Η Μαρία Κίτσου μιλά για πρώτη φορά για τη σειρά «Να με λες μαμά» του Aplha και τον ρόλο της Ξένιας. Η ηθοποιός ήταν καλεσμένη της Κατερίνας Καινούργιου την Τετάρτη 8/10, όπου εξήγησε γιατί ενθουσιάστηκε με το σενάριο από την πρώτη στιγμή.
Ενώ παράλληλα της δόθηκε η ευκαιρία για έναν ρόλο σε μια σειρά που πραγματεύεται ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Όπως είναι αυτό της παιδικής κακοποίησης.
Επιπλέον η ηθοποιός ανέφερε πως:«Όταν μου έκαναν την πρόταση… δεν μου είχαν δώσει το κείμενο, γραφόταν ακόμη και μου περιέγραψαν πώς θα ήταν η ιστορία. Συγκλονίστηκα, έπαθα σοκ.
Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου! Ο (Αντώνης) Αγγελόπουλος είναι φοβερός σκηνοθέτης, και με μεγάλη χαρά είπα ναι. Τους ευχαρίστησα που με διάλεξαν γιατί είμαι ευαισθητοποιημένη σε αυτό το ζήτημα. (Η Ξένια) είναι ρόλος ζωής. Δεν είναι σαπουνόπερα, δεν είναι μια δραματική σειρά, είναι αλήθεια, είναι πραγματικότητα.
Ναι μεν είναι προϊόν μυθοπλασίας Αλλά εδώ η ζωή ξεπερνάει τη μυθοπλασία με όλη τη φρίκη του εγκλήματος που λέγεται κακοποίηση, και πόσο μάλλον κακοποίηση ανηλίκων. Το είδα σαν έργο, σαν προσφορά. Να μιλήσουμε για αυτό το θέμα ανοιχτά. Το πρώτο επεισόδιο ήταν πολύ σκληρό», είπε.
Η συνεργασία με τη μικρή Ναυσικά Κοκοτά
Η Μαρία Κίτσου μίλησε για τη μικρή συμπρωταγωνίστριά της. «Η Ναυσικά είναι ένα παιδί θαύμα. Έχουμε τρομερή σχέση. Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να συμπρωταγωνιστήσω μαζί της. Η Ναυσικά έχει μια υπέροχη μητέρα που την καθοδήγησε πολύ όμορφα να μπει στην ιστορία.
Ένα μικρό παιδί έπρεπε να διαχειριστεί κάτι πολύ σκληρό. Γιατί είναι κάτι με το οποίο δεν έχει έρθει αντιμέτωπο, ούτε έχει καμία μνήμη πάνω σε αυτό. Είχα μείνει ενεή με την ερμηνεία της. Έδινε η μία στην άλλη. Ήμασταν συνέχεια μαζί στα διαλείμματα, είχαμε τόσο τρυφερή σχέση. Μπήκα πολύ βαθιά σε αυτό», δήλωσε.
Παράλληλα το θέμα της κακοποίησης είναι κάτι που και η ίδια δεν ανέχεται. Ενώ της έχει τύχει να αντιληφθεί να συμβαίνει και δεν έμεινε άπραγη. «Στον περίγυρό μου όχι… δεν έχω ζήσει κάτι αντίστοιχο. Ας πούμε ότι με ενδιαφέρει πολύ προσωπικά αυτό το ζήτημα…
Μια ημέρα ήμουν σε φιλικό ζευγάρι και άκουγα από τον φωταγωγό έναν άνδρα να χτυπάει την γυναίκα και το παιδί του. Κάλεσα την αστυνομία και πήγαν και τον έπιασαν. Αλλά το θεωρώ υποχρέωσή μας, το αυτονόητο. Όταν ακούσουμε κάτι, αντιληφθούμε κάτι, πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε τηλέφωνο την αστυνομία, το Χαμόγελο του παιδιού. Για να σώσουμε αυτές τις παιδικές ψυχές. Γιατί αυτά τα τραύματα δεν επουλώνονται ποτέ». Εξήγησε για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν όλοι να βοηθήσουν.
