Καλεσμένος στο ΣΚΑΙ βρέθηκε ο Έλληνας ΥΠΕΞ, Νίκος Δένδιας μιλώντας για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας αλλά και για τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας.
«Στο σύνολό τους οι δημοκρατίες βρίσκονται απέναντι στον αναθεωρητισμό. Και επίσης με πολύ καθαρή θέση και καθαρό λόγο, ανεξαρτήτως θυσιών και πέραν εκβιασμών» επισήμανε ο Νίκος Δένδιας και εξέφρασε την πεποίθηση πως «αυτό είναι κάτι που για την Ελλάδα είναι πολύ σημαντικό σαν κεκτημένο και γι' αυτό, πέραν από τις αρχές μας, είναι και κάτι το οποίο στηρίζουμε ολόθερμα». Λειτουργεί, όπως υπογράμμισε, «σαν μια οιονεί ασπίδα για τα δικά μας συμφέροντα, για το δικό μας μέλλον και για το σκαλί δημιουργίας μιας Ευρώπης πολύ πιο συνεκτικής απ' ό,τι μέχρι τώρα».
Όπως διαπίστωσε ο Έλληνας ΥΠΕΞ, το τουρκικό αναθεωρητικό αφήγημα ως συνολική παρουσίαση θέσεως, υπέστη ένα βαρύ πλήγμα και εκτίμησε πως η Τουρκία θα υποχρεωθεί από τη διεθνή ατμόσφαιρα να ανασχέσει τον λεκτικό αναθεωρητισμό της και εν τη πράξει να ακυρώσει τον οποιοδήποτε πραγματικό αναθεωρητισμό στο ορατό μέλλον. Δεν σηκώνει επεμβάσεις η διεθνής κοινότητα, διαμήνυσε με σαφήνεια.
«Κατέρρευσε το πρότυπο της άλλης προσέγγισης. Δηλαδή, ένας Πρόεδρος Πούτιν ο οποίος μπορεί διά της ισχύς των όπλων να επιβάλλει τη θέλησή του οπουδήποτε θέλει. Αυτό κατέρρευσε. Θα το προσλάβει επαρκώς το τουρκικό σύστημα; Δεν ξέρω. Ελπίζω όμως ότι θα συμβεί αυτό» σημείωσε σε άλλο σημείο της συνέντευξης.
Μάλιστα, επισήμανε πως το γεγονός ότι η Τουρκία παραμένει με στρατό κατοχής στην Κύπρο συνιστά την ωμότερη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου στην Ευρώπη μέχρι τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Σε ερώτηση αν εκτιμά ότι θα αλλάξει η Τουρκία, απάντησε πως δεν έχει ψευδαισθήσεις. «Δεν περιμένω ότι αύριο, μεθαύριο, παρα-μεθαύριο η Τουρκία θα αλλάξει ριζικά. Όχι» ανέφερε και σημείωσε πως προσδιόρισε το όριο της ελπίδας του: η λεκτική βελτίωση και μέσα στο ίδιο το σύστημα της Τουρκίας, ο περιορισμός των αναθεωρητικών φιλοδοξιών της. Συνέχισε πως «αν τώρα σιγά σιγά μπορέσει και μεταβληθεί το DNA της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής προς μια φιλοευρωπαϊκότερη και δημοκρατικότερη προσέγγιση και σε μια εγκάρδια προσέγγιση με την Ελλάδα, η οποία θα είχε λαμπρά αποτελέσματα και γι' αυτούς και για μας, αυτό είναι κάτι που μένει να φανεί. Όμως, δεν είμαι αισιόδοξος ότι αυτό θα γίνει αύριο-μεθαύριο».
Προσέθεσε πως το συμφέρον της Τουρκίας και της τουρκικής κοινωνίας είναι σε μια πορεία σύγκλισης προς την ΕΕ, τον πολύ μεγάλο οικονομικό γείτονά της.
Για το πιθανό ταξίδι στην Ουκρανία
Σχετικά με την ανοικτή πρόσκληση του υπουργού Εξωτερικών της Ουκρανίας να επισκεφτεί το Κίεβο, ο Νίκος Δένδιας είπε πως θα πάει μόλις ο Ντμίτρο Κουλέμπα επιστρέψει και ανέδειξε το ενδιαφέρον που έχει για την Ελλάδα «το παραθαλάσσιο κομμάτι της Μαύρης Θάλασσας, το κομμάτι που ιστορικά ελληνικοί πληθυσμού υπήρξαν, άκμασαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα».
Απαντώντας σε ερώτηση αν η Ελλάδα έκανε ό,τι μπορούσε για τους ομογενείς της Ουκρανίας, εξέφρασε τη λύπη του «που δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να το αποτρέψουμε» και διαβεβαίωσε: «Προσπαθήσαμε με όποιο τρόπο μπορούσαμε. Πήγα έγκαιρα για να υποδείξω την παρουσία και να την ενισχύσω». Σημείωσε ότι κύριος λόγος της επίσκεψής του στη Ρωσία ήταν να υποδείξει ότι εκεί υπάρχει ένας πληθυσμός για τον οποίο πρέπει να επιδείξει προσοχή και συμπλήρωσε ότι η ρωσική πλευρά κατά την πολιορκία και την κατάλυση της Μαριούπολης παρέβη κάθε κανόνα ανθρωπιστικού και διεθνούς δικαίου, βομβάρδισε κατοικημένες περιοχές, υπήρξαν πολλά θύματα μεταξύ των αμάχων.
Δεν γνώριζε ο Λαβρόφ για την εισβολή στην Ουκρανία
Κληθείς να σχολιάσει το κλίμα της συνάντησής του με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ στη Μόσχα 6 ημέρες πριν ξεκινήσει η ρωσική εισβολή και τη διαβεβαίωση που έλαβε ότι η Ρωσία δεν θα εισβάλει στην Ουκρανία, ο Νίκος Δένδιας είπε πως διατηρεί την αντίληψη ότι ο συνομιλητής του δεν γνώριζε. «Αλλά αυτό είναι δική μου υπόθεση εργασίας. Από τη στιγμή που έδινε αυτές τις διαβεβαιώσεις, στο δικό του μυαλό δεν ήταν καθόλου σαφές» συμπλήρωσε. Εξηγώντας τη γενική λογική που προσέλαβε από τη ρωσική πλευρά κατά τη συνάντηση στη Μόσχα, είπε πως ήταν για μια παράταξη και άσκηση πίεσης από τα ρωσικά στρατεύματα στην περιφέρεια της Ουκρανίας, ώστε να οδηγήσει την Ουκρανία διά της πίεσης και της αμφιβολίας για τις προθέσεις του ρωσικού στρατού να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις, τις οποίες θα ήθελε η ρωσική εξωτερική πολιτική.