Πλέον με την κατ’ ουσίαν αθωωτική απόφαση της δικαιοσύνης για τον Φουρνιέ, το πρόβλημα ξεφεύγει από τα όρια του μπάσκετ και του αθλητισμού. Γίνεται πρόβλημα κοινωνικό και πολιτικό, άρα αφορά την κυβέρνηση και την κορυφή της, το Μέγαρο Μαξίμου.
Ο δημόσιος αυνανισμός ενός αθλητή μπροστά στο πανελλήνιο «κοστολογείται» από τη δικαιοσύνη με ένα χρηματικό πρόστιμο, ασήμαντο για τον αθλητή και τον σύλλογό του, την ΚΑΕ Ολυμπιακός. Το σήμα, λοιπόν, που δίνεται σε κάθε κάφρο αθλητή είναι ότι μπορεί ελεύθερα να το κλιμακώσει, ακόμη ίσως και με την πλήρη επίδειξη των γεννητικών οργάνων του σε live τηλεοπτική μετάδοση. Άντε να πληρώσει ένα μεγαλύτερο πρόστιμο.
Γιατί το θέμα (πρέπει να) αφορά το Μαξίμου; Γιατί η δημόσια προσβολή της προσωπικότητας των πολιτών, η πρόσκληση βίας και η διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης, η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της εγκυρότητας των θεσμών είναι κεντρικά ζητήματα στην ατζέντα της διακυβέρνησης μιας χώρας. Αποτελούν όρους και προϋποθέσεις λειτουργίας του Κράτους Δικαίου, που είναι βασική υποχρέωση της κυβέρνησης.
Το Μαξίμου μέχρι στιγμής με τα «σούρτα φέρτα» στο γραφείο του Βρούτση φαίνεται ότι αρκείται σε μια επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης «ελληνικό μπάσκετ». Με τη λογική να κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Όμως τώρα με την προκλητική επίδειξη δύναμης του «ισχυρού» και την πανηγυρική αθώωση ενός κακομαθημένου και παραβατικού αθλητή, οι «κόκκινες γραμμές» ξεπερνιούνται.
Και την οργή δεν θα την εισπράξει βέβαια καμιά …ΕΟΚ και κανένας Λιόλιος, αλλά η κυβέρνηση και οι υπουργοί, οι οποίοι αρνούνται να καταλάβουν ότι «κάτι (πολύ) σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».
Κ. Π.
