Ενώ η χώρα συνταράσσεται από τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών, η Ευρώπη μέσω των οργάνων της Εξεταστικής Επιτροπής PEGA αλλά και του προέδρου της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών υποθέσεων (LIBE), Juan Lopez Aguilar καθώς και της προέδρου της Υποεπιτροπής της LIBE, Sophie In’t Veld, εμφανίζεται αποφασισμένη να εκκαθαρίσει ακόμα και τις ποινικές ευθύνες του σκανδάλου, το αίσθημα ατιμωρησίας στη χώρα μας ενισχύθηκε στη συνείδηση της ελληνικής κοινής γνώμης και με την πρόσφατη απόφαση για το σκάνδαλο της Siemens. Τα μαύρα ταμεία της εταιρείας, 1,3 δις παγκόσμια, χαρακτηρίστηκαν από την Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ως η μεγαλύτερη υπόθεση διαφθοράς στην ιστορία των παγκόσμιων αγορών.
Δεν είναι πάντως μόνο η Siemens: Είμαστε στη χώρα όπου ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου, να δικάζεται δηλαδή η πρώην εισαγγελέας Διαφθοράς και εν ενεργεία εισαγγελέας σήμερα, Ελένη Τουλουπάκη όχι τυπικά για το σκάνδαλο της Novartis, αλλά γιατί δήθεν δεν διαβίβασε στη Βουλή μία αναφορά πρώην υπουργού για άλλον υπουργό την οποία είχε παραλάβει όχι η εισαγγελέας που δικάζεται, αλλά η προηγούμενη εισαγγελέας, Ελένη Ράικου, η οποία έχει κληθεί και ως βασική μάρτυρας κατηγορίας! Ο δε πρώην υπουργός που έκανε την αναφορά είχε διωχθεί για μίζες από το μαύρο ταμείο της Novartis και απηλλάγη μετά από τέσσερα χρόνια δικαστικής διερεύνησης και σήμερα είναι μάρτυρας κατηγορίας κατά της κ. Τουλουπάκη, η οποία τον ήλεγξε και μαζί με αυτόν άλλα εννέα πολιτικά πρόσωπα. Το ιστορικό βούλευμα 25/2022 του Ειδικού Δικαστηρίου, που δικαίωσε την ερευνητική δημοσιογραφία απαλλάσσοντας τους δημοσιογράφους και αναγνώρισε ότι η εισαγγελέας είχε κάνει το καθήκον της, την παρέπεμψε για το θέμα που προαναφέραμε, και για το οποίο ακόμα και ο εναντίον της μάρτυρας πρώην υπουργός αναγνώρισε με κατάθεσή του την περασμένη εβδομάδα ότι δεν είχε δόλο.
Παράλληλα, ο πρώην υπουργός Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, δικάζεται γιατί παρενέβη με τις πράξεις του σε συνταξιούχο σήμερα εισαγγελική λειτουργό για το σκάνδαλο Βγενόπουλου, όταν έχει αναγνωριστεί ότι ο εκλιπών πλέον επιχειρηματίας, είχε ευθύνες για την καταβαράθρωση της οικονομίας της Κύπρου και επί της ουσίας επρόκειτο να διωχθεί τις ημέρες , που εκείνος κατέληξε.
Το σκάνδαλο της Siemens, τα μαύρα ταμεία της οποίας εντοπίστηκαν στην Ελβετία από το 2005 και οι μίζες προς την Ελλάδα σύμφωνα με τις ομολογίες των εμπλεκομένων που αθωώθηκαν την περασμένη εβδομάδα (όχι μόνο λόγω παραγραφής) έχει ομολογηθεί από την γερμανική εταιρεία αλλά και από εκπροσώπους των δύο μεγάλων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, ότι τα κόμματά τους δέχτηκαν χορηγίες από την γερμανική εταιρεία. Το 2010 στην εκπομπή μου στην ΕΡΤ, Έκτακτη Επικαιρότητα, οι Κώστας Τζαβάρας από την Νέα Δημοκρατία και ο εκλιπών πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens, Σήφης Βαλυράκης, ομολόγησαν ότι τα κόμματά τους, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, είχαν πάρει χρήματα από την γερμανική εταιρεία. Η ελληνική Βουλή έχει κυρώσει τη συμφωνία του συμβιβασμού Siemens - Ελληνικού Δημοσίου, όπου ο εκπρόσωπος της εταιρείας ομολογεί την διάπραξη από στελέχη του ποινικών πράξεων διαφθοράς και επιχειρεί να διορθώσει τη σχέση των δύο πλευρών με μία επένδυση 90 εκ. ευρώ που δεν έγινε ποτέ, με υποτροφίες φοιτητών σε γερμανικά πανεπιστήμια, αλλά και με σεμινάρια κατά της διαφθοράς! Το τελευταίο θεωρήθηκε ως ύβρις από σχολιαστές και πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι έλεγαν χαρακτηριστικά «Σιγά μη μας διδάξουν και ηθική οι εκμαυλιστές του πολιτικού συστήματος»!
