Ακόμη 170.000 σπίτια θα υπήρχαν στην αγορά εάν συνέχιζε τη λειτουργία του ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), ο οποίος καταργήθηκε από την τρόικα για αδιευκρίνιστους/προφανείς λόγους. Ακολούθως, η Ν.Δ. κατήργησε τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών και η χώρα μας διαθέτει αυτή τη στιγμή μόλις 1% κοινωνική κατοικία έναντι 20% στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με αποτέλεσμα, η στεγαστική κρίση να είναι ίσως το κυριότερο πρόβλημα των νέων της χώρας μας, αναγκάζοντάς τους να μένουν με τις οικογένειές τους, στα παιδικά δωμάτια, νέους ακόμη και στην ηλικία των 30 και 35 ετών, τελικά να μην κάνουν δικές τους οικογένειες.
Το στεγαστικό καθίσταται ακόμη πιο επώδυνο λόγω και της μη εξέλιξης των μισθών στην Ελλάδα. Ο εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα λαμβάνει τον ίδιο μισθό με τον νεοεισερχόμενο στην αγορά εργασίας. Δεν έχει καμία εξέλιξη τα τελευταία 12-13 χρόνια, περίοδο κατά την οποία δεν λειτουργούσαν οι ωριμάνσεις (τριετίες).
Στα αίτια του στεγαστικού προβλήματος αναφέρονται ο υπερτουρισμός (Airbnb), η Golden Visa, η μείωση των οικοδομικών αδειών λόγω κόστους κατασκευής και μη τραπεζικής δανειοδότησης κ.α.
Αιτία και η απουσία του ΟΕΚ
Συνήθως δεν αναφέρεται η βασική αιτία της στεγαστικής κρίσης, ειδικά για τα πιο ευάλωτα στρώματα, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, που είναι η απουσία του ΟΕΚ.
Μέχρι το 2010 που λειτουργούσε [σ.σ. γιατί άραγε επέμενε η τρόικα να καταργηθεί;], είχε προσφέρει περισσότερες από 1.500 κοινωνικές κατοικίες το χρόνο. Επομένως, εάν συνέχιζε τη λειτουργία του, κατά την προηγούμενη 15ετία, θα είχαν κατασκευάσει επιπλέον 22.500 κοινωνικές κατοικίες – οι διπλάσιες από αυτές στις οποίες στοχεύει ο προγράμματα «Σπίτι 1» και «Σπίτι 2», τα οποία, ταυτόχρονα και λόγω του πρόχειρου σχεδιασμού τους, οδήγησαν στα ύψη τις παλαιές οικοδομές.
«Η κατάργηση του ΟΕΚ, στο πλαίσιο των μνημονιακών μέτρων, δημιούργησε τεράστιο κενό στη στεγαστική πολιτική της χώρας, στην πραγματικότητα, ήταν ο μοναδικός οργανισμός που παρήγαγε κοινωνική κατοικία σε ευρεία κλίμακα», αναφέρει ο πρόεδρος των εργαζόμενων των πρώην (οργανισμών) ΟΕΚ / ΟΑΕΔ / Εργ. Εστίας, Κωνσταντίνος Λιβέρης. Και σημειώνει: «Η απουσία του σήμερα εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ε.Ε. σε ποσοστό κοινωνικής κατοικίας (λιγότερο από 1%), όταν σε άλλες χώρες φτάνει το 20%-30%».
Ταυτόχρονα, ο ΟΕΚ επιδοτούσε το επιτόκιο των στεγαστικών δανείων (τόσο από τις τράπεζες όσο και από ίδια κεφάλαια του οργανισμού) σε περισσότερα από 10.000 στεγαστικά δάνεια κατ’ έτος. Η απουσία σήμερα αυτής της συνδρομής καθιστά του εργαζόμενους του ιδιωτικού τομία μη επιλέξιμους από τις τράπεζες. Συνολικά, στην περίπτωση που δεν καταργούνταν ο ΟΕΚ, θα συμμετείχε/χρηματοδοτούσε την κατασκευή περισσοτέρων από 150.000 κατοικιών.
Τα στατιστικά στοιχεία της αρμόδιας Διεύθυνσης Πληροφορικής του ΟΕΚ αποτυπώνουν την οικονομική συνεισφορά του ΟΕΚ, με μέσο ετήσιο ποσό εκταμίευσης σε στεγαστικά προγράμματα ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ, χωρίς να επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό αφού η χρηματοδότησή του προέρχονταν από τις εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών. Μετά την κατάργηση του ΟΕΚ, δηλαδή, προκλήθηκε στην Ελλάδα έλλειμμα σε Κρατικά Στεγαστικά Προγράμματα της τάξης των 7,5 δις ευρώ.
