Ήξεραν, αλλά δεν έκαναν τίποτα.
Αυτή η φράση αποτυπώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο την υπόθεση της έλευσης των ακροδεξιών Κροατών χούλιγκαν στην Αθήνα και των επεισοδίων που δημιούργησαν στη Νέα Φιλαδέλφεια που οδήγησαν, τελικά, στη δολοφονία του 29χρονου οπαδού της ΑΕΚ, Μιχάλη Κατσουρή.
Η ΕΛ.ΑΣ. γνώριζε θεσμικά, μέσω της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Βίας σε Αθλητικούς Χώρους και μέσω των συνοριακών Αρχών του Μαυροβουνίου για την επικείμενη άφιξη των Κροατών χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, όμως για λόγους που ξέρουν μόνο στην Κατεχάκη δεν έκαναν το παραμικρό, παρά μόνο αρκέστηκαν σε «διακριτική παρακολούθηση», η οποία στη συνέχεια κατέληξε σε φιάσκο.
Η ΕΛ.ΑΣ. ήξερε πόσοι έρχονται, πού θα μείνουν, τα μοντέλα των αυτοκινήτων τους και τις πινακίδες τους. Ήξερε ακόμα και τη στιγμή που έφτασαν στον σιδηροδρομικό σταθμό «Ειρήνη», όπου επιβιβάστηκαν για να κατέβουν στη συνέχεια στον Περισσό.
Ήξεραν αλλά δεν έκαναν τίποτα. Και η Αστυνομία και κατ’ επέκταση η κυβέρνηση. Διότι δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι για όλα αυτά δεν ενημερώνεται κάποιο κυβερνητικό στέλεχος, ο αρμόδιος υπουργός, οι συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη…
Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει, όμως, για πρώτη φορά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ή μήπως όχι;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ενημερωθεί για τη θνησιμότητα από τον κορονοϊό και τους θανάτους διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ; Είχε ενημερωθεί. Έκανε κάτι; Όχι. Γι’ αυτό και πέθαναν, όσοι πέθαναν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ενημερωθεί για την τραγική κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου από τους εργαζόμενους, μέσω συνεντεύξεων Τύπου, παραιτήσεων και επιστολών; Είχε. Έκανε κάτι; Όχι. Γι’ αυτό και είχαμε το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Αυτά, τέτοιες ώρες, που ο Γιάννης Οικονόμου μένει στη θέση του και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εξαφανισμένος στα Χανιά, έχουν, δυστυχώς, τη σημασία τους…
Μ. Καλ.