Η απαλλαγή λόγω παραγραφής αλλά και η αθώωση των στελεχών της Siemens, μεταξύ των οποίων του άλλοτε ισχυρού άνδρα της Siemens Ελλάς, Μιχάλη Χριστοφοράκου, αλλά και του ανθρώπου που διακίνησε εκατομμύρια ευρώ μέσω της Ελβετίας, Πρόδρομου Μαυρίδη και ο οποίος τα έδινε με φακέλους στον Χρηματιστή Όσβαλντ, ο οποίος επίσης απηλλάγη, ξάφνιασε πολλούς αλλά ουσιαστικά είχε προαναγγελθεί με καθυστερήσεις, αβελτηρίες, αλλά και πράξεις δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι απλά δεν υπηρέτησαν το καθήκον και τον όρκο τους. Ενώ δηλαδή η δίκη της Siemens στη Γερμανία ολοκληρώθηκε το αργότερο ως το 2010, στην Ελλάδα τα δύο δικαστήρια πραγματοποιήθηκαν εν σιωπή και με την απουσία βασικών συντελεστών όπως ήταν ο Χρήστος Καραβέλας, που είναι ακόμα άφαντος και ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από συνήγορο, αλλά δεν επιδιώχθηκε να έρθει στην Ελλάδα και να πει την αλήθεια. Κυρίως να αποκαλύψει τους αποδέκτες των χορηγιών μέσω των δύο υπεράκτιων εταιρειών, Placied Blue και Fairways, που είχαν διακινήσει τα χρήματα προς τα πολιτικά κόμματα. Ο ίδιος ο Μιχάλης Χριστοφοράκος είχε ομολογήσει στο Μόναχο και στους Έλληνες βουλευτές που τον είχαν ανακρίνει (Τζαβάρας, Γρηγοράκος, Αϊβαλιώτης, Τσόνογλου, Παφίλης κλπ) ότι δεν είχε δώσει χρήματα σε πολιτικούς για προσωπική τους χρήση. Είχε ομολογήσει δηλαδή ότι είχε δώσει χρήματα στα κομματικά ταμεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και σε ένα τρίτο μικρό κόμμα, όπως είχε πει στην Γερμανίδα εισαγγελέα Μπόιμλερ.
Το έγκλημα όμως ήταν ομολογημένο και για έναν ακόμα λόγο. Το 2010 ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens, ο Τάσος Μαντέλης, πρώην υπουργός Μεταφορών ομολόγησε ότι είχε πάρει 230.000 ευρώ από την γερμανική εταιρεία. Πίστευε βέβαια τότε ότι η υπόθεση είχε παραγραφεί αλλά η κυβέρνηση θεσμοθέτησε διάταξη για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος από πολιτικούς με αναδρομική ισχύ και έτσι κατηγορήθηκε ως αποδέκτης μιζών. Το 2018 πάντως, οκτώ χρόνια μετά δηλαδή, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας, τον έκρινε ένοχο για ξέπλυμα και του επέβαλε εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης πέντε χρόνων. Μάλιστα ορίστηκε ότι μπορεί να πληρώσει τα χρήματα σε 32 μηνιαίες δόσεις!
Η συγκάλυψη του σκανδάλου της Siemens είχε προαναγγελθεί με την μη μετάφραση του βουλεύματος για την υπόθεση με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η πρώτη δίκη και να επαναληφθεί, με τη μη διασφάλιση στη δίκη των πρωταγωνιστών που διαχειρίστηκαν τα μαύρα ταμεία, με τον μη έλεγχο των χρημάτων που μπήκαν στα κομματικά ταμεία, παρότι ο Θεόδωρος Τσουκάτος που είχε δεχτεί το ένα εκατομμύριο γερμανικά μάρκα δήλωσε ότι τα χρήματα τα παρέδωσε στο κόμμα του. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, με την καθυστέρηση να ζητηθούν κρίσιμα έγγραφα από την γερμανική δικογραφία, αλλά κυρίως με την παρουσία μεταξύ των κατηγορουμένων, ανθρώπων πολύ κοντά στην πολιτική ηγεσία της Γερμανίας, η οποία είχε καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση του ελληνικού χρέους αλλά και στην έγκριση των μνημονιακών χορηγήσεων από την Ευρώπη.
Δυστυχώς και στο σκάνδαλο της Siemens ακολουθήθηκαν οι ίδιες τακτικές με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, όπως το σκάνδαλο των λιστών Λαγκάρντ, Paradise και Panama Papers, του Βατοπεδίου, των Δομημένων Ομολόγων, του Χρηματιστηρίου και όλων όσων είχαν ως αποδέκτες πολιτικούς ή κομματικά ταμεία.
Κρίσιμη λεπτομέρεια το σκάνδαλο στην Ελλάδα εκκαθαρίστηκε 15 χρόνια μετά την υποδοχή των πρώτων εγγράφων από την Γερμανία και στο μεταξύ έχουν πεθάνει τουλάχιστον 10 κατηγορούμενοι, στελέχη της Siemens και του ΟΤΕ.
(Η Γιάννα Παπαδάκου είναι δημοσιογράφος)