Είχαμε να λέμε για τη φιλοκυβερνητική συμπεριφορά του αλήστου μνήμης Ισίδωρου Ντογιάκου, ως εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Υπάρχουν, όμως, και χειρότερα.
Η κυρία Γεωργία Αδειλίνη βρίσκεται στη θέση του Ντογιάκου με εισήγηση του Γ. Φλωρίδη. Αθηναία με καταγωγή με καταγωγή από την Κεφαλονιά, παίζει πιάνο σπούδασε νομικά στην Αθήνα, έχει δυο παιδιά και τυπική σταδιοδρομία. Από τη θέση της πρώτης εισαγγελέως της χώρας, όμως, εκδηλώνει συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το λειτούργημά της. Όχι μόνο γιατι έσπευσε να αφαιρέσει τη δικογραφία των υποκλοπών από τους δύο εισαγγελείς Πρωτοδικών, λίγο πριν ασκήσουν διώξεις, με πρόσχημα την … επιτάχυνση της ερευνας. Αυτά τα έχουμε συνηθίσει.
Η μεγάλη απορία είναι πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο της στη διαλεύκανση της τραγωδίας των Τεμπών, αν κριθεί από την αντιμετώπιση που επιφύλαξε σε γονείς παιδιών που έχασαν τη ζωή τους και ζητούν απονομή δικαιοσύνης.
Η κυρία Μαρία Καρυστιανού κατήγγειλε ότι η εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αντί να την αντιμετωπισει ως μάρτυρα στην υπόθεση και με σεβασμό ως μάνα και εκπρόσωπο των γονέων, και να παραλάβει τα στοιχεία που της προσκόμισε, της συνέστησε …να τη δει κανένας παππάς! «Τι να κάνουμε; Αυτά συμβαίνουν. Πάτε στην εκκλησία να σας βοηθήσει. Κοιτάξτε μπροστά τη ζωή σας». Σε εισαγγελέα πήγε η γυναίκα όχι σε… ψυχολόγο.
Ενας άλλος γονέας παιδιού που χάθηκε στα Τέμπη, ο Παύλος Ασλανίδης, κατήγγειλε ότι η κυρία Αδειλινη όταν της προσκόμισε στοιχεία του ειπε: «Πώς κάνετε έτσι; Είναι ένα μικρό ηθικό θέμα».
Ανήκουστα πράγματα, που υπερβαίνουν τις μεθόδους συγκάλυψης στις οποίες μας εχει συνηθίσει η Δικαιοσύνη επι Μητσοτάκηδων-πατρός και υιού;
Τι συμβαίνει με την κυρία; Ο Φλωρίδης που τη χρεώνεται – εκτος αν του την έχουν επιβάλει – δεν ανησυχεί;
Γ. Λ.