Εκείνοι που δεν θα πρέπει να αισθάνονται άνετα με τη βεβήλωση της Ακρόπολης εξ αιτίας των επιπόλαιων χειρισμών της Διοίκησης του Ζαππείου είναι ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αλλά εν μέρει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο μεν Χατζηδάκης επέλεξε και διόρισε τα μέλη της Επιτροπής Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, ο δε Τασούλας διότι αξίωσε να μπει δικός του ως Πρόεδρος του ΔΣ.
Η ιστορία έχει ως εξής:
Επί υπουργίας Σταϊκούρα την αρμοδιότητα των κληδορημάτων την είχε ο υφυπουργός Απόστολος Βεσυρόπουλος. Με το που αντικαταστάθηκε ο Σταϊκούρας από τον Χατζηδάκη κράτησε την αρμοδιότητα της διαχείρισης των κληδορημάτων.
Το 2022 όρισε το νέο διοικητικό συμβούλιο το οποίο και παραμένει μέχρι σήμερα αφού έχει λάβει δύο παρατάσεις!
– Γιατί άραγε δόθηκαν δύο παρατάσεις;
Μήπως διότι το επόμενο ΔΣ θα πρέπει να αναδειχτεί μέσω ΑΣΕΠ όπως συμβαίνει πλέον με όλα τα ΔΣ του Δημοσίου….
Ειδικότερα για την τοποθέτηση του Προέδρου του ΔΣ το 2022 είχε υπάρξει παρέμβαση από το γραφείο του τότε προέδρου της Βουλής, νυν Προέδρου της Δημοκρατίας!
Εξυπακούεται ότι τα περισσότερα μέλη του ΔΣ – αν όχι όλα – προέρχονται από τον κομματικό σωλήνα της ΝΔ, αλλά αυτό είναι λίγο το κακό.
Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η εγκατάλειψη του κληροδοτήματος!
Ενώ ο Ζάππας πρόσφερε στους Αθηναίους ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίσμα μ´ ένα περιβάλλων χώρο ιδανικό για περιπάτους – άθληση και συζητήσεις, ότι πολυτιμότερο για μια πόλη που ασφυκτιά ελλείψει πράσινου, με ευθύνη της διοίκησης έχει μετατραπεί σ ένα απέραντο πάρκινγκ για ημετέρους.
Και καλά, δεν νοιάζονται για τους μεγάλους αλλά δεν νοιάζονται και για τα παιδιά!
Επί ενάμισι χρόνο παρέμενε κλειστή η παιδική χαρά του Ζαππείου που είχε επαναλειτουργήσει πριν από λίγα χρόνια με δωρεά του εφοπλιστή Μαρτίνου.
Είχε πέσει ένας στύλος και για τον αντικαταστήσουν χρειάστηκαν 15 μήνες και μετά από παρότρυνση του ίδιου του δωρητή.
Το σκάνδαλο της «παντόφλας» υπαγορεύει στη νέα ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών όχι απλώς να ξηλώσει την υπάρχουσα διοίκηση αλλά ως θέση το ΔΣ των κληροδοτημάτων να την αναβαθμίσει επιλέγοντας προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους που έχουν όρεξη για προσφορά και όχι για κομματικό παραγοντιλίκι.
Δ.Β.
