Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ με την κίνησης του έστειλε σαφές μήνυμα ότι δεν είναι διατεθειμένος να ψηφίζει αντίθετα από τις αρχές του και να συγκρούεται με στρατηγικές επιλογές του, ενώ ανέδειξε επί της ουσίας την κρίση ταυτότητας του ΚΙΝΑΛ.
Δεν είναι τυχαίο, ότι στην σκιά της πρόσφατης συνέντευξης του πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου που τάσσεται υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, όπως και ο Θ. Θεοχαρόπουλος, πολλά στελέχη επιλέγουν την οδό της εξόδου, αρνούμενα την περιχαράκωση και την στρατηγική ταύτιση με την σκληρή δεξιά τάση που κυριαρχεί στη ΝΔ. Μια νέα αποχώρηση έγινε το μεσημέρι της Τρίτης, δεύτερη μέρα συζήτησης της Συμφωνίας των Πρεσπών στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, και ήταν αρκετά ηχηρή, καθώς το πρόσωπο ήταν ο Λάμπρος Ρώσσης, γραμματέας μεταφορών και δικτύων και ο αρχιτέκτονας του web radio και του web tv του ΠΑΣΟΚ.
«Το εγχείρημα του ΚΙΝ.ΑΛΛ. απέτυχε γιατί ταυτίστηκε με τον δεξιό κατήφορο» αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή παραίτησής του στο στέλεχος του κόμματος που θεωρείται από τους ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος της Φώφης Γεννηματά. Ο Λ. Ρώσσης ήταν μια ακόμα παραίτηση, καθώς είχαν προηγηθεί οι παραιτήσεις της Τάνιας Καραγιάννη και του Λευτέρη Παπαγιαννάκη, αλλά αρκετά ηχηρή διότι σημείωσε πως «δεν γίνεται να ανεχθεί ένας προοδευτικός άνθρωπος το σφιχταγκάλιασμα με το Μητσοτάκη και το νεοφιλελευθερισμό», ενώ αναφέρθηκε στην «παραφύσην συγκυβέρνηση του ιστορικού μας χώρου με τη συντηρητική δεξιά».
Η Συμφωνία των Πρεσπών προκαλεί ισχυρές αναταράξεις στο ΚΙΝΑΛ και στη σκιά των διεργασιών που γίνονται σε κοινωνικό, αυτοδιοικητικό και συνδικαλιστικό πεδίο στη βάση της δημιουργίας ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου, η πίεση που δέχεται η Φώφη Γεννηματά είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Τα όσα συνέβησαν την προπερασμένη Κυριακή στο Μέγαρο Μουσικής, όπου έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα, παρουσία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, για την συγκρότηση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης στη Νέα Μεταπολίτευση που άρχισε με το τέλος των μνημονίων, δημιουργεί μείζον πρόβλημα στο ΚΙΝΑΛ.
Ακόμα και το κοινωνικό γεγονός της γιορτής του Αντώνη Λιβάνη, όπου στο σπίτι του στην Κηφισιά βρέθηκαν ο Πρωθυπουργός, πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης και ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παρουσία και της Φ.Γεννηματά, επέδρασε σε μεγάλο βαθμό στην κομματική βάση. Μεγάλο όμως ρόλο διαδραματίζει και η παρουσία του Γ.Παπανδρέου με την συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών, όπου και έθεσε ανοικτά πλέον τρία κομβικά θέματα που πρέπει η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να πάρει ξεκάθαρη θέση: Τάσσεται υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών επιβεβαιώνοντας την αρχική και πάγια στάση του, προκρίνει την συγκρότηση μετώπου κόντρα στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά στην Ευρώπη, και δείχνει – παρά τη σκληρή κριτική στον Αλ. Τσίπρα – διόδους διαλόγου κεντραριστεράς και αριστεράς.
Σε αυτό το κλίμα αρκετά στελέχη, αλλά και απλά μέλη του ΚΙΝΑΛ στέκονται θετικά στη Συμφωνία των Πρεσπών και παράλληλα, επιθυμούν να υπάρξει ένα διευρυμένο μέτωπο έναντι της πολιτικής πρότασης της ΝΔ και του Κυρ. Μητσοτάκη με το επιχείρημα ότι οι θέσεις του είναι άκρως νεοφιλελεύθερες.
Η κρίση στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ηγεσία του τοποθετείται έναντι οποιασδήποτε συζήτησης για την συνεργασία ή έστω τη ζύμωση με το ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της δημιουργίας ενός άτυπου προοδευτικού και δημοκρατικού μετώπου, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζεται ως ουρά της ΝΔ.
