Στα δεκαοκτώ μου ήμουνα τρελαμένος με τους αλγόριθμους και τον δομημένο προγραμματισμό. Με ενθουσίαζε η προνοητικότητα που απαιτούσε η δημιουργία κώδικα και η ανάγκη για εξάντληση όλων των ενδεχόμενων. Τις σπουδές στον προγραμματισμό τις άφησα νωρίς, όμως την αξία των αλγορίθμων δεν την υποβίβασα ούτε μια στιγμή. Για αυτό ίσως και δεν μπορώ να αποτιμήσω ως καλή τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση μοιάζει με έναν αρχάριο ή, ακόμα χειρότερα, έναν επιπόλαιο προγραμματιστή που φτιάχνει έναν αλγόριθμο στο πόδι και τρέχει να προσθέσει μετά διακλαδώσεις και εναλλακτικές, όταν ο αλγόριθμος «κολλήσει». Και τις προσθήκες στο πόδι τις κάνει και για αυτό την επόμενη ημέρα χρειάζεται εκ νέου ανανέωση. Τη μία μέρα οι εμβολιασμένοι είναι ελεύθεροι, την άλλη ίσως και να μην είναι. Τη μία μέρα τα σχολεία είναι ανοιχτά, την άλλη ίσως και να μην είναι. Τη μία μέρα τα καταστήματα μπορούν να χρησιμοποιούν τον εσωτερικό χώρο τους, την άλλη ίσως δε θα μπορούν. Όλα στον αέρα, εκτός ίσως από τις εκκλησίες που είναι πάντα ανοιχτές και ελεύθερες.
Οι συνεχείς προσθήκες σε έναν αλγόριθμο είναι δείγμα ατελούς σκέψης. Είναι η απόδειξη ότι δεν έχεις δουλέψει στο μυαλό σου μια σειρά από συνθήκες ΙF-THEN-ELSE. Τι θα κάνω αν συμβεί το Χ και τι αν δε συμβεί; Αλήθεια, δε σκέφτηκε η κυβέρνηση ότι δε θα θελήσουν να εμβολιαστούν όλοι οι πολίτες, όταν κήρυττε το τέλος της πανδημίας με την εμφάνιση των εμβολίων; Δε σκέφτηκε ότι ΚΑΙ οι εμβολιασμένοι θα νοσήσουν, όταν αποφάσισε να πετάξει τις μάσκες; Δε σκέφτηκε ότι οι μαθητές που θα νοσήσουν θα χάνουν την εκπαιδευτική διαδικασία, όταν επέμενε στο «όλα δια ζώσης»; Δε σκέφτηκε ότι οι καταστηματάρχες της εστίασης θα κλείσουν τον «εξωτερικό χώρο» με νάιλον, όταν επέτρεψε ελεύθερη πρόσβαση σε «εξωτερικό χώρο»; Δε σκέφτηκε ότι όσοι θα κληθούν να ελέγχουν την τήρηση των μέτρων θα πρέπει να είναι οι ίδιοι εμβολιασμένοι, όταν δεν επέβαλε υποχρεωτικότητα εμβολιασμού στα σώματα ασφαλείας;
Φοβάμαι ότι δε σκέφτηκε εκ των προτέρων τίποτα από τα παραπάνω. Και τώρα βλέπει μπροστά της να ξεπηδούν ΟΛΑ τα παραπάνω. Ας αρχίσει τουλάχιστον το μπάλωμα. Γιατί υπάρχει κάτι χειρότερο από το να αρχίσει έστω και τώρα να μπαλώνει τον αλγόριθμο. Το να αρχίσει να μιλάει για τα άστρα (και για τον ΣΥΡΙΖΑ).
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας