Η Εξάμηνη Γαλλική Προεδρία που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2022 είναι ήδη προκαταβολικά βεβαρημένη με υποθήκες, προσημειώσεις και άγνωστες μεταβλητές.
Τον Απρίλιο και τον Μάιο διεξάγονται η Προεδρική Εκλογή και στη συνέχεια οι Βουλευτικές Εκλογές με τον Μακρόν να πρέπει να συνδυάσει την μάχη για την επανεκλογή του με την αξιοπιστία των όποιων ευρωπαϊκών του πρωτοβουλιών.
Ο ευρωπαϊκός ωφέλιμος χρόνος του Μακρόν είναι επί της ουσίας το πρώτο τρίμηνο του 2022 και υπό την προϋπόθεση ότι θα επανεκλεγεί ο Ιούνιος της ίδιας χρονιάς.
Η συγκυρία για τον Μακρόν είναι πολύ πιο δύσκολη από ότι το 2017 όταν έθεσε στους ψηφοφόρους το δίλημμα ή εγώ ή η Λεπέν.
Το ίδιο δίλημμα με την ίδια έμφαση δεν μπορεί να τεθεί αν αντίπαλος του στον δεύτερο γύρο είναι η υποψήφια της Γκολικής Δεξιάς Πεκρές, η οποία θα προσπαθήσει να πετύχει την μεγίστη δυνατή συσπείρωση της εκλογικής βάσης της Λεπέν και του Ζεμούρ.
Άγνωστη μεταβλητή σε όλα τα παραπάνω είναι η εξέλιξη της Πανδημίας καθώς στο Μέγαρο των Ηλυσίων ο Μακρόν και οι συνεργάτες του φλερτάρουν με την ιδέα να καταστήσουν υποχρεωτικό τον εμβολιασμό με την προσδοκία ότι θα πιστωθούν αποφασιστικότητα και ότι έτσι οι υπόλοιποι υποψήφιοι ή θα εγκρίνουν έστω και σιωπηλά την πρωτοβουλία αυτή ή θα την απορρίψουν και θα απαξιωθούν ως λαϊκιστές και καιροσκόποι.
Ας υιοθετήσουμε το καλό για τον Μακρόν σενάριο αυτό της επανεκλογής του για να δούμε τι πραγματικά περιθώρια θα έχει για να προωθήσει την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Τι θα κάνει η Γερμανία της τετρακομματικής κυβέρνησης Σολτς; Με άλλα λόγια θα παραχωρήσει την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία κινήσεων στον Μακρόν ή ακόμη χειρότερα για το
Βερολίνο στο δίδυμο Μακρόν Ντράγκι;
Τα όσα δήλωσε στην επίσκεψη του στην Ρώμη της Δευτέρα ο Σολτς δείχνουν ότι το Βερολίνο είναι πιθανόν να εγκαταλείψει την ευρωπαϊκή ακινησία της Μέρκελ, αλλά όχι για να εναρμονισθεί με τους Μακρόν –Ντράγκι.
Τι θα κάνει ο Σολτς; Θα μπει σε ανοικτή διμερή διαπραγμάτευση με τον Μακρόν, σε τριμερή διαβούλευση με την συμμετοχή και του Ντράγκι, θα περιχαρακωθεί στην άρνηση αλλαγής των Συνθηκών με προεξάρχουσα την μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας με το αντεπιχείρημα ότι υπάρχει η δυνατότητα ελαστικής ερμηνείας τους;
Ή θα επιλέξει να κινηθεί επιθετικά όπως ακριβώς συνέβη το 2000 όταν η πρόταση Φίσερ για υιοθέτηση Ευρωπαϊκού Συντάγματος τον Μάιο ακύρωσε εκ των προτέρων την διακυβερνητική διάσκεψη της Νίκαιας τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς;
Για παράδειγμα αν ο Μακρόν δίνει προτεραιότητα στην προοπτική της δημοσιονομικής ένωσης προφανώς για να οριοθετήσει την παντοδυναμία της Γερμανίας στην Ευρωζώνη, γιατί το Βερολίνο να μην συνδέσει την αμυντική χειραφέτηση της Ε.Ε με την υπαγωγή της Πυρηνικής Δύναμης Κρούσης και της Μόνιμης Έδρας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ της Γαλλίας υπό ευρωπαϊκό έλεγχο;
Με δύο λόγια η Γαλλική Προεδρία είναι τοπίο στην ομίχλη και σε καμία περίπτωση δεν είναι η καθυστερημένη ευκαιρία προώθησης της φιλόδοξης ευρωπαϊκής ατζέντας που ανέπτυξε στις ομιλίες του στην Πνύκα και στην Σορβόννη τον Σεπτέμβριο του 2017 ο Μακρόν.
Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος