Δεν χωρά καμία αμφιβολία πως στο τέλος του έτους η τοξικότητα επικρατεί στην πολιτική ζωή της χώρας, εμποδίζοντας –μαζί με τις κυβερνητικές ανεπάρκειες, σκοπιμότητες και ιδεοληψίες- την κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της πανδημίας.
Το μέγαρο Μαξίμου από την αρχή επέλεξε την πολιτικοποίηση της πανδημίας, παρότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διεμήνυσε πως κάτι τέτοιο έχει επιπτώσεις ακόμα και στο ποσοστό εμβολιασμού σε κάθε χώρα! Από τις πρώτες ημέρες η κυβέρνηση επέλεξε –χρησιμοποιώντας και τις «λίστες Πέτσα»- να εμφανίζεται η Ελλάδα ως «το παράδειγμα σε όλο τον κόσμο», ενώ, εν συνεχεία, επέλεξε να ταυτίσει την αξιωματική αντιπολίτευση με το «αντιεμβολιαστικό κίνημα». Και ας γνώριζε άριστα ότι το «αντιεμβολιαστικό κίνημα» προέρχεται από τα δεξιά της –και από την ακροδεξιά- αλλά και από εκκλησιαστικούς και άλλους κύκλους με τους οποίους το μέγαρο Μαξίμου έχει ανοιχτή πολιτική γραμμή! Παράλληλα, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την πανδημία για να περάσει σειρά αντιλαϊκών νομοθετημάτων, ενώ δεν έκανε δεκτό κανένα αίτημα κόμματος της αντιπολίτευσης, ώστε να χρησιμοποιεί το «επιχείρημα» ότι «δεν έχετε προτάσεις». Μεταξύ άλλων απέρριψε και κάθε πρωτοβουλία –σωστή ή λιγότερο σωστή- του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κοινές πρωτοβουλίες με την κυβέρνηση για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της πανδημίας.
Στο διχαστικό αυτό κλίμα θα ανέμενε κανείς από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μέσα πάντοτε στο πλαίσιο του θεσμικού της ρόλου, που σαφώς δεν είναι να αποτελεί «παρακολούθημα της κυβέρνησης», αν όχι την ανάληψη πρωτοβουλιών για δημιουργία κλίματος συναίνεσης, τουλάχιστον αποστολή ισχυρού μηνύματος απόρριψης του διχαστικού και τοξικού κλίματος στην πολιτική ζωή της χώρας. Προκάτοχοί της συνέβαλαν δημιουργικά ώστε να πραγματοποιηθούν συσκέψεις πολιτικών αρχηγών για το μακεδονικό, την παραμονή της χώρας στο ευρώ, το μεταναστευτικό κλπ, συσκέψεις που άλλες υπήρξαν περισσότερο πετυχημένες και άλλες λιγότερο, αλλά συνέβαλαν στη δημιουργία ενός κλίματος πολιτικής συνεννόησης. Ο θεσμός της Προεδρίας, επίσης, αποτελούσε ένα θεσμό όπου πολιτικοί αρχηγοί επισκεπτόταν προκειμένου να μεταφέρουν τους προβληματισμούς τους ή και τις προτάσεις τους για πτυχές του πολιτεύματος και την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας. Έχουν αναρωτηθεί, άραγε, στο Προεδρικό γιατί σήμερα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Επαναλαμβάνουμε ξανά για να μην μπορέσει να εκμεταλλευτεί πολιτικά το άρθρο κανένα από τα …πιστόλια της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και του διαδικτύου: Η στήλη δεν καλεί την Πρόεδρο να υπερβεί στο παραμικρό το θεσμικό της ρόλο αλλά να τον εκπληρώσει στο ακέραιο. Δεν της ασκεί κριτική, ενώ ο υπογράφων την είχε στηρίξει ως ανώτατο λειτουργό της δικαιοσύνης σε σημαντικές αποφάσεις της που έκριναν απαξιωτικά ουκ ολίγοι από τους όψιμους υποστηρικτές της! Η στήλη αναμένει από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να σταθεί στο ύψος του θεσμικού της ρόλου, επιχειρώντας έστω και καθυστερημένα στείλει τα μηνύματά της για την αντιμετώπιση του κλίματος διχασμού και της τοξικότητας που πάει να κυριαρχήσει με ταχύτητες εξάπλωσης της… «Όμικρον» στη χώρα;
Το θέλει; Το τολμά; Κρίνεται και η ίδια, όπως και όλοι μας!