Η στήλη είχε αναλύσει πολύ πριν τον Μάιο –και επανήλθε μετά τις πρώτες κάλπες- αναλύοντας το τέλος του δικομματισμού ως πολιτικού συστήματος της χώρας από το 1974 και την αντικατάστασή του από το σύστημα του ενάμισι κόμματος που λειτουργεί στην Ουγγαρία: Το κυβερνών κόμμα, εν προκειμένω η ΝΔ, με ποσοστό άνω του 40%, ηγεμονεύει στο πολιτικό σύστημα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ποσοστό γύρω στο 20% ακολουθεί και από εκεί και κάτω υπάρχουν κόμματα που λίγο πάνω και κάτω από το 10%, που όμως ως πραγματικό αντίπαλο έχουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όχι το κυβερνών!
Οι κάλπες της 25ης Ιουνίου και, κυρίως, η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, καθιστούν πιο σύνθετο το πολιτικό σύστημα της χώρας, καθώς η ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού μπορεί να ανατρέψει και το σύστημα του ενάμισι κόμματος!
Μεταξύ άλλων:
-Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη μεγάλη του ήττα και την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα απειλείται με ρευστοποίηση, καθώς η απογοήτευση κυριαρχεί στα μέλη και τους ψηφοφόρους του. Η έρημος είναι μπροστά του και αν οι τάσεις (κατάρα της Κουμουνδούρου) και οι υποψήφιοι δεν προσέξουν και δεν σοβαρευτούν ο κίνδυνος συρρίκνωσης και μάλιστα οριστικής, είναι απολύτως υπαρκτός. Το στοίχημα πρέπει να είναι όχι η διαμάχη των φραξιών –που δυστυχώς ξεκίνησε-αλλά το πώς θα γίνει ελκυστικό το κόμμα, ώστε να ψηφίσουν στην εκλογή προέδρου πάνω από 170.000 που ψήφισαν για την εκλογή Τσίπρα από τη βάση! Το μπορούν; Και από εκεί και πέρα, ο νέος πρόεδρος να πείσει έως τις ευρωεκλογές ότι άλλαξε τον ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας τον ένα σύγχρονο κόμμα στο χώρο του, με έμφαση στις προτάσεις για το μέλλον της χώρας και των πολιτών της.
-Το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο Νίκος Ανδρουλάκης έχουν μια δεύτερη ευκαιρία να καταστήσουν το ΠΑΣΟΚ δεύτερο πόλο της πολιτικής ζωής της χώρας. Όχι με μεγάλα αλλά με κούφια λόγια, ούτε εξακολουθώντας τη λογική περιχαράκωσης του ΠΑΣΟΚ ώστε να είναι ένα μικρό κόμμα πλήρως ελεγχόμενο από την ηγετική του ομάδα. Αλλά ένα κόμμα που θα ανοίξει τις πόρτες του σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες, με σύγχρονες αλλά όχι συγκεκαλυμμένα συντηρητικές προγραμματικές θέσεις. Η βούλησή του θα φανεί από τη στάση του στις εκλογές για την αυτοδιοίκηση και η δυναμική του από το αποτέλεσμα της κάλπης των ευρωεκλογών τον προσεχή Ιούνιο.
-Σε περίπτωση που ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν κατορθώσουν να ανταποκριθούν ούτε αυτή τη φορά στις ανάγκες των καιρών, τότε θα ενταθεί με αξιώσεις η συζήτηση που έχει ήδη ανοίξει στο παρασκήνιο είτε για ένα …ΕΠΙΝΕ στο χώρο (η διάλυση των νυν κομμάτων και η δημιουργία ενός νέου μεγάλου κόμματος), είτε η ίδρυση νέου κόμματος.
-Μόνο επιπόλαια δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί η άνοδος της άκρας και ναζιστικής δεξιάς στη χώρα. Και ούτε να εμφανιστεί ξανά ως μόνη λύση τα νομοθετικά μέτρα που είδαμε, δυστυχώς, τι αποτέλεσμα είχαν και πώς εξέθεσαν τους εμπνευστές τους-ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά, δυστυχώς, και σεβάσμιους συνταγματολόγους, με αγώνες στο παρελθόν για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες στη χώρα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, πέραν των κοινωνικών αιτιών, είναι σαφώς η νομιμοποίηση ακροδεξιών ιδεών από την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό.
-Κατά τα λοιπά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιθανόν να πάει φουλ για μια τρίτη τετραετία. Γεννούν και τα κοκόρια του. Όχι τυχαία, ούτε από τα λάθη των αντιπάλων του- αλλά κυρίως από τις δικές του ικανότητες, έστω και αν αυτές δεν είναι προς όφελος των πολλών!