Οι θρησκείες, στο σύγχρονο κόσμο, έχουν μετατραπεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε εργαλεία προώθησης πολιτικών ζητημάτων.
Ορισμένα πρόσφατα παραδείγματα:
- Η δολοφονία πιστών σε εκκλησία της Νίκαιας συνδέεται άμεσα με το ριζοσπαστικό Ισλάμ.
- Κύμα διαμαρτυρίας ξέσπασε στις τάξεις των καθολικών μετά τη διακήρυξη του Πάπα Φραγκίσκου, πως υποστηρίζει τους γάμους ομοφυλοφίλων.
- Στον πόλεμο στο Καραμπάχ η Τουρκία από εθνολογική και θρησκευτική αλληλεγγύη στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν, η Ευρώπη, στις διακηρύξεις τουλάχιστον, τάχτηκε υπέρ της Αρμενίας. Την οποία πρακτικά βοήθησε μόνο η Ρωσία.
- Ο πρόεδρος Τραμπ, προεκλογικά αναζητούσε τη στήριξη των πανίσχυρων ομάδων προτεσταντών αλλά και των Ιουδαίων σκληροπυρηνικών στις ΗΠΑ.
- Οι θέσεις των ακραίων Ιουδαίων εξακολουθούν να αποτελούν κυρίαρχο ρόλο στην εσωτερική πολιτική κατάσταση στο Ισραήλ.
- Ο Ερντογάν μετατρέπει ξανά την Αγιά Σοφιά σε τζαμί ευελπιστώντας να αυξήσει την πολιτική του επιρροή ανάμεσα στους συμπατριώτες του…
Αλλά και η Ευρώπη, η οποία στην προσπάθεια να απαλλαγεί από τις μνήμες με τα ποτάμια αίματος στη σκληρή αντιπαράθεση καθολικών και προτεσταντών στο μεσαίωνα, πέρασε στο διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους, σήμερα οι δεξιοί κυρίως λαϊκιστές, μετατρέπουν τη θρησκευτική παράμετρο σε εργαλείο των σύγχρονων πολιτικών τεχνολογιών!
Ο εκ των σημαντικών πολιτεχνολόγων, ο Τζιν Σαρπ, πριν 30 χρόνια, στο… πόνημά του με τίτλο «Από τη δικτατορία στη δημοκρατία», έδινε «συνταγές» του τύπου: Υπάρχουν 198 τρόποι σχετικά ειρηνικής ανατροπής(!) μιας εξουσίας!
Στις μέρες μας, η θεωρία και πρακτική των αποκαλούμενων «εγχρώμων επαναστάσεων», έκανε άλματα μπροστά. Συγκεκριμένα στην Ανατολική Ευρώπη όπου η ορθοδοξία κυρίως αλλά και ο καθολικισμός, δυνάμωσαν σημαντικά τα τελευταία 30 χρόνια.
Εκκωφαντικό παράδειγμα η Ουκρανία. Εκεί όπου, σύμφωνα με τις μετρήσεις, οι απογοητευμένοι πολίτες εμπιστεύονται περισσότερο την εκκλησία παρά το κράτος ή το στρατό, έγιναν πρόσφατα τοπικές-περιφερειακές εκλογές.
Είναι άγνωστο στο ευρύ κοινό ότι σημαντικό παρεμβατικό ρόλο στην εκλογική διαδικασία έπαιξε το παράρτημα της «Διεθνούς Ένωσης Θρησκευτικών Ελευθεριών»! Περί τίνος πρόκειται; Το 2019 υπό τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ιδρύθηκε η “International Religious Freedom Alliance“.
Πάραυτα μέλος της Ένωσης αυτής έγινε η μη κανονική αυτοαποκαλούμενη Ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας. Αυτή που ιδρύθηκε για να εξυπηρετήσει τους πολιτικούς στόχους του τότε προέδρου Ποροσένκο. Σε αυτή την «εκκλησία» δόθηκαν 50 εκ. δολάρια στον τωρινό προεκλογικό αγώνα. Γιατί; Για να πετύχουν, όπως και έγινε, την ανάδειξη σε σειρά τοπικών κοινοβουλίων, ρασοφόρων, εθνικιστών με στόχο να πιέζουν συνεχώς την παραμένουσα πολυπληθέστερη κανονική ουκρανική εκκλησία που συνδέεται με τη ρωσική!
Σε καταπάτηση όλων των εκκλησιαστικών κανόνων, ο Ποροσένκο με απόφαση του Κοινοβουλίου της χώρας του, πλαισιωμένος από ομάδα εθνικιστών το 2018 επισκέφθηκε το Φανάρι και ζήτησε (αυτός και όχι η ουκρανική εκκλησία!), να παρασχεθεί το αυτοκέφαλο! Παραλαμβάνοντας το σχετικό «Τόμος» από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, γύρισε πίσω και προεκλογική του εκστρατεία στις περιφέρειες με το αποκαλούμενο, «Τόμος-τουρ»!
Στο πάνθεον των ηρώων της «νέας», διασπαστικής εκκλησίας, εμφανίστηκαν ως «ήρωες» οι ηγέτες των Ουκρανών εθνικιστών, συνεργάτες του Χίτλερ στον πόλεμο, Στεπάν Μπαντέρα και Ρομάν Σουχέβιτς! Πέρα από εγκληματίες, οι δυο δεν διακρίθηκαν ποτέ για τη στενή σχέση τους με την εκκλησία ούτε υπήρξαν, ας πούμε, θεολόγοι!
Οι νεοεκλεγμένοι ρασοφόροι εθνικιστές στα τοπικά όργανα εξουσίας, μαζί με τους διορισμένους επισκόπους της διασπαστικής εκκλησίας, χρησιμοποιούν ανοικτά μιλιταριστική φρασεολογία, απαιτούν στρατιωτική λύση στο Ντονμπάς.
Πολιτική «καρμπόν» με αυτή στην Ουκρανία, προωθούν οι ΗΠΑ στη Λευκορωσία, τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο…
Στη Λευκορωσία, όπου η εκκλησία είναι διαχωρισμένη από το κράτος με βάση τα… ευρωπαϊκά πρότυπα, «κάποιοι» επιχειρούν να δημιουργήσουν νέες εκκλησιαστικές δομές, οι διαδηλωτές ωθούνται να καταλάβουν την έδρα της ορθοδόξου εκκλησίας και να υπογράψουν συμφωνία με την εκεί ολιγομελή… καθολική εκκλησία! Η ηγεσία του Μινσκ αναγκάστηκε να απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα του καθολικού αρχιεπισκόπου, Ταντέους Κοντρουσέβιτς, ο οποίος ανοικτά προβοκάριζε με εκκλήσεις στους πολίτες να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις και τις επιθέσεις κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας!
Στη βαλκανική γειτονιά μας, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Ε.Ε. γίνονται έντονες προσπάθειες διαχωρισμού από την κανονική Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, των εκκλησιών της Βόρειας Μακεδονίας, του Μαυροβούνιου ακόμα και της Αλβανίας!
Οι επίσημες αρχές των Σκοπίων ήδη ζήτησαν, κατά τα πρότυπα του Ποροσένκο στην Ουκρανία, να πάρουν «Τόμος» από την Κωνσταντινούπολη και ελπίζουν να «ιδιωτικοποιήσουν» τμήμα της Σερβικής Ορθόδοξου εκκλησίας!
Στο Μαυροβούνιο επιχείρησαν να… τιμωρήσουν την τοπική εκκλησία γιατί τάχτηκε ανοικτά κατά της εισόδου της χώρας στο ΝΑΤΟ! Πέρασαν νόμο με βάση τον οποίο επιχείρησαν να αρπάξουν εκκλησίες και μοναστήρια προς όφελος της αυτοαποκαλούμενης «αυτοκέφαλης εκκλησίας του Μαυροβούνιου». Παντού ίδια τακτική.
Όπως βλέπουμε, επιστροφή σε ένα νέο θρησκευτικό μεσαίωνα δεν συντελείται μόνο στον ισλαμικό κόσμο αλλά και στην ίδια την ευνομούμενη Ευρώπη! Το πιο επικίνδυνο είναι ότι επιχειρούν να παίξουν με το θρησκευτικό αίσθημα των ανθρώπων και ηγέτες στο εσωτερικό της χώρας τους, αλλά και εξωτερικοί παράγοντες ακόμα και πολυεθνικά ιδρύματα με στόχο τον έλεγχο του χώρου ενημέρωσης για κατάληψη νέων εδαφών και πληθυσμών.
(Ο Δημήτρης Λιάτσος είναι δημοσιογράφος, ανταποκριτής στη Μόσχα)
