Τώρα που η έρευνα του iEidiseis έφερε στη δημοσιότητα τα έργα και τις ημέρες στο Ελληνικό της Lamda Development, συμφερόντων Σπύρου Λάτση, ένας φίλος, βετεράνος της τραπεζικής αγοράς, μάς υπενθύμισε μια ενδιαφέρουσα ιστορία από το παρελθόν. Δηλαδή, τις «ομορφιές» του Σπύρου Λάτση και της Eurobank στα «πέτρινα χρόνια» της ελληνικής χρεοκοπίας και των μνημονίων.
Το μακρινό 2012 η Eurobank της οποίας κύριος μέτοχος ήταν τότε ο Έλληνας μεγιστάνας, όφειλε να προχωρήσει σε ισχυρή ανακεφαλαιοποίηση. Για να μην πολυλογούμε, ο κύριος μέτοχος, Σπύρος Λάτσης, έπρεπε να καταβάλει ένα ποσό της τάξεως 2-3 δισ. ευρώ για να στηριχτεί στα πόδια της η τράπεζα. Ξαφνικά ανακοινώνεται η εξαγορά της Eurobank από την Εθνική Τράπεζα με ανταλλαγή μετοχών. Δηλαδή, η ΕΤΕ θα έπαιρνε το ποσοστό του Λάτση στη Eurobank και ο γιος του καπετάν-Γιάννη αντίστοιχο ποσοστό σε μετοχές της Εθνικής.
Με αυτό τον τρόπο «δραπέτευε» από την Eurobank και γλύτωνε τα λεφτά που έπρεπε να βάλει στην ανακεφαλαιοποίησή της. Τι έγινε στη συνέχεια και πού εμφανίζεται η «ομορφιά»; Η Τρόικα εκείνης της εποχής καταλαβαίνει το «colpo grosso» και ακυρώνει τη συγχώνευση – εξαγορά. Οι διαδικασίες διακόπτονται, όμως η τότε κυβέρνηση Σαμαρά ξεχνά μια «λεπτομέρεια». Να γίνει η αντιστροφή στην ανταλλαγή μετοχών μεταξύ ΕΤΕ και Eurobank. Όπερ σημαίνει ότι ο Λάτσης έχει «αποδράσει» από τη Eurobank και γλυτώνει τα 2-3 δισ. ευρώ που έπρεπε να βάλει στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας.
Γι’ αυτό σας λέμε ότι στην Ελβετία εκτός από ρολόγια και σοκολάτες, τα «καλά παιδιά» γίνονται experts και σε ανώτερης μορφής τραπεζικά κόλπα.
Κ.Π.
