Την επομένη της χιονοθύελλας, οι κορυφές του υπουργείου Άμυνας προσέρχονται ατύπως στο Μέγαρο Μαξίμου. Ένας – ένας περνάει το πρωθυπουργικό πορτόνι επί της Βασιλέως Γεωργίου. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο υπουργός Άμυνας με τον διευθυντή του, ο υφυπουργός και ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Άμυνας. Ως να προσέρχονται σε ανάκριση…
ΟΧΙ ! Δεν έχουν συνάντηση με τον πρωθυπουργό αλλά με τους συνεργάτες του οι οποίοι σκανάρουν τις αρρυθμίες και τα προβλήματα του κάθε υπουργείου και παρεμβαίνουν για την επίλυση τους….
Άραγε τι συμβαίνει στο υπουργείο Άμυνας; Είναι διαφορετικό να παρεμβαίνει η ομάδα κρούσης του επιτελικού κράτους στο υπουργείο Υγείας από το να παρεμβαίνει στο υπουργείο Άμυνας υπό την μορφή κηδεμόνα και επιδιαιτητή..
Δύο τα επίμαχα θέματα. Οι τακτικές κρίσεις και τα 151 εξοπλιστικά προγράμματα που θα πρέπει να υλοποιηθούν με fast track διαδικασίες….
Πολεμιστές και γιουσουφάκια…
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Οι ετήσιες κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις φέτος έχουν μια ιδιαίτερη βαρύτητα εξ αιτίας της ρευστότητας που προκαλείται από την συνεχιζόμενη ένταση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Και για τον λόγο αυτό – ειδικά φέτος – το μοναδικό κριτήριο που «θα έπρεπε» να επικρατήσει ως προς την επιλογή των προσώπων που θα επανδρώσουν τις μάχιμες θέσεις της ανώτατης βαθμίδας είναι εάν ο κρινόμενος αξιωματικός : Μπορεί ή δεν μπορεί να πολεμήσει ;
Τονίζεται το «θα έπρεπε» διότι κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου δεδομένο αφού μια άκρως ανησυχητική κινητικότητα – φαγωμάρα
παρατηρείται μεταξύ επιτελικού κράτους και Γενικού Επιτελείου ως να πρόκειται για την κάλυψη απλών θέσεων της Δημόσιας γραφειοκρατίας με «δικά μας» παιδιά…
Επί της ουσίας στις Ένοπλες Δυνάμεις στην παρούσα χρονική στιγμή δεν υφίσταται θέμα «δικοί μας» και «δικοί τους». Ιδεολογικά και κομματικά στην συντριπτική
πλειοψηφία τα μόνιμα στελέχη κινούνται στον χώρο του κέντρου, στον ίδιο δηλαδή που κινείται και ο πρωθυπουργός! Ωστόσο στην συντηρητική παράταξη μια ζωή συγκρούονται οι φατρίες, οι οποίες παρεμβαίνουν μέσω των μηχανισμών του επιτελικού κράτους για τα επηρεάσουν τις αποφάσεις των Γενικών Επιτελείων !
Διάβαζα τις προάλλες : «Οι φετινές κρίσεις θα έχουν άρωμα Παναγιωτόπουλου». Προφανώς δεν ενθυμούνται ότι το «άρωμα» και ενός άλλου Παναγιωτόπουλου προκάλεσε παραζάλη το 2012 με την κομματική λίστα που επιχειρήθηκε να επιβάλλει στην τότε στρατιωτική ηγεσία προκαλώντας την παραίτηση του αρχηγού ΓΕΣ Κων. Ζαζιά…
– Το πάθημα του Πάνου θα γίνει μάθημα στον Νίκο ;
Πολύ δε περισσότερο που το 2021 δεν είναι 2012. Ειδικά τούτη την περίοδο που στις Ένοπλες Δυνάμεις οι πάντες και τα πάντα κρίνονται σε πραγματικό χρόνο (Real time). Επι παραδείγματι για το ποιος θα τοποθετηθεί στρατιωτικός διοικητής στην 16η ή την 12η Μεραρχία στον Έβρο δεν μπορεί να έχει άποψη ο καθηγητής του Μεγάρου , ούτε ο «Σάκης, ο …υδραυλικός» από το “μπιντε” της πλατείας Κολωνακίου και ας είναι βραχίονες του επιτελικού κράτους. Την ευθύνη της επιλογής θα πρέπει να την έχει η φυσική ηγεσία. Οι αρχηγοί ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ διότι στην τελική αυτοί θα λογοδοτήσουν εάν ο μη γένοιτο γίνει η στραβή στον Έβρο. Δεν θα λογοδοτήσει ούτε ο καθηγητής, ούτε ο …υδραυλικός , ούτε ο “αντ αυτού” γνωστός και ως «τ ‘χω -τ ‘χω»…
Εάν ο μη γένοιτο γίνει η στραβή, το επιτελικό κράτος θα διαλυθεί στα εξόν συνετέθη… Ο καθηγητής θα επιστρέψει στην έδρα του, ο …υδραυλικός στο μπιντέ της πλατείας Κολωνακίου και οι αρχηγοί στο σκαμνί…
Ενώ οι πολίτες γι άλλη μια φορά θα έχουν περιέλθει σε εθνική κατάθλιψη αναζητώντας τον …Χατζηπετρή του Κηλαηδόνη για να του επιρρίψουν τις ευθύνες…
Ε ! Πατριώτες του Επιτελικού Κράτους και του Γενικού Επιτελείου ! Πολεμιστές επιλέξτε, όχι σφουγγοκωλάριους, γλύφτες και γιουσουφάκια του ενός ή του άλλου απόστρατου ή κομματάρχη που τυγχάνει να λειτουργεί ως γρανάζι της επιτελικής κρατικής μηχανής.