Αυτή η στρατηγική ενοχλεί πολλούς, ιστορικά και νεώτερα στελέχη, διότι δίνει την εντύπωση ότι το ΚΙΝΑΛ είναι παρακολούθημα της ΝΔ με ότι αυτό σημαίνει και μάλιστα για ψηφοφόρους της δημοκρατικής παράταξης με κορμό το ΠΑΣΟΚ που έχει αντιδεξιά στάση και αντίληψη.
Ο Κώστας Λαλιώτης το είχε πει καθαρά εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι δηλ. η βάση του ΠΑΣΟΚ ή ευρύτερα σήμερα ΚΙΝΑΛ έχει αντιδεξιά συμπεριφορά και το δεξιό πρόσημο ή στίγμα τον απωθεί. Όμως, η ηγετική ομάδα κινείται διαφορετικά, ενώ μια σειρά κεντρικών στελεχών, όπως π.χ. ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Γιάννης Μανιάτης, κ.α. δίνουν την αίσθηση ότι έχουν πολλά κοινά με τη ΝΔ με ότι αυτό σημαίνει για τα μελλούμενα.
Σε αυτό το κλίμα, η Χαρ. Τρικούπη αμύνεται με το επιχείρημα ότι το πολωτικό σκηνικό που επιχειρούν να στήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι πιθανόν, αντί να πιέσει και άλλο το Κίνημα Αλλαγής, να αναδείξει τη σημασία της ύπαρξης ενός ισχυρού πολιτικού πόλου στον ενδιάμεσο χώρο. Αυτό είναι ένα επιχείρημα που δεν είναι στέρεο, διότι η Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί ρήγμα, γιατί το Κίνημα Αλλαγής έχει πάρει ξεκάθαρη θέση κατά της συμφωνίας και έχει δηλώσει ότι θα την καταψηφίσει όταν έλθει στη Βουλή.
Στη σκιά αυτών των διεργασιών που γίνονται και σε πιο κεντρικό επίπεδο, σε συνδικαλιστικό και κοινωνικό πεδίο, εξελίσσονται διεργασίες που φέρνουν πιο κοντά στελέχη του ΚΙΝΑΛ και όχι μόνο προς το ΣΥΡΙΖΑ. Π.χ. πρόσφατα παραιτήθηκε από το ΚΙΝΑΛ, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, αντιδήμαρχος Αθηναίων για θέματα μεταναστών και προσφύγων, μια κίνηση με ιδιαίτερη σημασία.
Η κίνηση του Λ. Παπαγιαννάκη, γιου του ιστορικού στελέχους της ανανεωτικής αριστεράς, Μιχάλη Παπαγιανάκη, συζητείται έντονα στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, καθώς δύναται να αποτελέσει και σήμα για πολλούς άλλους. Εξάλλου, πολλοί έκαναν το…άλμα και εμφανίστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής την προπερασμένη Κυριακή δηλώνοντας παρών στις διεργασίες για την συγκρότηση της νέας μεγάλης δημοκρατικής παράταξης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Λ. Παπαγιαννάκης είπε όταν χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους που στηρίζουν μια συμφωνία «Καμμένους των Πρεσπών», αυτό δεν συνάδει «με έναν πολιτισμό και μια παράταξη που θέλει να αλλάξει το πολιτικό αφήγημα, τον τρόπο που κάνουμε πολιτική, τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον και πώς θέλουμε να είναι το πολιτικό κλίμα».
Και δεν είναι ο μόνος, καθώς πρόσφατα υπήρξαν και άλλες παραιτήσεις στελεχών του ΚΙΝΑΛ υποψηφίων βουλευτών, αλλά και μελών της Κ.Ε. όπως η Τάνια Καραγιάννη, συνδικαλίστρια και πρώην μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ που αφήνουν αιχμές κατά της ηγεσίες του κόμματος και καταλογίζουν στρατηγική ταύτιση με τη ΝΔ.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται –και όσο η Φ. Γεννηματά δεν αλλάζει ρότα- να ακολουθήσουν και άλλα συνδικαλιστικά στελέχη από τον ευρύτερο προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο που δεν είχαν σχέση με το κυβερνών κόμμα, αλλά πλέον έχουν αποφασίσει να συμπορευτούν μαζί του, ιδίως μετά την, όπως λένε, ταύτιση το ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ.
Ήδη, σε πάρα πολλούς δήμους και σε ορισμένες περιφέρειες έχει γίνει πράξη η συνεργασία δυνάμεων της κεντροαριστεράς με το ΣΥΡΙΖΑ σε μια λογική αντίθεσης στις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και πρακτικές της ΝΔ στο χώρο της αυτοδιοίκησης.