίδα της τηλεόρασης
Πότε ο Δημήτρης Μακαλιάς ένιωσε ότι γίνεται χειρότερος;
«Πολλές φορές έχω γίνει χειρότερος. Εμένα η τηλεόραση με έχει κάνει χειρότερο. Αισθάνομαι ότι πολλές φορές μπαίνω σε μια διαδικασία που τρέχω πιο γρήγορα από ό,τι θέλω να τρέξω. Η γλώσσα μου τρέχει πιο γρήγορα, οι καταστάσεις, οι συνθήκες.
Όταν είσαι τριάντα χρόνια σ’ αυτό και δεν παίρνεις ανάσα καληώρα, και δεν παίρνεις χρόνο, λες “δεν θα πατήσω φρένο; Πότε; Θα με πάρει η κατρακύλα”.
Όταν ξεκινάει ένα πετραδάκι από το βουνό πάνω, στο τέλος θα φτάσει μια κοτρώνα. Και στο τέλος έχει φοβερή ταχύτητα. Χτίζω αναχώματα για να σταματάει η κατρακύλα».
«Είδα τον εαυτό μου μετά και είπα “παρασχολήθηκα με αυτό”. Και το παρασχολήθηκα δεν έχει να κάνει μ’ εσένα προσωπικά γιατί εγώ μπορεί να παρασχολούμαι στο σπίτι μου. Αλλά όταν το κάνεις δημόσια, στην τηλεόραση, λες, τώρα, αυτό το αποτύπωμα ήθελα να αφήσω; Αυτά τα δύο λεπτά που έφαγα από έναν άνθρωπο στο σπίτι, είναι αυτά τα δύο λεπτά που θα τον κάνουν καλύτερο;».
Δείτε το σχετικό βίντεο:
