Πάντα ζούσε για έναν αιφνιδιασμό, όπως όλοι οι χαμένοι. Ήλπιζε στα όνειρα τα άυπνα…
Ηλ. Στόφυλας, Άυπνα όνειρα.
- Το [δημοσιο-νομικό, οικο-νομικό κι εντέλει αντι-κοινωνικό] Μνημόνιο άνοιξε το δρόμο στην εμφάνιση/επικράτηση νέων πολιτικών δυνάμεων [ΣΥΡΙΖΑ,ΑΝΕΛ,Χ.Α].
- Το [πολιτικό και κομματικό ]Δαιμόνιο του Αλέξη Τσίπρα κράτησε την [ημι-] Κυβερνώσα Αριστερά σε τροχιά διακυβέρνησης επί 4,5 περίπου χρόνια.
- Το [μετα-ηθικό;] Κώνειο που δίνουν οι Αχάριστοι κατά την Αποκαθήλωση στον πρώην Ηγέτη τους αποτελεί πάντοτε το τίμημα της Πτώσης και της Χρέωσης της ήττας.
Ηθικό δίδαγμα: Μην πιστεύετε σε θαύματα ηθικού πλεονεκτήματος. Δεν διαρκούν πολύ ούτε στις αναμεταξύ τους σχέσεις.
Να πιστεύετε στο φθόνο των επιγόνων. Δεν χορταίνουν με τίποτα.
ΥΓ. Το θεατρικό έργο του Ζαν Πωλ Σάρτρ «Τα γρανάζια», το οποίο όφειλε να έχει αποστηθίσει ο Αλέξης Τσίπρας από το 2019, προαναγγέλλει το βίαιο τρόπο, με τον οποίο ολοκληρώνεται η προδοσία των «συντρόφων».
ΥΓ2. Η αρχομανία και η άμετρη φιλοδοξία των επόμενων [για το καλό του λαού και της χώρας (sic)] πάντοτε δικαιολογεί την ανθρωποφαγία των προηγούμενων.
ΥΓ3. Η Αριστερά, όπως και κάθε ιδεολογικός / κομματικός / πολιτικός οργανισμός πέφτει σε λάθη. Μέχρι τώρα όμως δεν τα συμψήφιζε με τα λάθη των πολιτικών της αντιπάλων, ούτε τα χρέωνε σε ένα μόνον άνθρωπο.
(Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας, πρώην υπουργός)