Όλοι οι κρινόμενοι «δικοί» σας είναι, δεν κάνουν όμως όλοι για πόλεμο…
Στον λαβύρινθο των όπλων
Σε ότι αφορά τους εξοπλισμούς μαθαίνω ότι οι βασικοί βραχίονες του Επιτελικού Κράτους ανέλαβαν να υποδείξουν στο υπουργείο Άμυνας το νομικό τιμ (ενδεχομένως εταιρία) που να αναλάβει τα “τρέξει” τις διαδικασίες ( οικονομικές διαπραγματεύσεις – συγκρότηση συμβάσεων) για τα 151 εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν την ένδειξη «κατ επείγον» και για τα οποία το υπουργείο Οικονομικών έχει «κλειδωμένα» τα χρήματα…
Επομένως το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στο εάν υπάρξουν ή όχι αλλαγές στα πρόσωπα της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών – όπως οργιάζουν οι φήμες, πλέον και στον μπιντέ της πλατείας- αλλά στο ότι τα 151 εν εξελίξει εξοπλιστικά προγράμματα θα περνούν από την νομική κρησάρα που θα ορίσει το Επιτελικό Κράτος.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το Επιτελικό Κράτος κάνει την δουλειά του και προχωράει –έστω και μετ´εμποδίων, εν μέσω κομματικών αντιπαραθέσεων- για την επίτευξη βασικών στόχων όπως για παράδειγμα είναι η υλοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Ωστόσο, ζητούμενο είναι και η στάση της αντιπολίτευσης , κυρίως στις κοινοβουλευτικές επιτροπές όπου προσέρχονται προς ενημέρωση και έγκριση τα εξοπλιστικά προγράμματα και υπο-προγράμματα.
Πριν μερικές εβδομάδες πέρασε από την Βουλή και ΔΕΝ μπλόκαρε το υπερτιμολογημένο κατά 100% πρόγραμμα του συστήματος ελέγχου & διαρροής του αγωγού καυσίμων της Πολεμικής Αεροπορίας που επιχειρείται να περάσει μέσω των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων του προγράμματος αναβάθμισης των F-16 που είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Κανείς δεν ρώτησε από την αντιπολίτευση ένα απλό πράγματα. Πόσο είναι το ετήσιο κόστος διαρροής καυσίμων που κλέβουν οι ΡΟΜΑ από διάφορα σημεία που περνάει ο αγωγός και σε πόσα χρόνια θα γίνει η απόσβεση του έργου που έχει εκτιναχθεί από 6 σε 12 εκατομμύρια ;
Οι βουλευτές – μέλη της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής μπορεί να μην ρώτησαν ,ωστόσο είναι βέβαιο ότι θα ρωτήσουν οι εισαγγελείς όταν θα αναζητήσουν απάντηση στο εάν υπήρξε ζημία του δημοσίου συμφέροντος…
Άλλο ένα πιο πρόσφατο παράδειγμα. Την περασμένη βδομάδα πέρασε από την Βουλή πρόγραμμα αναβάθμισης ενός “αρχαίου” Ελβετικού αντιαεροπορικού συστήματος.
Είμαστε από τις ελάχιστες χώρες που ίσως μετρώνται στα δάκτυλά της μιας παλάμης που συντηρούμε αντιαεροπορικό σύστημα με επιχειρησιακό βεληνεκές 4 χλμ!!
Και δεν αναρωτήθηκε ουδείς εκ των μελών της επιτροπής γιατί να δαπανήσουμε 7 εκατομμύρια ευρώ για να συντηρούμε «μυγοσκοτώστρες»!
Είναι προφανές ότι επιχειρησιακός λόγος δεν υφίσταται στην εποχή των υπερηχητικών και των stealth. Μήπως πρόκειται για διπλωματικό «δωράκι» ; Αναζητούμε μέσω του απαρχαιωμένου ΒΕΛΟΥΣ την εύνοια της Ελβετίας; Δεν νομίζω ! Αναρωτιέμαι καθώς στέκομαι επί της Σταδίου και Χρήστου Λαδά…
(Ο Δήμος Βερύκιος είναι δημοσιογράφος)
