Στη σκιά των διεργασιών που γίνονται σε κοινωνικό, αυτοδιοικητικό και συνδικαλιστικό πεδίο στη βάση της δημιουργίας ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου, η πίεση που δέχεται η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Τα όσα συνέβησαν την περασμένη Κυριακή στο Μέγαρο Μουσικής, όπου έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα, παρουσία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, για την συγκρότηση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης στη Νέα Μεταπολίτευση που άρχισε με το τέλος των μνημονίων, δημιουργεί μείζον πρόβλημα στο ΚΙΝΑΛ.
Την ίδια ώρα, αν και η ΔΗΜΑΡ και ο κ. Θεοχαρόπουλος δεν φαίνεται πως θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, εξαιρετικά πιθανό θεωρείται να στηριχθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, κίνηση η οποία θα έρθει σε μετωπική σύγκρουση τη ΔΗΜΑΡ με το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το ΚΙΝΑΛ με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών μετά το Ποτάμι να χάσει και τη ΔΗΜΑΡ και να ξαναγίνει απλά... ΠΑΣΟΚ.
Ήδη, αρκετά στελέχη, αλλά και απλά μέλη του ΚΙΝΑΛ στέκονται θετικά στη Συμφωνία των Πρεσπών και παράλληλα, επιθυμούν να υπάρξει ένα διευρυμένο μέτωπο έναντι της πολιτικής πρότασης της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη με το επιχείρημα ότι οι θέσεις του είναι άκρως νεοφιλελεύθερες.
Η κρίση στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ηγεσία του τοποθετείται έναντι οποιασδήποτε συζήτησης για την συνεργασία ή έστω τη ζύμωση με το ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της δημιουργίας ενός άτυπου προοδευτικού και δημοκρατικού μετώπου, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζεται ως ουρά της ΝΔ.
Αυτή η στρατηγική ενοχλεί πολλούς, ιστορικά και νεώτερα στελέχη, διότι δίνει την εντύπωση ότι το ΚΙΝΑΛ είναι παρακολούθημα της ΝΔ με ότι αυτό σημαίνει και μάλιστα για ψηφοφόρους της δημοκρατικής παράταξης με κορμό το ΠΑΣΟΚ που έχει αντιδεξιά στάση και αντίληψη.
Ο Κώστας Λαλιώτης το είχε πει καθαρά εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι δηλ. η βάση του ΠΑΣΟΚ ή ευρύτερα σήμερα ΚΙΝΑΛ έχει αντιδεξιά συμπεριφορά και το δεξιό πρόσημο ή στίγμα τον απωθεί.
Όμως, η ηγετική ομάδα κινείται διαφορετικά, ενώ μια σειρά κεντρικών στελεχών, όπως π.χ. ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Γιάννης Μανιάτης, κ.α. δίνουν την αίσθηση ότι έχουν πολλά κοινά με τη ΝΔ με ότι αυτό σημαίνει για τα μελλούμενα.
Σε αυτό το κλίμα, η Χαρ. Τρικούπη αμύνεται με το επιχείρημα ότι το πολωτικό σκηνικό που επιχειρούν να στήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι πιθανόν, αντί να πιέσει και άλλο το Κίνημα Αλλαγής, να αναδείξει τη σημασία της ύπαρξης ενός ισχυρού πολιτικού πόλου στον ενδιάμεσο χώρο. Αυτό είναι ένα επιχείρημα που δεν είναι στέρεο, διότι η Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί ρήγμα, γιατί το Κίνημα Αλλαγής έχει πάρει ξεκάθαρη θέση κατά της συμφωνίας και έχει δηλώσει ότι θα την καταψηφίσει όταν έλθει στη Βουλή.
Στη σκιά αυτών των διεργασιών που γίνονται και σε πιο κεντρικό επίπεδο, σε συνδικαλιστικό και κοινωνικό πεδίο, εξελίσσονται διεργασίες που φέρνουν πιο κοντά στελέχη του ΚΙΝΑΛ και όχι μόνο προς το ΣΥΡΙΖΑ. Π.χ. μόλις χθες παραιτήθηκε από το ΚΙΝΑΛ ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, αντιδήμαρχος Αθηναίων για θέματα μεταναστών και προσφύγων, μια κίνηση με ιδιαίτερη σημασία.
Η κίνηση του Λ. Παπαγιαννάκη, γιου του ιστορικού στελέχους της ανανεωτικής αριστεράς, Μιχάλη Παπαγιανάκη, συζητείται έντονα στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, καθώς δύναται να αποτελέσει και σήμα για πολλούς άλλους.
Εξάλλου, πολλοί έκαναν το…άλμα και εμφανίστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής την περασμένη Κυριακή δηλώνοντας παρών στις διεργασίες για την συγκρότηση της νέας μεγάλης δημοκρατικής παράταξης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Λ. Παπαγιαννάκης είπε όταν χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους που στηρίζουν μια συμφωνία «Καμμένους των Πρεσπών», αυτό δεν συνάδει «με έναν πολιτισμό και μια παράταξη που θέλει να αλλάξει το πολιτικό αφήγημα, τον τρόπο που κάνουμε πολιτική, τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον και πώς θέλουμε να είναι το πολιτικό κλίμα».
Και δεν είναι ο μόνος, καθώς πρόσφατα υπήρξαν και άλλες παραιτήσεις στελεχών του ΚΙΝΑΛ, υποψηφίων βουλευτών, αλλά και μελών της Κ.Ε. όπως η Τάνια Καραγιάννη, συνδικαλίστρια και πρώην μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ που αφήνουν αιχμές κατά της ηγεσίες του κόμματος και καταλογίζουν στρατηγική ταύτιση με τη ΝΔ.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται –και όσο η Φ. Γεννηματά δεν αλλάζει ρότα- να ακολουθήσουν και άλλα συνδικαλιστικά στελέχη από τον ευρύτερο προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο που δεν είχαν σχέση με το κυβερνών κόμμα, αλλά πλέον έχουν αποφασίσει να συμπορευτούν μαζί του, ιδίως μετά την, όπως λένε, ταύτιση του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ.
Ήδη, σε πάρα πολλούς δήμους και σε ορισμένες περιφέρειες έχει γίνει πράξη η συνεργασία δυνάμεων της κεντροαριστεράς με το ΣΥΡΙΖΑ σε μια λογική αντίθεσης στις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και πρακτικές της ΝΔ στο χώρο της αυτοδιοίκησης.