«Διαβάζω τη συνέντευξη Ζάεφ στο Euronews για τον έλληνα πρωθυπουργό και... μπερδεύτηκα. Ποιο κόμμα είναι κυβέρνηση; Ακόμα αυτό του... Τσίπρα;» Ερωτήματα ρώσου αναλυτή-βαλκανιολόγου που πριν δυο χρόνια εξηγούσε ότι η στάση της τότε ελληνικής αντιπολίτευσης (Ν.Δ.), είναι πιο κοντά στις ρωσικές προσεγγίσεις γύρω από το μακεδονικό! Διαβάζοντας τη συνέντευξη, λοιπόν, μπερδεύτηκε!
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε μάχη για μας, για το ευρωπαϊκό μας μέλλον, για τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και είμαι πολύ ευχαριστημένος...», τονίζει απερίφραστα ο Ζάεφ.
Βέβαια ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν απόλυτα συνεπής, όταν ως εν δυνάμει πρωθυπουργός την Άνοιξη 2019 βρέθηκε στη Μόσχα και «θύμισε» στους συνομιλητές του ότι κάθε προσπάθεια διμερούς ελληνορωσικής συνεργασίας μπορεί να γίνει στη βάση του δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα το Μάιο 2014 ο οποίος τόνιζε συνεχώς τη θέση της μελλοντικής του κυβέρνησης για μια «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική! Έκφραση που ηχούσε καλά στα αυτιά των Ρώσων συνομιλητών του. Πλην όμως εκείνοι, εκφράζοντας τη συμπάθεια τους στα λεγόμενα του, θύμιζαν ότι η Ελλάδα «είναι γνωστό πού ανήκει»!
Ο χειρισμός του σύνθετου και πολυετούς προβλήματος της Ελλάδας με τα Σκόπια, το 2018, δημιούργησε στη Μόσχα πολλά ερωτηματικά και αμφιβολίες για το σωστό του εγχειρήματος. Το Κρεμλίνο, που είχε αναγνωρίσει τη γείτονα με την ονομασία «Μακεδονία» από το 1993, δεκαπέντε χρόνια αργότερα, την Άνοιξη 2008 έκανε γνωστό στην τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, ότι θα δεχτεί την αλλαγή ονομασίας και θα αναγνωρίσει εκείνη που θα επέλθει ως προϊόν διμερούς συμφωνίας και θα έχει την ευρεία αποδοχή των κοινωνιών ένθεν και εκείθεν των συνόρων!
Το 2018 ο ΥΠΕΞ Λαβρόφ, τόνιζε με διπλωματική επιμονή την ίδια θέση. Και φάνταζε ότι το ίδιο επιθυμούσε τόσο η ελληνική όσο και η κυβέρνηση της γείτονος!
Μόνο που, θεωρούν στη Μόσχα, άφησαν «εκτός πλάνου» το θέμα της ευρείας αποδοχής της κοινής γνώμης.
Η αποτυχία να περάσουν τη συμφωνία μέσα από δημοψήφισμα στα Σκόπια, ανέδειξε σωρεία από... ευτράπελα στην πορεία κύρωσης της συμφωνίας μέσα στη Βουλή. Οι εκφράσεις της κομισάριου για θέματα εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Μογκερίνι, ότι «τώρα πρέπει να λειτουργήσουν οι θεσμοί», (ποιοί θεσμοί, άραγε, όταν η λαϊκή ετυμηγορία μέσω του δημοψηφίσματος ήταν σαφής;), το αλισβερίσι αμερικανών και ευρωπαίων επιτετραμμένων εκεί, οι απελάσεις Ρώσων διπλωματών από την Αθήνα ώστε να «πάψουν επιτέλους να επεμβαίνουν στα εσωτερικά μας», αυτά και πολλά άλλα είναι γνωστά αλλά δεν είθισται να τα... συζητάμε! «Ξεχάστηκαν» πολύ γρήγορα στη συνέχεια...
Η Συμφωνία των Πρεσπών ψηφίστηκε, όπως ψηφίστηκε, η Ελλάδα ουσιαστικά έδωσε «ανοικτή επιταγή» στην κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ να ξεκινήσει τη διαδικασία όχι μόνο αλλαγής του Συντάγματος αλλά και την πρακτική εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Οι «νονοί» της Συμφωνίας, αφού αφαίρεσαν από την Αθήνα ένα σημαντικό χαρτί (ΒΕΤΟ), που χρησιμοποίησε κατά κάποιο τρόπο το 2008 ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι, πήραν το «μωρό» και το έθεσαν υπό τη... στοργική αγκαλιά του ΝΑΤΟ!
Επειδή εδώ και μερικές δεκαετίες πολλά πράγματα στην Ελλάδα εξηγούνται, εκ των υστέρων, με την... αφοριστική φράση, ώ γέγονε, γέγονε, έτσι και ο τωρινός Έλληνας πρωθυπουργός, εκεί στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ, είπε στον Ζοραν Ζάεφ ότι δεν θα υπέγραφε τη Συμφωνία των Πρεσπών πριν δυο χρόνια, αλλά... ώ γέγονε, γέγονε! Τώρα θα την τιμήσει αφού είναι πλέον μέρος του Διεθνούς Δικαίου! Και, ζήτησε να μην υπάρξουν καθυστερήσεις στο ζήτημα προστασίας εμπορικών σημάτων.
Σωστή, ραφηναρισμένη τοποθέτηση!
Προσέξτε όμως την τοποθέτηση Ζάεφ: Πέρα από τις ευχαριστίες προς τον έλληνα ομόλογο του που «δίνει μάχες» για το ευρωατλαντικό μέλλον της Βόρειας Μακεδονίας, υποσχέθηκε μεν ότι δεν θα υπάρξουν καθυστερήσεις στην ταχύτερη υλοποίηση των ανοικτών θεμάτων, τις συνέδεσε δε με την ενταξιακή πορεία της χώρας του στην Ε.Ε.
Εν τέλει, η εικόνα έχει ως εξής: η κυβέρνηση Τσίπρα προώθησε και υπέγραψε τη Συμφωνία δεχόμενη σωρεία κατακρίσεων από τμήμα της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως από το τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές.
Η ηγεσία της Ν.Δ. σε ένα «κρεσέντο υποκρισίας», όπως εκτιμά σήμερα ο Τσίπρας, έκανε το «μακεδονικό» μια από τις προεκλογικές του σημαίες και... πήρε τις εκλογές τον Ιούλιο 2019! Και το τρέχει τώρα έτσι που προκαλεί το... θαυμασμό του Ζάεφ!
Στο δια ταύτα, βρε παιδιά, τι γίνεται; Τι έχει υλοποιήσει εδώ και ενάμισι χρόνο μετά την κύρωση της Συμφωνίας, η κυβέρνηση των Σκοπίων; Περίπου ανάλογο πρόβλημα μη υλοποίησης των όρων της αντίστοιχης Συμφωνίας Σόφιας-Σκοπίων, υπάρχει και με τη Βουλγαρία.
Το διάστημα αυτό στη Σύνοδο των ηγετών της Ε.Ε. πέρα από τις πολύωρες συζητήσεις για κυρώσεις κατά της... Λευκορωσίας, κάπου εκεί γύρω θα είναι και ο Ζάεφ που ζητάει επιτάχυνση της ενταξιακής πορείας της χώρας του.
Μήπως Αθήνα και Σόφια θα πρέπει να συντονίσουν τα βήματα τους ώστε να πιέσουν τα Σκόπια για υλοποίηση των συνθηκών των συμφωνιών που έχουν υπογράψει;
Μήπως να... επιβραδύνουν την ενταξιακή πορεία τουλάχιστον μέχρι εκπλήρωση των υποχρεώσεων από την πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας;
Μήπως και οι ΗΠΑ-Ε.Ε. σπόνσορες της ευρωατλαντικής πορείας των Σκοπίων πρέπει να κάνουν το ίδιο; Που είναι, σε αυτή την περίπτωση, οι διαβόητοι «θεσμοί» τους οποίους επικαλούνται κατά κόρον σε άλλες περιπτώσεις, οι Βρυξέλλες;
Και ένα τελευταίο: Σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης που έγινε για λογαριασμό του ΣΚΑΙ, εντυπωσιάζει το πολύ χαμηλό επίπεδο εμπιστοσύνης των Ελλήνων προς τις ΗΠΑ, όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα! Ακόμα πιο χαμηλό είναι το επίπεδο εμπιστοσύνης προς τη...Γερμανία! Πριν δυο χρόνια, κεντρικό εθνικό ζήτημα ήταν το «μακεδονικό», σήμερα είναι η κρίση στις σχέσεις με την Τουρκία! Το επίπεδο εμπιστοσύνης προς εκείνους που εκ της γεωστρατηγικής θέσης μας a priori, υποτίθεται ότι θα μας προστατεύσουν, πέφτει! Κάτι θα «ξέρει» ο κόσμος! Και ο αμερικανός ΥΠΕΞ, όπως στην Κύπρο πριν δυο εβδομάδες, έτσι και στην Ελλάδα επισείει τον κώδωνα του κινδύνου από τη... Ρωσία! Εσύ, κόσμε, τι λες;