Κανείς που γνωρίζει έστω και λίγο τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να πει ότι εκπλήσσεται από την παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά στο 14ο Εθνικό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας που διεξήχθη από τις 6 έως τις 8 Μαΐου 2022 στο Metropolitan Expo.
Ο Μεσσήνιος πολιτικός κατά την προσφιλή του τακτική, έδωσε δυναμικά το παρών ως ισότιμος «εταίρος» δίπλα και απέναντι στον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, υπενθυμίζοντας το βαρύνοντα ρόλο που έπαιξε ούτως ώστε να εκλεγεί ο δεύτερος στην αρχηγία της συντηρητικής παράταξης και κατ’ επέκταση να αναλάβει την εξουσία στη χώρα μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019. Κάτι που το ανασύρει κάθε φορά που ο ΠΘ παρεκκλίνει από αυτά που θα ήθελε ο κ. Σαμαράς να συμβαίνουν, ειδικά στα εθνικά θέματα.
Μέχρι αυτό το σημείο ουδέν σοβαρό «μεμπτό» στο ζήτημα των πολιτικών ισορροπιών που υπάρχουν σε κάθε κόμμα.
Ωστόσο, υπό το κάλυμμα ότι λέει τις αλήθειες που δεν μπορούν να πουν οι άλλοι, ο πρώην πρωθυπουργός έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στον κ. Μητσοτάκη ότι είναι αντίθετος στην στρατηγική της πολιτικής του κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία μιλώντας για «Πρέσπες του Αιγαίου» και επιπλέον με αναφορές στο παράδειγμα Μακρόν, που κατά τον κ. Σαμαρά έχει κάνει δεξιά στροφή για να κυριαρχήσει στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό μίλησε για «λιμάνια» που έρχονται οι άλλοι και που δεν πρέπει να αφήσει η ΝΔ.
Μάλιστα, συνόψισε στη θέση του στη φράση «Κεντροδεξιά χωρίς Δεξιά δεν υπάρχει!», για να μην αφήσει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για την πολιτική πτέρυγα που εκπροσωπεί στο κόμμα του και για να αντιπαρέλθει της θέσης του ΠΘ, και όχι μόνο, ότι οι εκλογές κερδίζονται με το κέντρο.
Αυτό όμως που επιβεβαίωσε ο κ. Σαμαράς είναι ότι η βαθιά δεξιά δεν απέχει πολύ από την ακροδεξιά που μπορεί να εμφανίζεται ταυτόχρονα γραφική στα μάτια των προοδευτικών πολιτών αλλά και να αποτελεί «δούρειο ίππο» της οπισθοδρόμησης, χρησιμοποιώντας αξίες και σύμβολα που απευθύνονται στο θυμικό και την παράδοση. Η αναφορά στον Άγιο Παΐσιο, όπου μεταξύ άλλων ο κ. Σαμαράς ανέφερε «Ναι, μας εξοργίζουν τα αποτρόπαια εγκλήματα που κατακλύζουν κάθε μέρα την επικαιρότητα στην τηλεόραση, η ωμή βία, ο κυνισμός. =
Αλλά μας εγκαρδιώνει, ότι εκατομμύρια Έλληνες παρακολουθούν, στην ίδια Τηλεόραση, τη ζωή του Αγίου Παϊσίου» είναι ενδεικτική αυτής της λαϊκιστικής τακτικής, στην οποία δεν είναι η πρώτη φορά που επιδίδεται ο συγκεκριμένος πολιτικός, που ανακατεύει τη θρησκεία με το έθνος. Επιπροσθέτως οι αναφορές στην ελληνική Διασπορά στον εθνικό ύμνο και στην εθνική ταυτότητα απογειώνουν αυτή την ανθεκτική στο χρόνο επίκληση στο συναίσθημα.
Ο αντίλογος από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας αλλά και άλλων συντηρητικών κομμάτων στην Ευρώπη στις επικρίσεις για τέτοιες πολιτικές θέσεις, είναι ότι τα ακροδεξιά στοιχεία του πολιτικού συστήματος απορροφώνται από τα μεγάλα κεντρο-δεξιά κόμματα και με αυτό τον τρόπο δεν αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία. Ωστόσο, το πρόσφατο παρελθόν στην Ελλάδα και την Ευρώπη μας έχει δείξει ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Το παράδειγμα της Νέας Δημοκρατίας που επί αρχηγίας Αντώνη Σαμαρά ενσωμάτωσε σκληρούς ακροδεξιούς πολιτικούς, που αυτή τη στιγμή έχουν από τα σημαντικότερα χαρτοφυλάκια στη κυβέρνηση είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Γιατί το ζήτημα δεν είναι η αποποίηση παλαιών πολιτικών θέσεων και στάσεων, αλλά η πειθαρχία, η συνέπεια και η επιμονή με την οποία επιβάλλουν την ατζέντα τους για την ιδεολογική τους ηγεμονία, που πολλές φορές δίνει την εντύπωση «πολιτικής ομηρίας» του φιλελεύθερου πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη…
(Ο Δημήτρης Στεμπίλης είναι δημοσιογράφος και ιστορικός)