Κάτι το οποίο σε απλά ελληνικά συνεπάγεται την έλευση ενός «μίνι» μνημονίου.
Τι προβλέπει η πιστοληπτική «γραμμή»
Ας δούμε όμως, τι «προσφέρουν» σε μια χώρα τα δύο είδη πιστοληπτικής «γραμμής», τα οποία έχει καταστρώσει ο ESM.
Κατά πρώτον και οι δύο συνοδεύονται από κείμενο Μνημονίου κατανόησης, αλλά και από ελέγχους.
Στην εφαρμογή της πρώτης (PCCL), η επιτροπεία ενεργοποιείται μόνο εφόσον υπάρχει εκταμίευση δόσης (έπειτα από αίτημα του κράτους-μέλους), ενώ στη δεύτερη (ECCL) η επιτροπεία ασκείται εξαρχής, ακόμα και αν δεν δοθεί καμία δόση.
Η πρώτη γραμμή είναι η Προληπτικών Προϋποθέσεων Πιστωτική Γραμμή (Precautionary Conditioned Credit Line- PCCL). Αυτή, λοιπόν, απαιτεί μεταξύ άλλων:
– Να υπάρχει ιστορικό πρόσβασης στις αγορές με «λογικούς όρους».
– Να είναι βιώσιμο το χρέος.
– Να μην υπάρχουν θέματα φερεγγυότητας των τραπεζών.
– Να είναι βιώσιμο το εξωτερικό ισοζύγιο.
– Να έχει διασφαλιστεί η δημοσιονομική προσαρμογή.
Η πιο «σκληρή» γραμμή ονομάζεται Ενισχυμένων Προϋποθέσεων Πιστωτική Γραμμή (Enhanced Conditions CreditLine – ECCL). Αφορά κράτη που δεν πληρούν τουλάχιστον έναν από τους προ αναγραφόμενους όρους της πρώτης γραμμής, αλλά τουλάχιστον η γενική οικονομική και δημοσιονομική τους κατάσταση «παραμένει υγιής».
Αμφότερες οι γραμμές (η PCCL αν εκαταμιευθεί και η ECCL αν συναφθεί) υποχρεώνουν σε ανά τρίμηνο εκθέσεις προόδου, αλλά και σε συνδρομή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ακόμη, η ECCL περιλαμβάνει ειδικό καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας» με μηνιαία αποστολή στοιχείων, τεστ αντοχής για τις τράπεζες και «ευρύ ανεξάρτητο έλεγχο των λογαριασμών της γενικής κυβέρνησης».
Τέλος, αν το κράτος-μέλος δε συμμορφωθεί με τα μέτρα που ζητούνται, τότε η πιστοληπτική γραμμή διακόπτεται και… ακολουθεί κανονικό μνημόνιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κόντρα κυβέρνησης – ΝΔ περί «πιστοληπτικής γραμμής»
