Μπαίνει σήμερα σε εφαρμογή το -πολυδιαφημισμένο από κυβερνητικά χείλη- «καλάθι του νοικοκυριού», για το οποίο όμως ο λαϊκός κόσμος, που υποφέρει από την εκτίναξη της ακρίβειας στην ενέργεια, το ρεύμα, τα καύσιμα και σε όλα είδη πρώτης ανάγκης, «κρατάει πολύ μικρό καλάθι»!
Πρόκειται για έναν ακόμα ωμό και απροκάλυπτο κυβερνητικό εμπαιγμό -όπως είναι τα διάφορα «ψίχουλα pass»- που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει τις πραγματικές αιτίες της ακρίβειας, αλλά φτάνει στο σημείο να υποβαθμίζει τις καθημερινές ανάγκες διαβίωσης ενός λαϊκού νοικοκυριού, στριμώχνοντας τα ουσιαστικά στα όρια των «προσφορών», που θα επιλέγουν οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ. Κάτι που ούτως ή άλλως έκαναν τα μεγαθήρια του συγκεντρωμένου εμπορίου, αποκτώντας τεράστια κέρδη από την αγωνιώδη προσπάθεια των νοικοκυριών να εξασφαλίσουν τα «προς το ζην» στις καλύτερες δυνατές τιμές, χωρίς να τους το επιβάλλει καμία «συμφωνία κυριών» με την κυβέρνηση.
Γιατί το «καλάθι του νοικοκυριού» είναι ακριβώς αυτό: Μια εθελοντική συμφωνία, ώστε κάποια προϊόντα απλά να πωλούνται με ...μικρότερες, «συγκρατημένες», ανατιμήσεις σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα, που θα συνεχίζουν να ακριβαίνουν «ασυγκράτητα».
Το συγκεκριμένο, λοιπόν, μέτρο δεν εξασφαλίζει ούτε φτηνά ούτε επαρκή προϊόντα για τα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ ταυτόχρονα τα στρέφει από σούπερ μάρκετ σε σούπερ μάρκετ για να βρουν το πιο φτηνό. Με αυτήν τη λογική, η κυβέρνηση οδηγεί στη συμπίεση των αναγκών του λαού, να βολεύεται με το πιο φτηνό -εάν και εφόσον το βρει- και όχι με κριτήριο το ποιες είναι οι ανάγκες του.
Άλλωστε, το καυτό ζήτημα της ακρίβειας είναι παιδί του συστήματος, της οικονομίας αγοράς, της πολιτικής που θυσιάζει τις ανάγκες των πολλών για τα κέρδη των λίγων και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο υπάρχει «ράλι ακρίβειας», που τσακίζει τα λαϊκά εισοδήματα. Κι επομένως τόσο τα κυβερνητικά μέτρα, όσο και οι διάφορες προτάσεις των άλλων αστικών κομμάτων που δεν θίγουν τις πραγματικές αιτίες της ακρίβειας, όχι μόνο δεν μπορούν να δώσουν λύση, αλλά αντίθετα αποτελούν ανακύκλωση του προβλήματος.
Η ακρίβεια κι ο πληθωρισμός που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων παραγόντων. Πρώτα και κύρια επιδρούν πάνω στο έδαφος της τεράστιας επιδείνωσης των λαϊκών εισοδημάτων την περίοδο των «Μνημονίων», που με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, μπορεί να φθάνει μέχρι και το 50% για μισθωτούς, συνταξιούχους, μικρούς επαγγελματίες και αγρότες. Πάνω σ’ αυτό έρχεται επιπρόσθετα η εκτόξευση του κόστους της ενέργειας, της πολιτικής της τόνωσης της εξωστρέφειας, αλλά κυρίως της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που είναι στην προμετωπίδα όλων των άλλων κομμάτων.
Για παράδειγμα η ενεργειακή φτώχεια είναι ευθύ, άμεσο αποτέλεσμα της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση» και τη λεγόμενη απελευθέρωση της ενέργειας. Μιας πολιτικής που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο συνυπογράφουν, αλλά διαγκωνίζονται -ακόμα και σήμερα- για το ποιος θα την υλοποιήσει αποτελεσματικότερα.
Η εκτίναξη στο κόστος της ενέργειας δεν ήρθε φέτος, λόγω του πολέμου ΝΑΤΟ - Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας. Ήρθε από πέρυσι. Όποιος λοιπόν την αποδίδει στον πόλεμο, είναι απλά ψεύτης. Είναι αποτέλεσμα της περαιτέρω εμπορευματοποίησης της ενέργειας, της προώθησης των πανάκριβων ΑΠΕ, που παράγουν ενέργεια με πολλαπλάσιο κόστος σε σχέση με το λιγνίτη που αντικατέστησαν, της αξιοποίησης του φυσικού αερίου ως στρατηγικού καυσίμου ηλεκτροπαραγωγής. Με πολύ απλά λόγια, η «πράσινη ενέργεια» και η απελευθέρωση, η στρατηγική πολιτική επιλογή ΕΕ - αστικής τάξης, που υλοποιείται με στρατιωτική πειθαρχία από όλες τις κυβερνήσεις, είναι η αιτία που απειλεί να αφήσει εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά στο κρύο.
Απ’ την άλλη, η περίφημη «εξωστρέφεια» είναι αυτή που διαμορφώνει τις τιμές σε εγχώρια ποιοτικά προϊόντα, με κριτήριο τις τιμές, την αγοραστική δύναμη και τη διάθεσή τους σε ξένες αγορές. Ή το λεγόμενο “θαύμα” του τουρισμού, που αυξάνει το κόστος απόκτησης και ενοικίασης κατοικιών για τις λαϊκές ανάγκες.
Την ίδια ώρα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ τσακώνονται για το ποιο είναι το ποσοστό της «εισαγόμενης» ακρίβειας και ποιο εκείνο της «εγχώριας». Στην πραγματικότητα και οι μεν και οι δε από διαφορετικές αφετηρίες καταλήγουν να αθωώνουν όλες αυτές τις αιτίες και τους μηχανισμούς εκτίναξης των τιμών.
Λύση, λοιπόν, στο πρόβλημα της ακρίβειας δεν μπορεί να δοθεί χωρίς να τεθεί στο επίκεντρο το δίκαιο αίτημα για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Για κατάργηση του ΦΠΑ και όλων των έμμεσων φόρων στα προϊόντας πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Για αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ. Αιτήματα που μπορούν να επιτευχθούν στο πλαίσιο της επιτυχίας της γενικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη.
Πάνω απ’ όλα βάζοντας στο επίκεντρο ένα δρόμο ανάπτυξης που θα λειτουργεί με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών κι όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Κι αυτά μόνο ο λαός, με την οργανωμένη πάλη του και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, μπορεί να τα επιβάλλει, γυρίζοντας την πλάτη στους σημερινούς ή κι αυριανούς επίδοξους «σωτήρες».
(Ο Νίκος Καραθανασόπουλος είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος& μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ)