Χαρακτηριστικό των δημοκρατικών κυβερνήσεων στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι και η αυτοκριτική, ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις και ο αυτοσαρκασμός. Ιδίως στις σοβαρές αστικές δημοκρατίες της Ευρώπης ο αυτοσαρκασμός φανερώνει υψηλό βαθμό σεβασμού και του λαού και ενσυναίσθηση της κυβερνητικής ευθύνης.
Στην πανδημία, η κυβέρνηση κάνει σχεδόν σε καθημερινή βάση, επίδειξη αλαζονείας, που συνδυάζεται με πρωτοφανή σοβαροφάνεια, ταυτόχρονα με αδιανόητη πολιτική επιπολαιότητα, αλλά και – ας μας συγχωρεθεί η φράση – και… ελαφρότητα! Ίσως βεβαίως και να θεωρεί πως διαθέτοντας τη στήριξη των μέσων ενημέρωσης θα της είναι εύκολο να χειραγωγήσει την κοινωνία! Με συμπλήρωμα, βεβαίως, τον αυταρχισμό, ενώ παράλληλα δείχνει απώλεια αίσθησης της πραγματικότητας.
Μακάρι να πέφτουμε έξω, αλλά οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις και κινήσεις δείχνουν πανικό.
Πώς εξηγείται για παράδειγμα να είσαι υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού, να το αφήνει ανοιχτό ως ενδεχόμενο για επέκταση και πέραν των υγειονομικών ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ και εν συνεχεία στη Βουλή, κατόπιν να δηλώνει πως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι ανεφάρμοστος και φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα; Και μετά να τον εφαρμόζει στους άνω των 60 με πρόστιμο εκατό ευρώ ανεξαρτήτως εισοδήματος και, τέλος, να εμφανίζεται πρωτοπόρος, που περίπου του έκλεψε την ιδέα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, καθώς η ΕΕ θα συζητήσει το θέμα στο Συμβούλιο Κορυφής;
Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να αρνείται κατηγορηματικά τη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων σε μια τέτοια περίοδο; Ακόμα και αν το μέγαρο Μαξίμου θεωρεί ως προσχηματική την πρόταση Τσίπρα ας φωνάξει τους αρχηγούς κατ΄ ιδίαν και ας εξετάσει τις προτάσεις τους. Η απάντησή του στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως για να συζητήσει μαζί του θα πρέπει να διώξει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τον… Πολάκη, είναι απόδειξη αλαζονείας. Η στρατηγική του πρωθυπουργού ότι δεν συζητά με την αντιπολίτευση θυμίζει το αλήστου μνήμης «δεν συζητώ με απεργούς», μόνο που η περίοδος δεν επιτρέπει τέτοιες πολιτικές: Αργά ή γρήγορα, ελπίζουμε όχι στα ελληνοτουρκικά, ο πρωθυπουργός θα αναγκαστεί να συζητήσει.
Οι δε «εξυπνακισμοί» – πχ να τοποθετηθεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για δυο σημεία του άρθρου του Γρηγόρη Γεροτζιάφα στο iEidiseis – έχουν ξεπεραστεί από τα πράγματα, καθώς η κυβέρνηση δεν διαθέτει πλέον την υπεροχή που διέθετε τα δυο πρώτα χρόνια της θητείας της. Λες και οι επιστήμονες (όπως και οι πολιτικοί) δεν μπορεί να κάνουν προτάσεις ή λες και πρέπει να απαγορευτούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις των μεγάλων θεμάτων της εποχής!
Με παλιό εισιτήριο δεν μπορείς να ταξιδέψεις ξανά. Όσο νωρίτερα το κατανοήσει η κυβέρνηση, τόσο το καλύτερο για αυτή κυρίως όμως για τη χώρα.
Η ταραχή και ο πανικός πάντα είναι κακός σύμβουλος.
