Μετά τον ΣΥΡΙΖΑ και οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος, κατέθεσαν κατεπείγουσα ερώτηση στην Κομισιόν σχετικά με τα email που έλαβαν οι απόδημοι από την Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ υπογραμμίζει σε σχετική ανακοίνωση: «Όπως σημειώνουν οι παραλήπτες, η ευρωβουλευτής κατείχε τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τους, έχοντας συγκροτήσει μάλιστα mailing list με την επωνυμία “Απόδημοι”, χωρίς οι ίδιοι ποτέ να έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους ή να έχουν εγγραφεί σε κάποια λίστα παραληπτών που τηρεί η ευρωβουλευτής, παρά τους εκ των υστέρων απαράδεκτους ισχυρισμούς της.
Ακόμη περισσότερα ερωτηματικά δημιουργεί το γεγονός ότι το e-mail στάλθηκε σε Έλληνες εκλογείς που είχαν εγγραφεί στην πλατφόρμα για την επιστολική ψήφο που άνοιξε πριν λίγες μέρες, όπως και στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους για τις περασμένες εθνικές εκλογές, όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν. Μάλιστα, οι παραλήπτες του μηνύματος της ευρωβουλευτή έλαβαν με μερικά λεπτά διαφορά και ενημερωτικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με την επιστολική ψήφο.
Προκύπτουν εύλογα και αναπάντητα ερωτήματα για το με ποιο τρόπο και κάτω από ποιες συνθήκες η κυβερνητική ευρωβουλευτής απέκτησε τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που μόνο οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εσωτερικών θα έπρεπε να κατέχουν».
Με βάση τα παραπάνω, οι ευρωβουλευτές του Κόμματος υπέβαλαν τις εξής Ερωτήσεις:
«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
– Σχετικά με τις καταγγελίες Ελλήνων εκλογέων του Εξωτερικού ότι η ευρωβουλευτής απέκτησε προσωπικά τους δεδομένα χωρίς να τα έχουν εκείνοι παραχωρήσει ή να έχουν συγκαταθέσει στη χρήση τους για λόγους επικοινωνίας και τα οποία μπορεί να είναι σε κατοχή μόνο του υπουργείου Εσωτερικών, θέτοντας μεγάλα ερωτήματα για το αδιάβλητο των επικείμενων ευρωεκλογών όσο και για τους μεγάλους κίνδυνους που εγκυμονεί η όλη διαδικασία της λεγόμενης επιστολικής ψήφου η εφαρμογή της οποίας οδηγεί σε τέτοιες πρακτικές;
– Σχετικά με το ότι η παραπάνω υπόθεση τεκμηριώνει ότι ο Γενικός Κανονισμός Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων της ΕΕ (GDPR) όπως και ο πρόσφατος Κανονισμός για την Πολιτική Διαφήμιση, όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν την προστασία προσωπικών δεδομένων, αντίθετα δημιουργήθηκαν ώστε να στηρίξουν μία κερδοφόρα αγορά δεδομένων, όπως και τη νομιμοποίηση της μαζικής συλλογής, επεξεργασίας και διαβίβασής τους, μεταξύ κρατικών υπηρεσιών και μηχανισμών, επιχειρηματικών ομίλων, προς εμπορική και πολιτική εκμετάλλευση;».
