Δουλεύουμε περισσότερες ώρες, προκειμένου να τα βγάλουμε πέρα μέσα σε συνθήκες αχαλίνωτης ακρίβειας και έκρηξης των τιμών ενέργειας, ή οι μισθωτοί απολαμβάνουν τα Σαββατοκύριακα τους και κάνουν διακοπές στα τουριστικά θέρετρα;
Η «ψηφιακή κάρτα» εργασίας καλύπτει 1.850.000 μισθωτούς ή 2.000.000;
Ιδού οι αντιφάσεις του υπουργείου Εργασίας στην προσπάθειά του να πείσει τους εργαζόμενους ότι είναι για το… καλό τους να εργάζονταν 13 ώρες την ημέρα…
Πρώτα ήρθε η διάταξη για μη επαναπρόσληψη υπαλλήλων ακόμη και εάν έχουν δικαιωθεί δικαστικά. Μετά η μετατροπή του 8ωρο σε 4ωρο με ατομική σύμβαση. Στη συνέχεια η 6ήμερη εργασία, το ελαστικό 8ωρο (10ωρη ημερήσια εργασία χωρίς υπερωρίες) και η μείωση του συντάξιμου μισθού λόγω μη υπολογισμού εισφορών στις αργίες και υπερωρίες. Προστίθεται τώρα η 13ωρη εργασία!
Η πλήρης ευελιξία στην απασχόληση, η «εργασία λάστιχο» είναι ο κανόνας τα τελευταία χρόνια. Είναι ο… κυβερνητικός τρόπος για να μην αυξάνεται το εργατικό κόστος όταν μειώνεται η ανεργία ή το δημογραφικό και το brain drain στερούν τα αναγκαία εργατικά χόρια. (Περισσότεροι άνεργοι σημαίνει συμπίεση των ημερομισθίων, η χαμηλή ανεργία οδηγεί σε υψηλότερους μισθούς).
Δωρεάν υπερωρίες και 6ήμερο
Κοντολογίς, ένας μισθωτός μπορεί να υποχρεωθεί να εργαστεί 6 ημέρες την εβδομάδα (κυρίως στον τουρισμό/εστίαση και τη βιομηχανία), έως 10 ώρες την ημέρα χωρίς τη 2ωρη υπερωρία (θα επιστραφεί ο επιπλέον χρόνος εργασίας με τη μορφή μειωμένου ωραρίου ή ρεπό) και μέχρι 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη. Χωρίς μάλιστα να μπορεί να αρνηθεί.
Και αυτό γιατί απαιτείται αιτιολογημένη απόφαση άρνησης, ενώ η απόλυση μπορεί να είναι αναιτιολόγητη και χωρίς «σπουδαίο λόγο».
Σε αυτό το περιβάλλον έχουμε καθήλωση των μέσων-ονομαστικών αμοιβών.
- Ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα το 2010 ήταν 1.432 ευρώ, ενώ το 2025 στα 1.336 ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ. (Αντίθετα, ο εισαγωγικός μισθός αυξήθηκε σε ονοματικές τιμές, αλλά αυτό δεν επεκτάθηκε στο σύνολο των εργαζομένων αφού είχαν καταργηθεί οι 3ετίες/ωριμάνσεις, δηλαδή οι μισθωτοί για 12 χρόνια -2012-2023- ελάμβαναν τον ίδιο ονομαστικό μισθό, ενώ δεν υφίστανται Συλλογικές Συμβάσεις/ΣΣΕ που θα βελτίωναν τα οικονομικά των εργαζομένων).
- Την ίδια περίοδο (2010-25) ο επίσημος πληθωρισμός ανέβηκε κατά 20%.
- Κατά συνέπεια, μετά την ονομαστική μείωση των αποδοχών με τα μνημόνια, έχουμε και μια επιπλέον μείωση στο πραγματικό/διαθέσιμο εισόδημα κατά 20% (λόγω πληθωρισμού).
