Οι διαμεσολαβητές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι σαφείς: Αυτή τη φορά οι διερευνητικές επαφές δεν πρέπει να έχουν απεριόριστο χρόνο για να καταλήξουν σε αποτελέσματα. Βερολίνο και Ουάσιγκτον θέλουν να υπάρξει deadline (τελευταία προθεσμία) στις ελληνοτουρκικές συνομιλίες, καθώς επιδιώκουν να υπάρξουν τελικές λύσεις στην περιοχή-όσο αυτές μπορεί να εξευρεθούν.
Στόχος είναι οι συνομιλίες να καταλήξουν γρήγορα, ώστε να υπογραφεί το συμφωνητικό και να υπάρξει το συντομότερο δυνατόν προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Κατανοούν-και γνωρίζουν-ωστόσο, ότι η Τουρκία είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατον να δεχθεί προσφυγή στη Χάγη, «κλείνοντας» το μέτωπο του Αιγαίου, χωρίς προηγουμένως να πετύχει τη λύση που επιδιώκει στο Κυπριακό. Πολύ περισσότερο που οι επιδιώξεις της στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο έχουν για την Άγκυρα, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, προτεραιότητα σε σχέση με το Αιγαίο, καθώς με ανοιχτές τις ελληνοτουρκικές σχέσεις δύναται να πιέζει για τα ευρύτερα συμφέροντά της στην περιοχή!
Όλες, άλλωστε, οι πληροφορίες επιμένουν πως αμέσως μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα την άλλη Κυριακή, 11 Οκτωβρίου, στόχος είναι να ξεκινήσουν εκ νέου οι συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού, με τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών όχι απλώς να κινείται έντονα στο παρασκήνιο, αλλά και να αφήνει –απειλώντας εμμέσως και πιέζοντας για λύση- πως θα πρόκειται για την τελευταία προσπάθεια που γίνεται. Η δε Τουρκία αφήνει να εννοηθεί με τη σειρά της πως εάν δεν υπάρξει λύση(η λύση που θέλει, δηλαδή) τότε υπάρχει η «λύση» της διχοτόμησης! Σημασία, βεβαίως, έχει και ποιος θα εκλεγεί στα κατεχόμενα, αν δηλαδή επανεκλεγεί ο μετριοπαθής Ακιντζί ή ο σκληρός υποψήφιος που στηρίζει η Άγκυρα.
Για την επίλυση του Κυπριακού η Άγκυρα πιέζει και με την εποίκηση των Βαρωσίων, ενώ παρασκηνιακά κινείται και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η πρόταση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ για πολυμερή διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί επίσης μια μορφή πίεσης προς την κατεύθυνση της επίλυσης του Κυπριακού, καθώς εκτιμάται ότι θα επιχειρηθεί να βρεθεί ένας τρόπος συμμετοχής του ψευδοκράτους σε αυτή, ενώ η Τουρκία για μια ακόμα φορά θα δεχθεί να συζητήσει με τη Λευκωσία, παρότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Υπενθυμίζεται ότι η Άγκυρα δεν θα καθίσει για πρώτη φορά στο ίδιο τραπέζι με την Κυπριακή Δημοκρατία εφόσον πραγματοποιηθεί η Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο, όπως σχεδιάζει ο Σαρλ Μισέλ, καθώς το γεγονός αυτό έχει συμβεί και στη Σύνοδο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας το 2016, με θέμα το προσφυγικό.
Η έναρξη των συζητήσεων για την επίλυση του Κυπριακού, εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά, εκτιμάται ότι θα γίνει τέλος του 2020 ή –το πιθανότερο- αρχές του 2021. Μέχρι τότε ας μην περιμένουμε προσφυγή στη Χάγη-όχι ότι είναι απολύτως σίγουρο ότι θα υπάρξει οπωσδήποτε μετά, αλλά είναι η πιθανότερη εξέλιξη...