Όταν εξετάζουμε κάποιον μακρινό πλανήτη, όπως τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές ομοιότητες όσον αφορά στο μέγεθος, στη μάζα και στην ατμοσφαιρική δομή. Ωστόσο, το χρώμα τους είναι μια ειδοποιός διαφορά, αφού το πρώτο ουράνιο σώμα έχει ένα βαθύ μπλε χρώμα και το δεύτερο μια πολύ πιο ανοιχτή γαλάζια απόχρωση.
Μια έρευνα επιχείρησε να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα, καθώς θεωρείται ότι αυτή η διαφορά στο χρώμα είναι αποτέλεσμα ενός συγκεντρωμένου στρώματος ομίχλης που καλύπτει τους δύο πλανήτες. Η εν λόγω ομίχλη, λοιπόν, είναι πιο πυκνή στον Ουρανό από ό,τι στον Ποσειδώνα, εξ ου και το πιο ανοιχτόχρωμο χρώμα του Ουρανού.
Βέβαια, αν δεν υπήρχαν στρώματα ομίχλης σε κανέναν από τους δύο πλανήτες, τότε -σύμφωνα με τη σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Journal Of Geophysical Research: Planets»- και οι δύο πλανήτες θα είχαν σχεδόν το ίδιο μπλε χρώμα.
Ο καθηγητής Πάτρικ Ίργουϊν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε: «Πρόκειται για το πρώτο μοντέλο που ταιριάζει ταυτόχρονα με τις παρατηρήσεις για το ανακλώμενο ηλιακό φως - από το υπεριώδες έως το εγγύς υπέρυθρο μήκος κύματος. Είναι, επίσης, το πρώτο μοντέλο που εξηγεί τη διαφορά στο χρώμα μεταξύ του Ουρανού και του Ποσειδώνα».
Αναλυτικά, μια διεθνής ερευνητική ομάδα έφτασε σε αυτές τις παρατηρήσεις μέσω του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, της εγκατάστασης υπέρυθρων τηλεσκοπίων της NASA και του βόρειου τηλεσκοπίου Gemini και, ως εκ τούτου, δημιούργησε ένα μοντέλο που παρέχει λεπτομέρειες για τα στρώματα αερολύματος στις ατμόσφαιρες του Ποσειδώνα και του Ουρανού.
Σε αυτό το μοντέλο, λοιπόν, υπάρχουν τρία στρώματα ομίχλης σε διαφορετικά επίπεδα ύψους και στις δύο ατμόσφαιρες των πλανητών και είναι το μεσαίο στρώμα το οποίο -όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές- είναι παχύτερο στην ατμόσφαιρα του Ουρανού από ό,τι στον Ποσειδώνα και αυτός είναι ο λόγος για τη διαφορά στο χρώμα. Πάντως, και στα δύο ουράνια σώματα, ο πάγος του μεθανίου συμπυκνώνεται πάνω στα σωματίδια αυτού του στρώματος, τραβώντας τα σωματίδια βαθύτερα στην ατμόσφαιρα δημιουργώντας μια υποτυπώδη «βροχή».
Καθώς ο Ποσειδώνας έχει μια πιο «ενεργή» ατμόσφαιρα, ο πλανήτης είναι «πιο αποτελεσματικός στην αναμόχλευση σωματιδίων μεθανίου στο στρώμα ομίχλης και στην παραγωγή αυτής της "βροχής"», σύμφωνα με τη NASA, επομένως γι' αυτό και το στρώμα του Ποσειδώνα είναι λεπτότερο σε σχέση με του Ουρανού. Εν τω μεταξύ, στον Ουρανό η περίσσεια ομίχλης συσσωρεύεται στη στάσιμη, υποτονική ατμόσφαιρα του πλανήτη οπότε το εν λόγω στρώμα είναι παχύτερο εξ ου και η πιο ανοιχτόχρωμη απόχρωση.
{https://twitter.com/HUBBLE_space/status/1531652493821808641}
Ο Δρ. Μάικ Γουόνγκ, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ και μέλος της ομάδας αυτής της μελέτης, περιέγραψε την έκπληξη που του προκάλεσε η ανακάλυψη του λόγου πίσω από τη διαφορά του χρώματος μεταξύ του Ποσειδώνα και του Ουρανού.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση του «The Independent», ο ίδιος είπε: «Ελπίζαμε ότι η ανάπτυξη αυτού του μοντέλου θα μας βοηθούσε να κατανοήσουμε τα σύννεφα και τις ομίχλες στην ατμόσφαιρα των παγωμένων γιγάντων. Η εξήγηση της διαφοράς στο χρώμα μεταξύ του Ουρανού και του Ποσειδώνα ήταν ένα απροσδόκητο όφελος».