Στο ποδόσφαιρο όταν οι μικρές ομάδες έχουν «καβατζώσει» ένα αποτέλεσμα που τους ικανοποιεί και θα γραφτεί στην «ιστορία» τους αρχίζουν να πετούν την μπάλα στην εξέδρα για να κερδίσουν χρόνο μέχρι ο διαιτητής να σφυρίξει τη λήξη του αγώνα.
Στην πολιτική, όταν θα κληθούν να απαντήσουν οι πολιτικοί σε αμείλικτα ερωτήματα, πετούν κι αυτοί ως άμπαλοι την μπάλα στην εξέδρα για να κερδίσουν πολιτικό χρόνο, λέγοντας αερολογίες και υφαίνοντας παραμύθια, τόσο αδιάφορα κι απίστευτα, που ακόμα και οι φανατικοί υποστηρικτές τους αλλάζουν κανάλι.
Δεν είναι λίγες οι φορές που στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη η μπάλα ταξίδεψε στην εξέδρα, φτάνοντας ακόμα και σε ξένες χώρες για να κρυφτεί η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Όπως συμβαίνει και με το ζήτημα των υποκλοπών, συγνώμη …επισυνδέσεων, η μπάλα πήγε πρώτα σε Αρμενία και Ουκρανία κι όταν τους την επέστρεψαν άμεσα περιλουσμένη με διπλωματικά «καντήλια», το τόπι πήγε σε Ρωσία και Τουρκία. Που αλλού να την πέταγαν; Η Βενεζουέλα κείται μακριά και ο Γκουαϊδό, τι κρίμα, δεν κατάφερε να ρίξει τον Μαδούρο.
Οι μικρομέγαλοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που πιστεύουν ότι είναι το κέντρο του κόσμου κι όλοι υποκλίνονται στα αγγλικά του Πρωθυπουργού χειροκροτώντας τον όρθιοι στο Κογκρέσο, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους απομονωμένους Πούτιν κι Ερντογάν στα σχέδια τους. Τα εύκολα θύματα, στους ευκολόπιστους ιθαγενείς των πετσομένων μέσων ενημέρωσης.
Η τελευταία τρύπα της φλογέρας, η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, χρησιμοποιεί, σαν γνήσια δεξιά περασμένων σκοτεινών δεκαετιών, ως ιθύνοντες νόες των υποκλοπών, συγνώμη και πάλι, επισυνδέσεων, την προαιώνια εχθρό και μόνιμα χώρα που εποφθαλμιά την ασφάλεια και την κυριαρχία της Ελλάδας, Τουρκία, και το «μαύρο πρόβατο» της σημερινής συγκυρίας Ρωσία.
Τι και αν η Ρωσία, αλλά και η Τουρκία την έχουν «γραμμένη» την Ελλάδα κι ούτε ασχολούνται σοβαρά μαζί της;
Η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν στις πρώτες επιδιώξεις της ΜΙΤ και της FSB. Αν δεν ήξεραν τις κινήσεις Ανδρουλάκη δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν η μεν Ρωσία στην εισβολή της στην Ουκρανία η δε Τουρκία σε μια νέα επιχείρηση στην Συρία.
Εξάλλου οι εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, για όσους δεν το ξέρουν, έπαιζε στα πρωτοσέλιδα των τουρκικών και ρωσικών εφημερίδων, ενώ το TASS, το RIA, το ANADOLU, η Hurriyet, το TRT είχαν αφιερώσει δεκάδες ώρες αναλύσεων και συζητήσεων για την επόμενη μέρα στην ελληνική πολιτική σκηνή με το ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρουλάκη. Πως να μην κινητοποιηθούν η ΜΙΤ και η FSB; Πως να μην τον παρακολουθούν;
Ήταν ο αδύναμος κρίκος για να μπορέσουν να αποσταθεροποιήσουν την Ελλάδα ο Ανδρουλάκης. Η μεν Τουρκία για να αποβιβαστεί στα ελληνικά νησιά, όχι με τα τουρκικά γιοτ που στιβάζονται στις μαρίνες και τα καπηλιά, η δε Ρωσία για να διαλύσει την ΝΑΤΟϊκή συμμαχία με την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας.
Η μεγαλομανία των ανύπαρκτων ετερόφωτων πολιτικών τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο σκοτάδι και σε πρακτικές που επιβιώνουν και επιβεβαιώνουν τα αυταρχικά καθεστώτα.
Όσοι ζουν και δρουν στο σκοτάδι τυφλώνονται στο φως κι ας το επικαλούνται, ξανά και ξανά. Δεν μπορούν το φως και κάνουν τ’ αδύνατα δυνατά να επικρατήσει το σκοτάδι.
(Ο Σπύρος Σιδέρης είναι δημοσιογράφος)
