Με αυτό τον τρόπο ήθελαν να καυτηριάσουν τις πολλές και διαφορετικές ομάδες εξουσίας που υπάρχουν στη Ν.Δ. και το συγκολλητικό στοιχείο τους δεν είναι οι κοινές ιδεολογικές τους απόψεις, αλλά κάποιος κορυφαίος παράγοντα της κεντροδεξιάς.
Ανέκαθεν, η Ν.Δ. ακόμα και την εποχή της παντοδυναμίας του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, έδινε _και συνεχίζει ακόμα και σήμερα να δίνει_ την αίσθηση ενός «πολυμετοχικού» κομματικού σχηματισμού, όπου ανάλογα με τις συνθήκες διαμορφώνονται και οι ισορροπίες.
Παρά το γεγονός ότι από τον Ιανουάριο του 2016 που εξελέγη στην ηγεσία της Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρχε η αίσθηση της αλλαγής αυτής της κατάστασης, εντούτοις όμως τα φέουδα, οι βαρονίες, οι «φαμίλιες» και τα τζάκια ζουν και βασιλεύουν στην κεντροδεξιά παράταξη.
Το τελευταίο διάστημα με την αλλαγή στρατηγικής της ηγεσίας της ΝΔ στη γραμμή του Αντ. Σαμαρά, δηλ. στην υιοθέτηση μιας πιο σκληρής δεξιάς ατζέντας, αναδείχθηκαν μερικές από τις παθογένειες της συντηρητικής παράταξης, με χαρακτηριστική την εσωστρέφεια και τις εσωτερικές έριδες. Εξάλλου, ιστορικά πάντα η συντηρητική παράταξη, εκτός από μικρές περιόδους, είχε στο εσωτερικό της πολλές αντιθέσεις και συγκρούσεις και με ιδεολογικό πρόσημο, αλλά και για την νομή της εξουσίας.
Η πρόσφατη σύγκρουση του Νίκου Δένδια με τον Λευτέρη Αυγενάκη με αφορμή και τις αιχμές του πρώτου για την στροφή της ΝΔ προς πιο σκληρές δεξιές θέσεις και οι αναφορές του στο τραγικό για την συντηρητική παράταξη 18,5% που έλαβε το κόμμα τον Μάιο του 2012, στις βουλευτικές εκλογές με αρχηγό τον Αντ. Σαμαρά, ανέδειξε ουσιαστικά την υποβόσκουσα διαρκή σύγκρουση των καραμανλικών και των σαμαρικών που έχουν εδώ και καιρό το πάνω χέρι στην χάραξη της στρατηγικής με…«μπροστάρηδες» τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη.
Η σύγκρουση αυτή έφερε στο προσκήνιο και τις φαμίλιες, τα τζάκια, τις βαρονίες και τα φέουδα που σε πάρα πολλές περιπτώσεις καθορίζουν και τις εσωκομματικές ισορροπίες, ενώ η προεδρία Μητσοτάκη δεν επέφερε δραματικές αλλαγές ως προς τη δραστηριότητά τους. Ανεξάρτητα των κινήσεων που έχουν γίνει από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ν.Δ. για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο, δεν υπήρξαν θετικά αποτελέσματα και ο ίδιος μετά την αρχική προσπάθεια υποχώρησε και υποτάχθηκε στην παραδοσιακή νομοτέλεια.
Η κεντροδεξιά συνεχίζει να δίνει την εντύπωση ότι είναι μια παράταξη όπου υφίσταται ένας ετερόκλητος συνασπισμός διαφόρων συστημάτων που έχουν ως στόχο τη νομή της κομματικής εξουσίας.
Αν και καταβλήθηκαν από τον Κυρ. Μητσοτάκη προσπάθειες περιορισμού των χαρακτηριστικών που προσδίδουν στη φυσιογνωμία ενός κόμματος τα φέουδα, οι πολιτικές οικογένειες και τα τζάκια, εν τούτοις το κλίμα δεν αλλάζει εύκολα. Εξάλλου, πέρα από το γεγονός ότι και ο ίδιος είναι γόνος ιστορικής πολιτικής οικογένειας, πολλές κινήσεις της ηγετικής ομάδας οριοθετούνται με βάση τους εσωκομματικούς συσχετισμούς και με γνώμονα τη μη διατάραξη των συμμαχιών, άλλες εκ των οποίων είναι πιο εύθραυστες και άλλες πιο σταθερές.
Οι παθογένειες είναι δεδομένες και παράλληλα με την οικογενειοκρατία αποτελούν τροχοπέδη στην όποια προσπάθεια εκσυγχρονισμού της κεντροδεξιάς. Και αυτό διότι σε πάρα πολλούς νομούς κυριαρχούν τα στελέχη της κομματικής νομεκλατούρας που εκπροσωπούν τα διάφορα «καπετανάτα» της Ν.Δ., ενώ η οικογενειοκρατία και τα τζάκια κυριαρχούν. Αυτό αναμένεται να φανεί και στα ψηφοδέλτια της ΝΔ που θα ανακοινωθούν σύντομα, παρά την επιχείρηση που γίνεται από την ηγεσία να αναδειχθεί η ανανέωση πού όντως σε μεγάλο βαθμό έχει γίνει. Εξάλλου, ο Κυρ. Μητσοτάκης, ελέγχοντας πλέον σημαντικό μέρος του κόμματος, πρέπει να έχει και τον έλεγχο και της Κ.Ο. μετά τις εκλογές, καθώς σήμερα κυριαρχούν οι καραμανλικοί και οι σαμαρικοί, ενώ ο ίδιος έχει μόλις 3-5 σκληρούς υποστηρικτές.
Η διαχείριση της κατάστασης από τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη σύμφωνα με έμπειρα κομματικά στελέχη με μακρά διαδρομή. Και αυτό διότι οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει πως θα κινηθούν διάφορες ισχυρές ομάδες της παράταξης, με κυρίαρχη αυτή των «καραμανλικών».
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, αν και αρχηγός εδώ και τρία χρόνια, δεν έχει καταφέρει να έχει την πλήρη αποδοχή από τον κομματικό μηχανισμό της Ν.Δ., ενώ και μεγάλο τμήμα της Κ.Ο. δεν θεωρείται φιλικό για τον ίδιο. Μπορεί να έχει τον έλεγχο των κομματικών οργάνων, εντούτοις όμως υπάρχουν πολλές ομάδες που κινούνται αυτόνομα και εκ των πραγμάτων αναγκάζεται και ο ίδιος να συμβιβαστεί και να συμμαχήσει. Π.χ. ακόμα και στην στενή του ομάδα πλέον συμμετέχει ο επικοινωνιολόγος Θωμάς Βαρβιτσιώτης, υιός του «βαρόνου» της κεντροδεξιάς Γιάννη Βαρβιτσιώτη και αδελφός του βουλευτή και τομεάρχη Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχει εκεχειρία εδώ και πάρα πολύ καιρό μεταξύ της ηγεσίας της Ν.Δ. και των καραμανλικών λόγω και του καταλυτικού ρόλου που διαδραμάτισε στο παρασκήνιο η Ντόρα Μπακογιάννη με τις επαφές της με τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, εντούτοις υπάρχουν προβλήματα.
Ο Καραμανλής κινείται στην οδό της σιωπής
Ο πρώην πρωθυπουργός και μακροβιότερος πρόεδρος της Ν.Δ. Κ. Καραμανλής εμμένει να κινείται στην οδό της σιωπής, παρά τις ελάχιστες παρεμβάσεις του όπως πρόσφατα στη Συμφωνία των Πρεσπών που όμως είχε και μηνύματα στην σημερινή ηγεσία. Παράλληλα, διάφορα «καραμανλικής» προέλευσης sites και blogs αρκετά συχνά επιτίθενται για διάφορα θέματα στον Κυρ. Μητσοτάκη. Επίσης δεν περνάει απαρατήρητη η προτίμηση των «καραμανλικών» σε ένα νέο βαρόνο, τον Ν. Δένδια που εμφανίζεται ως πρόσωπο που θα παίξει ρόλο μελλοντικά και προωθείται για δελφίνος, ενώ είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη σύγκρουσή του με τον Λ. Αυγενάκη, αλλά και η σφοδρή επίθεση κατά της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο, κίνηση που ανέβασε τις κομματικές και πολιτικές μετοχές.
Δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη η κινητικότητα που έχει αναπτύξει και ο βουλευτής Σερρών Κ. Καραμανλής, υιός του πρώην υπουργού Αχιλλέα Καραμανλή, που συνεχίζει τις δημόσιες παρεμβάσεις του και αποκτά επιρροή στην ΚΟ και κυρίως σε τμήμα του κομματικού μηχανισμού.
Σε αυτό το «μωσαϊκό» των βαρόνων ξεχωριστή θέση έχει και ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που στηρίζει και καθοδηγεί τον Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά πρώτο μέλημά του είναι η υπεράσπιση της πολιτικής του την περίοδο της πρωθυπουργίας του 2012-2015 και βεβαίως η εδραίωση των ανθρώπων του. Διατηρεί μια σκληρή ομάδα υποστηρικτών στην Κ.Ο., έχει καθημερινή επικοινωνία μαζί τους, όπως και με τους διάφορους πυρήνες που διαθέτει ανά την χώρα. Στο επιτελείο του γελάνε με τη θεωρία που αναπτύσσεται από κύκλους που εχθρεύονται τον πρώην πρωθυπουργό και σύμφωνα με την οποία «οι "σαμαρικοί" θα είναι οι πρώτοι που θα τραβήξουν το χαλί στον Μητσοτάκη όταν έρθει η ώρα». «Στόχος μας είναι η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ με Κυριάκο αρχηγό. Τα όσα λέγονται είναι γελοιότητες» απαντάνε.
