Η νέα αποτυχία της κυβέρνησης, να μπλοκάρει την παράδοση των F-16 από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Τουρκία, οδηγεί το μέγαρο Μαξίμου να επιστρέψει με μεγαλύτερη ταχύτητα στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Τι «μακρύ χέρι» του Ερντογάν στο προσφυγικό ανεβάζει την αξιωματική αντιπολίτευση, τι «κόμμα που προτιμά η Άγκυρα να κυβερνάει την Ελλάδα ως «εύκολος αντίπαλος» ή (όπως αφήνουν να εννοηθεί γιατί υιοθετεί τις θέσεις Ερντογάν» την κατεβάζει!!!
Σε μια εποχή που η χώρα βρίσκεται ενώπιον του σοβαρότερου κινδύνου από τη μεταπολίτευση και μετά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντί να σφυρηλατεί το εθνικό μέτωπο, χρησιμοποιεί τα εθνικά θέματα για να στοχοποιήσει την αξιωματική αντιπολίτευση! Έτσι ώστε να «θωρακιστεί», όπως νομίζει, από τα δεξιά της, αλλά και να κρύψει τις αποτυχίες της- με την πώληση των F-16 από τις ΗΠΑ στην Τουρκία, την ύπαρξη του τουρκολιβυκού μνημονίου, τις βόλτες του Όρουτς Ρέιτς που το έφερνε ο …αέρας εντός των 6 ν.μ. χωρίς αντίδραση, τη μη βούληση για κυρώσεις στην Τουρκία, τη μη σύνδεση του Κυπριακού με την Ουκρανία κοκ.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο πρωθυπουργός έχει επιμελώς αποφύγει να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς για τα όσα συμβαίνουν το διάστημα αυτό, ενώ και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας που είναι οπαδός της εθνικής συνεννόησης συγκαλεί όλο και πιο αραιά το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής- αν και ευθύνες ουδείς μπορεί να του ρίξει.
Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας ασκεί αντιπολίτευση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και δη τα ελληνοτουρκικά από θέση αρχών και δεν χρησιμοποιεί τους τομείς αυτούς για κομματική εκμετάλλευση- σε βαθμό, μάλιστα, που ακόμα και στελέχη του κόμματός του απορούν γιατί δεν ακολουθεί την τακτική Μητσοτάκη που ήρθε στην εξουσία με τις πανοπλίες και το «μακεδονικό»!
Πιστεύει, άραγε, κανείς ότι όλα αυτά ωφελούν τη χώρα; Το πιστεύει και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος και που θα μπορούσε -στο παρασκήνιο τουλάχιστον- να προωθήσει την εθνική ομοψυχία; Αύριο τα πράγματα μπορεί να δυσκολέψουν, θα θεωρεί η κυβέρνηση το 1/3 του ελληνικού λαού «συμμάχους του Ερντογάν»;
ΥΓ1: Στην ίδια γραμμή με το Μαξίμου και οι γνωστοί «ακροκεντρώοι» δημοσιογράφοι, που λειτουργούν ως η εμπροσθοφυλακή και –πολλές φορές- ως καθοδήγηση του Μαξίμου.
ΥΓ2: Αν ακολουθήσει κάποιος τη λογική του Μαξίμου και πει ότι εκείνον που πραγματικά θέλει για αντίπαλο ο Ερντογάν είναι ο Μητσοτάκης, πώς θα εκληφθεί; Μπορεί η χώρα να μπει σε τέτοιες λογικές;