Στο μέγαρο Μαξίμου τις τελευταίες ημέρες καταφεύγουν σε απέλπιδες προσπάθειες μήπως και ανακόψουν την μη αναστρέψιμη φθορά. «Τι να κάνω;» θα ρώτησε ο κ. Μητσοτάκης. «Κάνε τον λαϊκό και προοδευτικό» θα του απάντησαν και έσπευσε στην Ημαθία να παίξει τον ρόλο που του ανατέθηκε. Μόνο που η παράσταση ήταν κακοστημένη και το έργο δεν έκοψε εισιτήρια. Το σενάριο «Μητσοτάκης λαϊκός και προοδευτικός» μάλλον μοιάζει με το τελευταίο κυβερνητικό ανέκδοτο της χρονιάς. Πολύ περισσότερο, μετά τα όσα προηγήθηκαν στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό.
Ποια ήταν η αφορμή για να αναδείξει ο κ. Μητσοτάκης τον δήθεν φιλολαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής του; Το κουπόνι των 70 λεπτών την ημέρα για τρόφιμα που ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής το Σάββατο. Η μεγαλύτερη πλάκα είναι ότι το έντυσε κιόλας με ιδεολογική αναφορά λέγοντας από την Αλεξάνδρεια ότι ασκεί προοδευτική πολιτική διότι τάχα «τα παίρνει από τους λίγους και τα δίνει στους πολλούς», εννοώντας ότι το συγκεκριμένο κονδύλιο θα προκύψει από φορολόγηση των υπερκερδών των διυλιστηρίων.
Μόνο που οι αριθμοί είναι «πεισματάρικοι», καθώς η κυβέρνηση εισπράττει μόλις 650 εκ. ευρώ από τα σχεδόν 3 δισ. ευρώ υπερκερδών των διυλιστηρίων. Τόσο «πεισματάρικοι» όσο και στη φορολόγηση των υπερκερδών των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας, όπου από σύνολο 2,2 δισ. ευρώ η κυβέρνηση εισπράττει μόνο 373 εκ. ευρώ.
Με λίγα λόγια, η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι «προοδευτική» από την ανάποδη. Και μοιάζει με εκείνους που κοιτάζουν την βαθμολογία του πρωταθλήματος από κάτω για να λένε ότι βγήκαν πρώτοι. Διότι αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται μια τεράστια αναδιανομή εισοδήματος από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα προς τους λίγους και ισχυρούς. Με ανέγγιχτη την αισχροκέρδεια σε ενέργεια, καύσιμα, τράπεζες. Με υπερέσοδα από τους έμμεσους φόρους για να επιδοτείται η αισχροκέρδεια στην ενέργεια. Με τους μισθούς καθηλωμένους κάτω από την αύξηση του πληθωρισμού. Με καθαρά τραπεζοκεντρικές πολιτικές που διογκώνουν το ιδιωτικό χρέος. Με τον νόμο για την δευτεροβάθμια περίθαλψη που ανοίγει την πόρτα στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Υγείας.
Απέναντι στην άδικη πολιτική Μητσοτάκη που αυξάνει τις ανισότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει παρουσιάσει από καιρό ένα εντελώς διαφορετικό σχέδιο για δικαιοσύνη παντού με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων. Ένα σχέδιο που συνδυάζει μειώσεις τιμών, αύξηση εισοδημάτων και ρύθμιση ιδιωτικού χρέους. Ένα σχέδιο που αντιμετωπίζει μια πολυεπίπεδη κρίση σε όλες τις πλευρές της, που βασίζεται περισσότερο στην αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας με ρυθμιστικές παρεμβάσεις στην αγορά και λιγότερο στις δημοσιονομικές δαπάνες.
Και όπου υπάρχουν τέτοιες, εξασφαλίζονται από την φορολόγηση των υπερκερδών σε ενέργεια, καύσιμα, τράπεζες, από ανακατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και από τη χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος, σε αντίθεση με τα 8,5 δισ. ευρώ που μοίρασε η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς. Με λίγα λόγια, ένα σχέδιο που συγκρούεται με τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών και προτάσσει το συμφέρον της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Για να επανέλθουμε όμως στην αρχή, ο κ. Μητσοτάκης είπε επίσης από την Ημαθία ότι έχει ξεκάθαρη εικόνα για το πού θέλει να είναι η Ελλάδα το 2030. Προφανώς εννοεί την καθιέρωση του καθεστώτος της αδικίας και των ανισοτήτων. Στις εκλογές που έρχονται ο Ελληνικός λαός δεν θα του το επιτρέψει. Αλλά θα δώσει ισχυρή εντολή για πολιτική αλλαγή με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχίακαι προοδευτική κυβέρνηση για δικαιοσύνη παντού.
(Ο Στέργιος Καλπάκης είναι Αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία)