Το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους την τελευταία τετραετία έλαβε γιγαντιαίες διαστάσεις, τόνισε η τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Έφη Αχτσιόγλου. Η ίδια εξήγησε ότι «όχι μόνο και όχι κυρίως διότι το ιδιωτικό χρέος διογκώθηκε ως μέγεθος, αλλά κυρίως διότι εγκαθιδρύθηκε μια συνθήκη από την παρούσα κυβέρνηση μετατράπηκε σε τιμωρό».
«Το ιδιωτικό χρέος αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής», σημείωσε ο τομεάρχης Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξης Χαρίτσης και πρόσθεσε ότι «αν δεν υλοποιηθούν προτάσεις όπως αυτές που παρουσιάζουμε για την βιώσιμη ρύθμιση, απειλούμαστε με κοινωνική καταστροφή».
Έφη Αχτσιόγλου: Οι πολίτες δεν μπορούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους
«Διαχρονικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας», χαρακτήρισε το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους η τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Έφη Αχτσιόγλου.
Το πρόβλημα ωστόσο, πρόσθεσε η κ. Αχτσιόγλου «την τελευταία τετραετία έλαβε γιγαντιαίες διαστάσεις» και εξήγησε: «όχι μόνο και όχι κυρίως διότι το ιδιωτικό χρέος διογκώθηκε ως μέγεθος, που συνέβη και αυτό. Αλλά κυρίως διότι εγκαθιδρύθηκε μια συνθήκη από την παρούσα κυβέρνηση μετατράπηκε σε τιμωρό. Τούτο συνέβη με τον εξωδικαστικό μηχανισμό που ουσιαστικά δεν λειτούργησε και δεν φτιάχτηκε για να λειτουργήσει. Οι πολίτες δεν μπορούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους».
Απέδωσε το πρόβλημα στον «πτωχευτικό κώδικα που είχε ως κεντρικό σκοπό τη ρευστοποίηση της περιουσίας των πολιτών. Τούτο συνέβη με την άνευ όρων μεταβίβαση των κόκκινων δανείων σε funds που λειτουργούν ανεξέλεγκτα και χωρίς υποχρέωση προηγούμενης πρότασης ρύθμισης στον δανειολήπτη. Τούτο συνέβη με την οριστική κατάργηση κάθε προστασίας της πρώτης κατοικίας».
Σημείωσε ακόμη ότι την ίδια περίοδο, «η πληθωριστική κρίση και η πολιτική αντιμετώπισή της από την κυβέρνηση (όχι κανόνες στην αγορά, όχι πάταξη της αισχροκέρδειας, όχι μείωση των έμμεσων φόρων), έχει συμπιέσει ραγδαία το εισόδημα των πολιτών και έχει μειώσει δραματικά την αγοραστική δύναμη των μισθών. Το εισόδημα των πολιτών τα τελευταία τουλάχιστον τρία χρόνια έχει κυριολεκτικά στοχοποιηθεί ώστε εν μέσω κρίσεων όχι μόνο τα funds να διατηρήσουν την κερδοφορία τους, αλλά να κερδοσκοπήσουν έτη περαιτέρω».
Κλείνοντας υπογράμμισε: «Αν επομένως το πλαίσιο που εισηγούμαστε ήταν μια φορά αναγκαίο πριν τρία χρόνια, σήμερα είναι 10 φορές αναγκαίο. Το πλαίσιο που παρουσιάζουμε ρυθμίζει τις οφειλές των πολιτών και προστατεύει την πρώτη κατοικία. Δεν κάνει αδικαιολόγητες εξυπηρετήσεις, δεν στέκεται όμως και αδιάφορο στην ασυδοσία των πιστωτών, δεν σφυρίζει αμέριμνα την ώρα που συνάνθρωποι μας χάνουν τα σπίτια τους, δεν συνεπικουρεί την επιθετική κερδοσκοπική στρατηγική. Το πλαίσιο αυτό επαναφέρει στο κράτος την κοινωνική λειτουργία που - κατά την άποψή μας- οφείλει να επιτελεί».
Χαρίτσης: Τεράστια απειλή για την κοινωνική συνοχή το ιδιωτικό χρέος
«Το ιδιωτικό χρέος αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής», σημείωσε ο τομεάρχης Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξης Χαρίτσης και πρόσθεσε ότι «αν δεν υλοποιηθούν προτάσεις όπως αυτές που παρουσιάζουμε για την βιώσιμη ρύθμιση, απειλούμαστε με κοινωνική καταστροφή».
Ο κ. Χαρίτσης έδωσε την ευρύτερη διάσταση του θέματος: «Κατά την γνώμη μου αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει τεράστιο ζήτημα παραγωγικότητας που αποτυπώνεται για παράδειγμα στο εμπορικό έλλειμμα που παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις και συντελεί στην συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης. Σε αυτή τη συρρίκνωση της εγχώριας παραγωγικής βάσης συντελεί όμως αποφασιστικά και το ζήτημα του υπέρογκου ιδιωτικού χρέους. Μια νέα γενιά χρέους που συσσωρεύεται την περίοδο της πανδημίας και εκτοξεύεται την περίοδο του πληθωρισμού και το οποίο ακριβώς επειδή δεν βρίσκει βιώσιμη επίλυση οδηγεί σε μια βαθιά αναδιάρθρωση της οικονομίας. Για να το πω διαφορετικά: αυτή η αναδιάρθρωση ισοδυναμεί με μια βίαιη συγκεντροποίηση μέσω της εξαγοράς μικρών εμπορικών επιχειρήσεων, αλλά και μεσαίων μεταποιητικών μονάδων, τουριστικών επιχειρήσεων, κατασκευαστικών εταιρειών από μεγάλους ομίλους, στις περισσότερες περιπτώσεις πολυεθνικούς».
Σημείωσε ότι «η αδυναμία να ανταποκριθούν οι επιχειρήσεις στις υπέρογκες υποχρεώσεις που έχουν συσσωρεύσει, ο κίνδυνος να χάσουν την ακίνητη περιουσία τους που είναι προσημειωμένη, η αδυναμία πρόσβασης σε τραπεζικά ή άλλα χρηματοδοτικά κεφάλαια, οδηγεί σε βίαιες συγχωνεύσεις και εξαγορές που περιορίζουν και συρρικνώνουν την παραγωγική βάση» και ρώτησε: Είναι βιώσιμη αναπτυξιακά μια τέτοια διαδικασία αναγκαστικών εξαγορών; Είναι επ' ωφελεία της ελληνικής οικονομίας τέτοιες επενδύσεις βίαιης εξαγοράς και συγκεντροποίησης της παραγωγικής δραστηριότητας;».
Στο πλαίσιο αυτό κατέληξε ότι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά σημαντικές και εξαιρετικά κρίσιμο να υλοποιηθούν και με όρους παραγωγικούς, και με όρους αναπτυξιακούς προκειμένου «να αντιμετωπιστεί αυτός ο κίνδυνος ολιγοπωλιακής συγκέντρωσης σημαντικών κλάδων της οικονομίας και να αντιστραφεί η διαδικασία παραγωγικής συρρίκνωσης».