Όταν το βράδυ της Κυριακής 21.4.2002 έγινε γνωστό ότι ο ακροδεξιός υποψήφιος Ζαν Μαρί Λεπέν θα είναι ο αντίπαλος του Σιράκ στον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής ο αιφνιδιασμός εντός και εκτός συνόρων ήταν πλήρης, και στο Βερολίνο απόλυτος.
Το αδιανόητο, η πολιτική αποσταθεροποίηση της Γαλλίας, δεν απασχολούσε την Γερμανία που επαφιόταν στην υπερσυγκεντρωτική Πέμπτη Δημοκρατία που ίδρυσε ο Ντε Γκολ το 1958, και εξέφραζε κατά καιρούς την δυσφορία της για τους αργούς ρυθμούς προσαρμογής του Παρισιού στην δημοσιονομική πειθαρχία όπως αυτή υπαγορεύεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Σήμερα στην σκιά της Πανδημίας αλλά και μιας αβέβαιης έκβασης μια παρατεταμένης προεκλογικής εκστρατείας η Γερμανία αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το αδιανόητο δεν είναι πια σενάριο πολιτικής μυθοπλασίας αλλά ενδεχόμενη εξέλιξη.
Το αδιανόητο δεν είναι άλλο από την πιθανότητα σε ένα χρόνο από σήμερα να εκλεγεί η Λεπέν Πρόεδρος της Γαλλίας.
Σε πρόσφατη ανάλυση του ο ανταποκριτής στο Παρίσι της έγκυρης οικονομικής γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt διαπιστώνει μια ένταση και μια σκληρή ρητορική που δίνει την εντύπωση ότι οι Βάνδαλοι επιτίθενται ή ότι η Γαλλία έχασε έναν πόλεμο.
Οι δημοσκοπήσεις, συνεχίζει η ανταπόκριση, δίνουν ολοένα και περισσότερο την αίσθηση ότι η νίκη της Λεπέν στον δεύτερο γύρο εξαρτάται από το ποσοστό της αποχής.
Μαύρα σύννεφα μαζεύονται στο δυτικό άκρο της Ευρώπης συνεχίζει ο ανταποκριτής της εφημερίδας που την Άνοιξη του 2017 πανηγύριζε για την εκλογή του Μακρόν και σήμερα διαπιστώνει ότι ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων δεν διαθέτει το αναγκαίο προφίλ για να διεκδικήσει την επανεκλογή του.
Αυτό που προκαλεί έκπληξη από το άρθρο της Handelsblatt είναι ότι πουθενά δεν καταλογίζονται ευθύνες στο Βερολίνο για την φθορά του Μακρόν ο οποίος είδε το ευρωπαϊκό του όραμα όπως το διατύπωσε στις ομιλίες του στην Πνύκα και αμέσως μετά στην Σορβόννη τον Σεπτέμβριο του 2017 στην κυριολεξία να αγνοείται προκλητικά από την Μέρκελ.
Το δημοσίευμα της Handelsblatt επιβεβαιώνει ότι στο Βερολίνο έχουν αρχίσει να κατανοούν ότι στην Γαλλία η εξεγερσιακή βία και άγρια καταστολή έχουν υπονομεύσει την αξιοπιστία του Μακρόν ως ηγέτη του Δημοκρατικού Τόξου απέναντι στην Ακροδεξιά.
Είναι πλέον σαφές ότι η όποια αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών και ισορροπιών ήθελε προκύψει από τις εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου στην Γερμανία θα βραχυκυκλωθεί από μια ενδεχόμενη νίκη της Λεπέν την Άνοιξη του 2022.
Αν μη τι άλλο η περαιτέρω αποσταθεροποίηση στην Γαλλία αυτή την φορά δεν θα πρέπει να αιφνιδιάσει εντός και εκτός συνόρων καθώς οι δημοσκοπήσεις αλλά και οι απειλές για πραξικόπημα από απόστρατους και εν ενεργεία στρατιωτικούς φωτίζουν ένα σκηνικό καταστροφής σε αναμονή.
Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος
