Την επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας “προς δυσμάς”, όπως είπε, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στη Βουλή. Ωστόσο μια τέτοια επέκταση προκαλεί ερωτήματα για τον τρόπο που θα γίνει, καθώς και για το συντονισμό που έχει υπάρξει με την ιταλική κυβέρνηση, μετά τη συμφωνία οριοθέτησης των δύο χωρών.
Συγκεκριμένα υπενθυμίζεται πως όταν στις αρχές Ιουνίου υπογράφηκε η συμφωνία οριοθέτησης, παράλληλα η Ελλάδα και η Ιταλία υπέγραψαν και ένα άλλο σημαντικό κείμενο που απέστειλαν προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οποίο πέρασε στα ψιλά εκείνες τις ημέρες.
Σύμφωνα με αυτό το κείμενο οι δύο χώρες καλούν την Επιτροπή σε μια μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής, να υπάρχει η δυνατότητα διατήρησης της αλιευτικής δραστηριότητας των Ιταλών ψαράδων στα ελληνικά χωρικά ύδατα, όταν αυτά επεκταθούν. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα εμμέσως πλην σαφώς είχε δεσμευτεί πως θα προηγηθεί η αλλαγή του ευρωπαϊκού κανονισμού ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να ψαρεύουν οι Ιταλοί αλιείς, και μετά από αυτό να ασκήσει το δικαίωμά της για την επέκταση των χωρικών υδάτων στην περιοχή αυτή από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Έτσι άλλωστε το περιέγραψε και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας στην παρέμβασή του κατά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων στη Βουλή, τη Δευτέρα 24 Αυγούστου.
Εκείνη την ημέρα ο κ. Δένδιας δήλωσε σχετικά: “Με την επιστολή αυτή οι δυο χώρες, η Ελλάδα και η Ιταλία, ζητούν στην επόμενη τροποποίηση του αλιευτικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προβλεφθεί ότι όταν η χώρα μας επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, συγκεκριμένος αριθμός ιταλικών πλοίων, θα μπορεί ν’ αλιεύει συγκεκριμένες κατηγορίες ειδών, οι οποίες μάλιστα δεν ενδιαφέρουν τους Έλληνες αλιείς”. Ο κ. Δένδιας ήταν σαφής: πρώτα αλλαγή κανονισμού, μετά επέκταση χωρικών υδάτων.
Έχει ενδιαφέρον να δούμε στην πράξη, λοιπόν, πώς θα γίνει η οριοθέτηση και, ακόμα, πώς θα αντιδράσουν σε αυτή την ενέργεια, η Ιταλία και ίσως και η Επιτροπή που έχει λάβει την επιστολή.
Ενδεχομένως να έχει υπάρξει κάποια συνεννόηση με την ιταλική κυβέρνηση, ωστόσο από της προηγούμενες διαπραγματεύσεις σχεδόν δεκαετιών, είχε καταστεί σαφές το πόσο σημαντικό είναι αυτό το θέμα για τους Ιταλούς διαχρονικά.
Αν όντως έχει υπάρξει συνεννόηση τότε ίσως με θολό τρόπο η επέκταση των χωρικών υδάτων να εφαρμοστεί στην πράξη, καθώς αν αυτή συμβεί θα έχει προκύψει το παράδοξο οι ψαράδες μιας χώρας να ασκούν δικαιώματα αλιείας στα χωρικά ύδατα μιας άλλης χώρας. Κάτι που ίσως να αποτελέσει επικίνδυνο προηγούμενο για το μέλλον.
Αν δεν έχει υπάρξει συνεννόηση τότε θα πληγεί η αξιοπιστία της χώρας, καθώς η Αθήνα προέβη σε ενέργεια που μπορεί να εκληφθεί από τη Ρώμη ως προσπάθεια παραβίαση των δεσμεύσεών που ανέλαβαν οι δύο πλευρές, μόλις δύο μήνες μετά την ανάληψή τους.