Για να ανταπεξέλθουν οι εργαζόμενοι στα οικονομικά τους, όπως είναι φυσικό, αλλά και όπως υποχρεώνονται με του νόμους της ΝΔ (Βρούτση, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη και Κεραμέως), εργάζονται περισσότερο (στην ίδια δουλειά ή κάνουν και δεύτερη). Είτε για να μη χάσουν τη δουλειά τους (απόλυση), είτε να βελτιώσουν τις αποδοχές (6ημερο). Έστω και εάν δεν βελτιώνουν τις συντάξιμες αποδοχές από την κυριακάτικη απασχόληση…
Οι αντιφάσεις του εργασιακού νομοσχεδίου
Εδώ ακριβώς αρχίζουν οι μεγάλες αντιφάσεις της κυβέρνησης, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα με το 6ήμερο, το ελαστικό 8ωρο, το 13ωρο.
Δηλαδή, οι μισθωτοί υπερεργάζονται, προκειμένου να ξεφύγουν από την τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (διαθέσιμο/πραγματικό εισόδημα ανά ώρα εργασίας σύμφωνα με την μελέτη του ΚΕΠΕ) και έτσι να βρεθούν στη προτελευταία θέση της Ε.Ε. πάνω από τη Βουλγαρία (ακριβώς λόγω περισσότερων ωρών εργασίας την εβδομάδα);
Ή, μήπως, δεν εργάζονται περισσότερες ώρες και απολαμβάνουν τις διακοπές τους και τις «γιορτές και σχόλες»;
Σύμφωνα με δελτίο Τύπου του υπουργείου Εργασίας στις 22 Αυγούστου, η χώρα κατέγραψε «την καλύτερη επίδοση που έχει σημειώσει ποτέ στο κομμάτι της υπερεργασίας για τη μισθωτή απασχόληση…. μόλις το 3,1% των μισθωτών εργάστηκε περισσότερες από 49 ώρες την εβδομάδα, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να βρίσκεται στο 3,4%…». Δηλαδή, οι μισθωτοί δεν έκαναν υπερωρίες…
Μάλιστα, πάντα με βάση το ίδιο δελτίο Τύπου, «αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσοστό των μισθωτών που υπερεργάστηκαν στην Ελλάδα το 2019 (σ.σ. έκαναν υπερωρίες δηλαδή πριν 6 χρόνια) ανερχόταν στο 5,1%…».
Και… «καθοριστικό παράγοντα αποτέλεσε η θεσμοθέτηση της ψηφιακής κάρτας εργασίας για την καταγραφή του πραγματικού χρόνου εργασίας των εργαζομένων. Το μέτρο εφαρμόζεται ήδη σε 1.850.000 εργαζόμενους σε τράπεζες, σούπερ μάρκετ, ασφαλιστικές. εταιρείες…».
Ωστόσο, με νεότερο δελτίο Τύπου του ίδιου υπουργείου αναιρούνται τα προηγούμενα…
Σε δελτίο της Κυριακής (31/9) σημειώνεται:
«Με ραγδαία αύξηση στις δηλωθείσες υπερωρίες σε όλους τους ενταγμένους κλάδους, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνάει το 850% το πρώτο εξάμηνο του 2025…
Με σχεδόν 2 εκατομμύρια εργαζόμενους να προστατεύονται πλέον από την ψηφιακή κάρτα εργασίας».
Τελικά, είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη στην υπερεργασία ή αυξηθήκαν οι ώρες εργασίας;
Εν τέλει, πόσους μισθωτούς αφορά η ψηφιακή κάρτα εργασίας; Τους 1.850.000 που ανακοινώθηκε στις 22/8 ή τα 2 εκατ. μόλις 9 ημέρες μετά;
Ίσως να μην πρόκειται για απλές αντιφάσεις, αλλά απέλπιδα προσπάθεια για προκληθεί σύγχυση για την επικρατούσες (άγριες) συνθήκες στην αγορά εργασίας και τα οικονομικά αδιέξοδα των οικογενειών…
