Εντύπωση προκάλεσε, τουλάχιστον σ’ εμένα, η καθυστερημένη αντίδραση του Τούρκου Προέδρου στα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον.
Όπως σημειώνουν πηγές από την Άγκυρα, που συνομίλησε το iEidiseis, τον Τούρκο Πρόεδρο δεν τον ενόχλησε ούτε η συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο, ούτε η ομιλία του στο Κογκρέσο.
Η ενόχληση του Ερντογάν οφείλεται, στα όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εκτός μικροφώνου για τον Τούρκο Πρόεδρο και την Τουρκία. Ο ιδιαίτερα απαξιωτικός τρόπος που χρησιμοποιήθηκε, σύμφωνα με όσα μετέφεραν στον Τούρκο Πρόεδρο, ήταν αυτό που τον εκνεύρισε και τα «έχωσε» στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το ότι καθυστέρησε να εκδηλωθεί ο Τούρκος Πρόεδρος οφείλεται στο ότι ήθελε να διπλοτσεκάρει τα όσα είπε ο Έλληνας Πρωθυπουργός, από τις πηγές του εντός του Λευκού Οίκου και του Κογκρέσου.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τον Έλληνα Πρωθυπουργό, κι αυτό φάνηκε μετά την πρώτη τους συνάντηση στην Νέα Υόρκη στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ. Όπως ψιθύριζαν διπλωμάτες κι από τις δυο χώρες, μετρήθηκε ζυγίσθηκε και βρέθηκε ελλιπής ο Μητσοτάκης για τον Ερντογάν.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δυο συναντήσεις που έγιναν το 2019 μεταξύ των δυο τους είχαμε μετά την πρώτη συνάντηση το Τουρκολιβυκό Σύμφωνο και μετά τη δεύτερη τα επεισόδια στον Έβρο. Δεν το λες κι ότι καλύτερο αυτό.
Ο Ερντογάν έχει μια ιδιομορφία, που λίγοι ενδεχομένως την έχουν διαβάσει ή αναλύσει. Όσοι τον έχουν γνωρίσει από κοντά λένε ότι είναι ευγενής, εύστροφος αλλά και ευθύς. "Απεχθάνεται τη διγλωσσία και εκτιμά την ειλικρίνεια και το «τσαγανό» των πολιτικών. Ακόμα κι αν διαφωνεί με όσα λέει ο συνομιλητής του αν είναι ειλικρινής κι ευθύς τον σέβεται", αναφέρουν στελέχη από την Άγκυρα.
Όμως πέρα από τον σεβασμό ή την απέχθεια που μπορεί να έχει σ’ έναν ξένο πολιτικό, έχει πάντα βάθος στη στρατηγική του σκέψη και χρησιμοποιεί τις συγκυρίες προς όφελος του.
Η συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν στην Πόλη έγινε στον ξεκίνημα της τρίτης βδομάδας των εχθροπραξιών στην Ουκρανία όταν ακόμα η Τουρκία προσπαθούσε να επιβεβαιώσει τον ρόλο της και χρειαζόταν την έξωθεν καλή μαρτυρία, και γιατί όχι και από την Ελλάδα.
Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε, όπως έγραψε πρώτο το iEidiseis, ότι η συνάντηση στην Πόλη είχε προετοιμαστεί επί δυο μήνες εν αγνοία του ελληνικού ΥΠΕΞ. Ο Πρωθυπουργός εκ του αποτελέσματος χρησιμοποιήθηκε όταν ήταν απαραίτητο από τον Τούρκο Πρόεδρο. Πρώτον για να δώσει άλλη διάσταση στη χώρα του προς την Δύση, αυτή του ειρηνοποιού, και δεύτερον για να ανοίξει τον διάλογο με την Ελλάδα σε μια περίοδο αστάθειας και ανασφάλειας. Είναι γνωστό ότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Όμως αυτή η «διαγραφή» Μητσοτάκη από τον Ερντογάν, μόνο καλά νέα δεν κομίζει για το τι θα συμβεί στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Όπως λένε από τα ανατολικά, η διγλωσσία δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.