Περίεργα πράγματα. Ενώ το σκάνδαλο των υποκλοπών της ΕΥΠ είναι υπαρκτό και αναγνωρισμένο, οι μόνοι που δεν ανησυχούν είναι οι αρμόδιοι της ΕΥΠ που το διέπραξαν.
-Πρώτος ο τέως διοικητής της Παναγιώτης Κοντολέων - επί των ημερών του οποίου στήθηκε. Έχει κανένας νέα του από τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγκάσθηκε να τον παραιτήσει;
-Μετά ο «χειριστής» του, από το Μέγαρο Μάξιμου, Γρηγόρης Δημητριάδης, εξέχων κυβερνητικός παράγων και ανεψιός του Πρωθυπουργού - απομακρυνθείς για τον ίδιο λόγο.
Ακούστηκε πουθενά ότι τραβάει κανένα ζόρι; Μέχρι και στη δεξίωση του Αμερικανού πρέσβη εμφανίσθηκε με άγνωστη ιδιότητα, ενώ κατά τις πληροφορίες, η μπογιά του περνάει ακόμη στα υπουργικά γραφεία.
Δυο πρόσωπα αμέσως εμπλεκόμενα σε μια δραστηριότητα που αποδοκιμάζει και η κυβέρνηση - για κάποιες περιπτώσεις παρακολουθήσεων τουλάχιστον - και ερευνά η Δικαιοσύνη υποτίθεται, αντί να έχουν καθίσει ήδη στο σκαμνί, σουλατσάρουν ανέμελα.
Από την πλευρά του ο Πρωθυπουργός, πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ και - για να μη κρυβόμαστε: τελικός αποδέκτης του προϊόντων των επισυνδέσεων της - σφυρίζει κλέφτικα.
Εδώ αρχίζει το σκάνδαλο μέσα στο σκάνδαλο: το αδίκημα είναι εμφανές, οι υπόλογοι έχουν ονόματα και διευθύνσεις, τα στοιχεία βρίσκονται στα συρτάρια του κράτους, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η Πολιτεία κινείται για την απόδοση ευθυνών. Αντίθετα αν έχει προχωρήσει κάτι, είναι η συγκάλυψη.
Η Δικαιοσύνη, η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, αλλά και τα… θύματα, δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μια δίκη που θα φώτιζε την υπόθεση - για να μείνουμε στις επιβεβαιωμένες περιπτώσεις παρακολουθήσεων.
-Ο Νίκος Ανδρουλάκης συνεχίζει να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα με «υπομνήματα» περί διαγραμμάτων και συνδέσεων με το Predator - δια του οποίου ουδέποτε υπήρξε παρακολούθησή του.
-Ο υπουργός Χατζηδάκης, και ο Α/ΓΕΕΘΑ Φλώρος, γνωστοί πλέον με τους κωδικούς τους ως «στόχοι» της ΕΥΠ, απολαμβάνουν τα αξιώματα που τους έδωσε απλόχερα ο Μητσοτάκης - μετά την επισύνδεσή τους, από την εθνική αντικατασκοπεία.
Κανείς από τους τρεις δεν έσπευσε στην ΕΥΠ να κάνει καλοκαιρινό το μαγαζί, μέχρι να του εξηγήσουν γιατί τον «άκουγαν». Αλλά και ουδέποτε έθεσαν θέμα σε ποιων τα χέρια βρίσκεται το υλικό των παρακολουθήσεων. Δεν ζήτησαν καν από τον πολιτικά υπεύθυνο Κυριάκο Μητσοτάκη, εγγυήσεις ότι δεν βρίσκεται σε χέρια που δεν πρέπει
Έτσι, στην ουσία συμβάλλουν στη συγκάλυψη - η οποία δείχνει πλέον σαν «λύση» που εξυπηρετεί θύτες και θύματα, για λόγους που αντιλαμβάνεται ο καθένας. Ενώ τις τελευταίες μέρες συνέβησαν τα εξής σχετικά με τις υποκλοπές.
-Ο άκαμπτος Χρήστος Ράμμος κατήγγειλε σε αρμόδιο Ευρωπαϊκό όργανο πιέσεις που δεχόταν από πολιτικά και κυβερνητικά στελέχη για να μην κάνει καλά τη δουλειά του και ανέφερε με στοιχεία διώξεις εναντίον όσων την έκαναν.
-Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ανακάλυψε ότι η έρευνα χρειάζεται – διοικητική - «αναβάθμιση» και αφαίρεσε υπόθεση από τούς αρμόδιους εισαγγελείς Πρωτοδικών για να τη δώσει σε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που δεν θα την προσχωρήσει ποτέ: θα συνταξιοδοτηθεί προτού τελειώσει καν τη μελέτη της.
Όλα αυτά είναι απολύτως εναρμονισμένα με το σκοπό που υπηρετούσε η ανάληψη διεύθυνσης της δικαστικής έρευνας από τον γνωστό μη εξαιρετέο - εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τότε - Ισίδωρο Ντογιάκο, ως... «κατεπείγουσα».
Δηλαδή για να την προωθήσει ταχύτατα, όπως υποτίθεται επιθυμούσε και η κυβέρνηση. Αν συνέβη κάτι δεν είναι η επιβράδυνση: είναι η ακινητοποίηση.
Σ’ αυτό το σκηνικό, όσοι κάνουν κουμάντο στον ΣΥΡΙΖΑ , έβαλαν στο κόλπο και τον Στέφανο Κασσελάκη. Αντί το κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην αφήσει λίθον επί λίθου, έστειλε απλώς τον επικεφαλής του στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη- που διαδέχθηκε τον Ντογιάκο τυπικά και ουσιαστικά: μαζί με το αξίωμα πήρε και την απραγία στο σκάνδαλο
Εξερχόμενος από τη συνάντηση ο πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ έκανε αδιανόητες δηλώσεις δημοσίων σχέσεων, αρχίζοντας με το κουφό: «Συμφωνήσαμε ότι η διαλεύκανση της υπόθεσης το συντομότερο δυνατόν είναι προτεραιότητα και για τη δικαιοσύνη και για την κοινωνία».
Ποιοι συμφώνησαν; Ο ίδιος, με τη ακολουθία του και η αρχιεισαγγελέας που ευθύνεται όσο και ο προκάτοχός της για την καθυστέρηση; Σε τι συμφώνησαν; Στο αυτονόητο; Και που την είδε την «προτεραιότητα»;
Κατά τη δήλωση Κασσελάκη: «Συζητήσαμε με κύριο θέμα τις υποκλοπές και εκφράσαμε διάφορες ανησυχίες εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Δηλαδή η μείζων αντιπολίτευση πήγε στην εισαγγελία μετά από ενάμιση χρόνο περίπου για «συζήτηση»; Και αυτό που βρήκε να εκφράσει είναι «είναι διάφορες ανησυχίες». Πάλι καλά που δεν συζήτησαν για τον καιρό
Συμπέρασμα. «Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε», έπεσε και μια δήλωση κι αυτό ήταν όλο. Ποιον κοροϊδεύει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - αν δεν κοροϊδεύουν οι συνεργάτες του τον ίδιο;
Αν δεν ζητήσει ευθύνες για τη καθυστέρηση και αν δεν καταγγείλει, με ονόματα, όσους ροκανίζουν τον χρόνο ως την παραγραφή, παίρνει και ο ίδιος μέρος στη συγκάλυψη.
Με άλλα λόγια λειτουργεί όσο και ο Ανδρουλάκης συμπληρωματικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη - σ’ αυτό το θέμα.
Τους λόγους ας τους εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους.
(O Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος)