Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε για άλλη μια φορά μάρτυρες συνεχόμενων αποτυχιών του λεγόμενου «Επιτελικού Κράτους», αποτυχιών που κοστίζουν τόσο σε ανθρώπινες (και όχι μόνο) ζωές, όσο και σε υποδομές και φυσικούς πόρους.
Η σταθερότητα και η ασφάλεια, που υποσχέθηκε η κυβέρνηση, αποδεικνύεται ως ένα ακόμα προεκλογικό τσιτάτο του «Επιτελικού Κράτους».
Η στελέχωση των υγειονομικών μονάδων της χώρας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Το τελευταίο διάστημα συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους λόγω έλλειψης ασθενοφόρων, ασθενείς μεταφέρονται σε καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων, κέντρα υγείας στην περιφέρεια λειτουργούν οριακά και κυρίως χάρη στο φιλότιμο του προσωπικού που εργάζεται σε αυτά, γιατροί εργάζονται με εξαντλητικά ωράρια χωρίς τις αναγκαίες υποδομές, ενώ συχνό πλέον είναι το φαινόμενο να οδηγούνται σε παραίτηση γιατί όπως οι ίδιοι δηλώνουν δεν μπορούν υπό αυτές τις συνθήκες να επιτελέσουν το ρόλο τους. Η απάντηση της Κυβέρνησης, με την πρόσφατη ΠΝΠ, ήταν η στελέχωση του ΕΚΑΒ με την εμπλοκή υπαλλήλων του Πυροσβεστικού Σώματος, των Ενόπλων Δυνάμεων και υπαλλήλων των ΟΤΑ.
Υπάλληλοι που αποσπώνται από ήδη υποστελεχωμένες υπηρεσίες και το βασικότερο, χωρίς να έχουν επαρκή εκπαίδευση. Ήδη η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας αλλά και εκπρόσωποι του ΕΚΑΒ έχουν προειδοποιήσει για τους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια επιλογή, τονίζοντας ότι όχι μόνο η γρήγορη μεταφορά του ασθενούς στην πλησιέστερη μονάδα Υγείας, αλλά και η έγκαιρη αντιμετώπιση και παροχή κατάλληλης βοήθειας, τόσο στον τόπο του συμβάντος όσο και κατά τη διάρκεια της διακομιδής, είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή έκβαση.
Μια ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού, είναι οι πυρκαγιές, που και φέτος κατέκαψαν ανεξέλεγκτα για μέρες τη χώρα, κυριολεκτικά από άκρη σε άκρη, εξαφάνισαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, κόστισαν σε ανθρώπινες ζωές και υλικά και τελικά ανέδειξαν για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια, ότι η Πολιτική Προστασία στη χώρα μας είναι απλά ανύπαρκτη. Εκτός και αν πρόκειται για ένα μήνυμα εκκένωσης στο 112αφού το σχέδιο αντιμετώπισης των πυρκαγιών, για άλλη μια φορά, δεν ήταν τίποτα άλλο από μαζικές εκκενώσεις. Αλλά ακόμα και εκεί, γίναμε μάρτυρες της ελλιπούς οργάνωσης του κρατικού μηχανισμού, με δημοσιεύματα και μαρτυρίες να κάνουν το γύρο του κόσμου μέσα από τα ξένα δίκτυα.
Σαν επιστέγασμα όλων αυτών, αποκαλύφθηκε η αδυναμία του επιτελικού κράτους να προστατέψει στοιχειωδώς ακόμα και τα στρατόπεδα της χώρας, ενώ ο αρμόδιος Υπουργός αρκέστηκε σε επικοινωνιακές φιέστες ποζάροντας όλο αποφασιστικότητα …μπροστά σε απόρρητους στρατιωτικούς χάρτες. Οι εικόνες από τις εκρήξεις στη Νέα Αγχίαλο αλλά και της άρον – άρον απογείωσης των F-16, με σκοπό την προστασία τους, θα συντροφεύουν για πάντα τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης που αφού δεν μπορεί, βολικά, να φορτώσει τις ευθύνες στους προηγούμενους, αρκείται να καρατομεί 1-2 πολιτικά στελέχη (λίγο πολύ ως θυσία για τον κατευνασμό των μαζών), που κατά πάσα πιθανότητα όμως θα τα συναντήσουμε ξανά σε θέσεις ευθύνης τα επόμενα χρόνια.
Σαν να μην έφτανε η ανικανότητα της πολιτικής προστασίας, φάνηκε για άλλη μια φορά και η ανικανότητα παροχής ασφάλειας στον πολίτη, ένα πεδίο παραδοσιακά προνομιακό για τις συντηρητικές κυβερνήσεις.
Τις προηγούμενες μέρες γίναμε μάρτυρες μιας καινούριας πραγματικότητας, που λέει ότι, επ’ αφορμής ενός ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού αγώνα, ένας στρατός 150-200 φασιστών-χούλιγκαν από την Κροατία μπορεί ανενόχλητα να περάσει τα σύνορα, να διασχίσει τη μισή χώρα χωρίς κανένα πρόβλημα, να συναντηθεί και να καθοδηγηθεί από εγχώριους χούλιγκαν-φασίστες, να πάει οπλισμένος με καδρόνια, λοστάρια και μαχαίρια με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο(!) σε μια γειτονιά της Αθήνας, και αφού περπατήσει για περίπου ένα χιλιόμετρο στους στενούς δρόμους της γειτονιάς, να βανδαλίσει και να καταστρέψει περιουσίες, να δείρει όποιον άτυχο έτυχε να βρίσκεται στο δρόμο του και τελικά ο τραγικός επίλογος να είναι μια ακόμα χαμένη ανθρώπινη ζωή.
Η ΕΛ.ΑΣ. σε όλο αυτό ήταν εξαφανισμένη, την ίδια στιγμή που α) η ΟΥΕΦΑ είχε απαγορεύσει τη μετακίνηση οπαδών, β) οι αρχές των γειτονικών χωρών είχαν αποδεδειγμένα ειδοποιήσει για το τι επρόκειτο να συμβεί(μέχρι και οι αριθμοί κυκλοφορίας των αυτοκινήτων των χούλιγκαν είχαν δοθεί στις ελληνικές αρχές!)γ) ακόμα και η ΠΑΕ ΑΕΚ είχε ενημερώσει την ΕΛ.ΑΣ. για τις κινήσεις των Κροατών χούλιγκαν. Αλλά η ΕΛ.ΑΣ. επέλεξε να μην κάνει τίποτα, γράφοντας έτσι ακόμα μια μελανή σελίδα στην ιστορία της.
Πρόκειται δε για την ίδια η αστυνομία, η οποία αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματική όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει περιστατικά κοινωνικών διεκδικήσεων, αλλά ανεπαρκής και ανίκανη όταν απέναντι της έχει φασιστικές συμμορίες.
Ως Απόφοιτοι της ΕΣΔΔΑ και ως δημόσιοι υπάλληλοι, αντιλαμβανόμαστε το ρόλο μας σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, υποστηρίζοντας την υπευθυνότητα, την αξιοκρατία, τη λογοδοσία και την ανάληψη ευθύνης στη δημόσια σφαίρα. Παράλληλα όμως, η στείρα κριτική, αν δεν συνοδεύεται από σύγχρονες προτάσεις, θεωρούμε ότι δεν προσφέρει κάτι στη δημόσια συζήτηση και εξ ’αυτού του λόγου προτείνουμε τα παρακάτω:
Α. Στελέχωση δομών υγείας και ΕΚΑΒ
Δεν μπορεί οι ελλείψεις στον τομέα της υγείας, να αντιμετωπίζονται συγκυριακά και αποσπασματικά. Ιδιαίτερα η επιβίωση του ΕΣΥ στις νησιωτικές περιοχές αποτελεί όχι μόνο υγειονομική αναγκαιότητα και πυλώνα κοινωνικής σταθερότητας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και αναπτυξιακή προοπτική, αφού ο τουρισμός θεωρείται η βαριά βιομηχανία της χώρας. Η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από την επένδυση στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας και προτείνουμε τα εξής:
1. άμεση κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων με εξειδικευμένο εργασιακό δυναμικό
2. αύξηση κονδυλίων για την υγεία
3. αύξηση των αποδοχών γιατρών, νοσηλευτών και υγειονομικού προσωπικού
Β. Πολιτική Προστασία
Δεν μπορεί η λύση σε κάθε πρόβλημα πολιτικής προστασίας να είναι τα μηνύματα του 112, ούτε η αιτία σε όλα τα προβλήματα να είναι η κλιματική κρίση. Πού είναι η πρόληψη και ο σχεδιασμός; Πότε επιτέλους θα καλυφθούν οι πάνω από 4.500 οργανικές θέσεις στην Πυροσβεστική Υπηρεσία; Γιατί τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης (όπως το μοιραίο Canadair που κατέπεσε στην Κάρυστο) σε πολλές περιπτώσεις έχουν ηλικία διπλάσια των χειριστών τους; Για να μην έχουμε τι ίδιες απορίες και τα επόμενα χρόνια, προτείνουμε τα εξής:
1. κατάρτιση επικαιροποιημένου σχεδίου πρόληψης δασικών πυρκαγιών, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων (Πυροσβεστική Υπηρεσία, Πολιτική Προστασία, ΟΤΑ, τοπικών παραγόντων που γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής κλπ.)
2. άμεση κήρυξη αναδασωτέων όλων των πληγέντων περιοχών και την ρητή απαγόρευση οποιασδήποτε δομικής δραστηριότητας σε αυτές
3. άμεση στελέχωση όλων των οργανικών κενών της πυροσβεστικής υπηρεσίας για την πλήρη κάλυψη των αναγκών της
4. άμεση διερεύνηση απόκτησης εναέριων μέσων πυρόσβεσης (αεροπλάνα ή ελικόπτερα) με δυνατότητες νυχτερινών ρίψεων νερού
Γ. Οπαδική βία
Δεν μπορεί η αστυνομία να εξαντλεί τις παρεμβάσεις της στη ρίψη χημικών και στο ανελέητο ξύλο επί δικαίων και αδίκων, ούτε η λύση σε οποιαδήποτε κρίση να περιορίζεται στην καρατόμηση των εκάστοτε επικεφαλής (στην περίπτωση των κροατών χούλιγκαν, των επικεφαλής των διευθύνσεων τροχαίας της Δυτικής Ελλάδας). Οι προτάσεις μας για την αντιμετώπιση του προβλήματος συνοψίζονται στα κάτωθι:
1. άμεση διάλυση όλων των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών όλων των ομάδων και την δια βίου απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα όσων στο παρελθόν έχουν συλληφθεί για οπαδική βία
2. επαναφορά και ενίσχυση μαθημάτων κοινωνικών επιστημών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης
3. επένδυση στο σχολικό και ερασιτεχνικό αθλητισμό και την εισαγωγή μαθημάτων αθλητικής παιδείας στα σχολεία, ως αντιστάθμισμα στην τοξικότητα που σήμερα δημιουργεί ο επαγγελματικός αθλητισμός
4. εισαγωγή στα σχολεία σεμιναριακών κύκλων μαθημάτων, μέσω των οποίων οι έφηβοι μαθητές θα έρθουν σε επαφή με τη φρικτή πραγματικότητα του ναζισμού και του φασισμού, δεδομένου ότι το φαινόμενο του ναζισμού και της οπαδικής βίας συνυπάρχουν
5. κατάρτιση ενός κώδικα δεοντολογίας αθλητικών παραγόντων αλλά και αθλητικών δημοσιογράφων, αφού κατά την άποψή μας πολλές φορές με τη στάση τους δυναμιτίζουν άνευ λόγου την ατμόσφαιρα
6. εκπαίδευση της Ελληνικής Αστυνομίας σε θέματα οπαδικής βίας σε συνεργασία με χώρες της ΕΕ (και όχι μόνο) που έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα με επιτυχία
7. ίδρυση Ινστιτούτου Μελέτης Αντιμετώπισης Οπαδικής Βίας, με αντικείμενο τη σε βάθος έρευνα του φαινομένου (σε συνδυασμό και με τα φαινόμενα ναζισμού) και την κατάθεση βιώσιμων λύσεων προς άμεση εφαρμογή από τους πολιτειακούς παράγοντες
Η λογική του «πάμε και όπου βγει» μας έχει στοιχήσει πολύ ακριβά. Η γύμνια του «Επιτελικού Κράτους» γίνεται φανερή ολοένα και περισσότερο και δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία. Αν θέλουμε να χτίσουμε την κοινωνία που μας αξίζει και όχι μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, απαιτείται καλύτερος σχεδιασμός και προγραμματισμός, καλύτερος καταμερισμός των έτσι κι αλλιώς περιορισμένων πόρων και μια ηγεσία που δεν επενδύει μόνο στην επικοινωνιακή διαχείριση των κρίσεων αλλά θα δουλεύει μεθοδικά, με όραμα και στόχο για το καλό την κοινωνίας των πολλών και όχι των λίγων.
(Ο Κωνσταντίνος Βαλσαμάκης είναι Οικονομολόγος, Απόφοιτος ΕΣΔΔΑ, Μέλος του ΔΣ της ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ–Αλεξάνδρα Καραβά, Πολιτικός Μηχανικός, Απόφοιτη ΕΣΔΔΑ, Μέλος του ΔΣ της ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ
