Οι εργαζόμενοι, κυρίως οι γυναίκες και ειδικά οι νοσηλεύτριες που εισήλθαν μαζικά στην αγορά εργασίας τη δεκαετία του 1980 αποδεικνύονται οι πιο αδικημένοι/ες του Ασφαλιστικού συστήματος.
Αφενός δεν πρόλαβαν τα ευνοϊκά όρια ηλικίας για πρόωρη συνταξιοδότηση (35ετία χωρίς όριο ηλικίας, 25ετία με ανήλικο ή με 18,4 έτη με μειωμένη στο 50ό η 55ό έτος), αφετέρου δε ήρθαν βίαια οι αλλαγές στα όρια ηλικίας, ειδικά με τον νόμο Κατρούγκαλου (Ν4387/16), που έχουν παγιδεύσει τους ασφαλισμένους.
Αποτέλεσμα, πολλοί μισθωτοί, γυναίκες που βγήκαν στη βιοπάλη στο 18ο έτος της ηλικίας να έχουν ήδη 37 και 40 έτη πραγματικής ασφάλισης και να μην έχουν συμπληρώσει το 62ο έτος προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν.
Τελικά, για να πάρουν μια πενιχρή σύνταξη του ΕΦΚΑ θα χρειαστεί να εργαστούν για 44 ή 46 έτη συνεχώς, με την κυβέρνηση παράλληλα να έχει τροποποιήσει το θεσμικό πλαίσιο εις τρόπον ώστε να μην επιβραβεύεται ασφαλιστικά η εργασία πέραν των 40 ετών.
Ενδεικτικά: Ενώ από το 35ο και μέχρι το 39ο έτος το ποσοστό αναπλήρωσης (υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης) αυξάνει κατά 2,55% κάθε έτος, από το 40ό και μετά μόλις κατά 0,5%. Και με δεδομένο ότι τα περισσότερα χρόνια που υπολογίζονται οι αποδοχές για την ανταποδοτική σύνταξη (σ.σ. από το 2002 και μέχρι το μηνά κατάθεσης της αίτησης συνταξιοδότησης), οι εν λόγω εργαζόμενοι τα πέρασαν με μικρότερους μισθούς (μνημόνια, πανδημία κ.α.), η εξέλιξη αυτή οδηγεί και σε συρρίκνωση των συντάξιμων αποδοχών.
Κατά συνέπεια, αφενός η (αναγκαστική) παραμονή στην εργασία δεν βελτιώνει το κλάσμα της ανταποδοτικής σύνταξης, αφετέρου δε η καταβλητέα σύνταξη υποχωρεί καθώς μειώνεται ο μέσος όρος αποδοχών (χαμηλότερες αμοιβές από το 2010 και μετά εν σχέσει με την περίοδο 2002-2009).
Παράδειγμα:
Για παράδειγμα, νοσηλεύτρια γεννηθείσα το 1970, η οποία εισήλθε σε παραγωγική σχολή δημόσιου Νοσοκομείου το 1988, συμπληρώνει φέτος 37 έτη ασφάλισης αλλά για να συνταξιοδοτηθεί πρέπει να κλείσει το 62ο έτος. Δηλαδή το 2032 οπότε και θα έχει 44 έτη υπηρεσίας.
Ακόμη και ανήλικο με 25ετία να είχε το 2011, το σχετικό όριο από τα 52 πήγε στο 65ο και 3 μήνες το 2022, χρονιά κατά την οπαία συμπλήρωσε το συγκεκριμένο έτος ηλικίας (52ο).
Εάν η συγκεκριμένη εργαζόταν στον ιδιωτικό τομία, αφενός με τα Βαρέα θα συνταξιοδοτούνταν φέτος, στο 55ο έτος, καθώς απαιτούνταν 4.500 ένσημα (15 έτη) το 2010 προκειμένου να θεμελιώσει ένα πιο ευνοϊκό όριο ηλικίας.
Αλλά, ακόμη και εάν δεν είχε τις προϋποθέσεις με την 15ετία την περίοδο 2010-12, με 35 έτη ασφάλισης εκ των οποίων τα 25 ΒΑΕ θα μπορούσε να συνταξιοδοτηθεί στο 60ό έτος (μείον 12% στην εθνική σύνταξη, ήτοι 52,32 ευρώ λιγότερα το μήνα).
Οι εργαζόμενου μετά το 1966 και οι μητέρες μετά το 1968 αποδεικνύονται οι πιο αδικημένοι του Ασφαλιστικού. Καθώς θα χρειαστεί να εργαστούν για περισσότερα από 40 χρόνια για να συνταξιοδοτηθούν και δεν θα λάβουν καμία επιβράβευση από το σύστημα για τα περισσότερα ασφάλιστρα που προσέφεραν. Αντιθέτως, θα λάβουν μια μάλλον μικρή σύνταξη.
Κατά συνέπεια αναδεικνύεται το αίτημα για συνταξιοδότηση όλων των εργαζομένων χωρίς όριο ηλικίας με τη συμπλήρωση 40 ετών πραγματικής ασφάλισης (χωρίς πλασματικά). Είναι και ένα επιπλέον κίνητρα για τη μείωση της «γκρίζας»-ανασφάλιστης εργασίας…
