Πρώην αρχηγοί ΓΕΕΘΑ, αλλά και χήρες αρχηγών διευκρινίζουν ότι ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία Α/ΓΕΕΘΑ το ρετιρέ επί της Ακαδημίας και Αμερικής. Μόνο επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ υπουργός διέμενε σε αυτό με τη συμβία του, ενώ την ίδια περίοδο ένας εκ των αρχηγών που είχε τοποθετηθεί σε ύψιστη θέση της ΕΕ είχε μεταφέρει σε ένα εκ των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας την οικοσυσκευή του!
Μια άλλη τραγελαφική περίπτωση που διαδραματίστηκε στο συγκεκριμένο κληροδότημα έχει να κάνει με ρευματοκλοπή από ενοικιαστή του κτιρίου. Συγκεκριμένα μετά από έρευνα του ΓΕΕΘΑ είχε διαπιστωθεί ότι η ηλεκτροδότηση καταστήματος στο ισόγειο της πολυκατοικίας γίνονταν παρανόμως από το ρολόι της ΔΕΗ που κατέγραφε την κατανάλωση ρεύματος στον κοινόχρηστο χώρο. Δηλαδή το ρεύμα που κατανάλωνε ο καταστηματάρχης το χρέωνε στον ρολόι για τα κοινόχρηστα.
Παράλληλα «φωτιές» άναψε στο στράτευμα και η αναφορά του υπουργού Άμυνας στην πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων στην Α’ Στρατιά, στη Λάρισα. Όπως επισημαίνουν στρατιωτικοί που έχουν υπηρετήσει εκεί, η σαραντάμετρη πισίνα έχει κατασκευαστεί εδώ και τουλάχιστον 60 χρόνια! Συνήθως τη φωταγωγούσαν για να φτιάχνουν ατμόσφαιρα στα καλοκαιρινά γκαλά που διοργάνωνε η Στρατιά για τα στελέχη της.
Βεβαίως τώρα που μειώνεται δραματικά το προσωπικό στη Στρατιά (από 600 άτομα προσωπικό θα παραμείνουν το πολύ 60) τα «χακί» γκαλά θα εκλείψουν, η πισίνα θα στερέψει και η Λέσχη θα ερημώσει, ενώ ζητούμενο παραμένει πώς θα συντηρείται το νεοκλασικό κτίριο της Λέσχης που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Λάρισας.
Η περίφημη «Λέσχη Ασλάνη» στεγαζόταν από το 1905 σε νεοκλασικό κτίριο που οικοδόμησε ο Οθωμανός Μεχμέτ Χατζή‑Μέτου στη γωνία Φιλελλήνων και Κύπρου. Εκεί συγκέντρωνε την υψηλή κοινωνία της πόλης, με πολυτελή διακόσμηση, εκδηλώσεις, μουσική και χορούς. Το κτίριο καταστράφηκε κατά τους ιταλικούς βομβαρδισμούς και τον μεγάλο σεισμό του Μαρτίου 1941. Μετά την καταστροφή, στα τέλη της δεκαετίας του 1940, γκρεμίστηκε το παλιό κτίριο και από το 1950 άρχισε η κατασκευή της σημερινής στρατιωτικής λέσχης, με βάση το σχέδιο του παλαιότερου κτιρίου Ασλάνη να εμπνέει την ημικυκλική γωνία της νέας δομής. Η λέσχη ξεκίνησε να λειτουργεί με τη σημερινή μορφή της περί τα μέσα του 1953-‘54 και η χρήση της προστατεύεται από απόφαση του ελληνικού κράτους, ώστε να παραμείνει πάντα ως στρατιωτική λέσχη! Το ζητούμενο είναι πώς θα συντηρείται στο μέλλον, αφού δεν θα υπάρχουν στρατιωτικοί στην περιοχή…
Α.Ο.