Πολλές αποφάσεις που λαμβάνει η ηγεσία της Ν.Δ. λαμβάνονται και υπό το πρίσμα να μην διαταραχθούν οι σχέσεις με τον Αντ. Σαμαρά που διατηρεί και ανοικτή γραμμή με τον Άδωνι Γεωργιάδη. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. ενισχυμένος αρκετά μετά την επικράτηση του Κυρ. Μητσοτάκη στην προεδρία της Ν.Δ. (τον ενίσχυσε στον δεύτερο γύρο με τις δυνάμεις που συγκέντρωσε ως υποψήφιος και αυτός στον πρώτο) έχει αυξήσει την επιρροή του. Διατηρεί σημαντική δύναμη στον κομματικό μηχανισμό, ενώ επέβαλλε και ανθρώπους του σε θέσεις κλειδιά στο κόμμα με το βλέμμα στην επόμενη μέρα.
Αποστασιοποιημένος από τα εσωκομματικά δρώμενα είναι ο άλλος βαρόνος της κεντροδεξιάς, ο κοινοτικός επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος που έχει το βλέμμα του στο μέλλον με υπερκομματική στρατηγική. Δεν θέλει και αυτός να θιγούν κεκτημένα του στο κόμμα, ενώ έχει ενδιαφέρον ότι βάζει πάντα στο δημόσιο διάλογο έννοιες όπως συνεργασία και συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων που έρχονται και σε αντίθεση με το κεντρικό αφήγημα της κυβέρνησης. Πάντως ο Δ. Αβραμόπουλος που έχει ως μελλοντικό στόχο το Προεδρικό Μέγαρο, φέρεται να έχει συμμαχήσει με τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Ο βασικός αντίπαλος του Κυρ. Μητσοτάκη για την ηγεσία, ο πρώην πρόεδρος του κόμματος Βαγγέλης Μεϊμαράκης διατηρεί σε εγρήγορση τον κομματικό μηχανισμό που έχει σε όλη τη χώρα. Αν και αποφεύγει να μιλά δημοσίως, έχει καθημερινή επαφή και επικοινωνία με δεκάδες στελέχη, πιάνοντας το σφυγμό της κομματικής βάσης που ασφυκτικά με τις επιλογές της κεντρικής διοίκησης της Ν.Δ. Δεν ήταν όμως διατεθειμένος να δημιουργήσει πρόβλημα και ουσιαστικά συμφώνησε πολιτικά με τον Κυρ. Μητσοτάκη για εκεχειρία και τοποθετήθηκε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου. Δεν είναι διατεθειμένος να χάσει μερίδιο από την κομματική εξουσία που έχει και ως εκ τούτου οι κινήσεις της ηγεσίας είναι προσεκτικές.
Κεντρικό ρόλο στις εσωκομματικές εξελίξεις διαδραματίζει η Ντ. Μπακογιάννη που κατά καιρούς παίζει τον ρόλο «ειρηνοποιού» και σβήνει πολιτικές φωτιές που ανάβει ο ηγετικός πυρήνας της Ν.Δ. με λανθασμένες αποφάσεις. Αν και βασικό της μέλημα πλέον είναι ο υιός της και πετυχημένος αυτοδιοικητικός, ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης και η μετάβασή του στην κεντρική πολιτική σκηνή, η παρουσία της είναι καταλυτική.
Με τις κινήσεις της έχει καταφέρει να διορθώσει πολλές φορές τη γραμμή της Ν.Δ. και συχνά διαφωνεί βλέποντας το κόμμα να χάνει το δρόμο του κέντρου και της μετριοπάθειας, όπως συνέβη και πρόσφατα, με την κριτική που δέχθηκε η αξιωματική αντιπολίτευση, κυρίως λόγω των παρεμβάσεων του Αδ. Γεωργιάδη. Θεωρείται πρόσωπο - «κλειδί» που όταν χρειαστεί θα παρέμβει για να ισορροπήσει η κατάσταση και λόγω της δυναμικής που διατηρεί στο κόμμα, αλλά και στην κοινωνική βάση της Ν.Δ. δεν μπορεί να μην εισακουστεί η άποψή της.
Ενδυναμωμένος είναι στην κομματική βάση της Ν.Δ. ο Μάκης Βορίδης, που ηγείται ενός τμήματος της καθαρής Δεξιάς στο κόμμα, γεγονός που τον ξεχωρίζει και τον καθιστά υπολογίσιμο «παίκτη» για το μέλλον. Οι απόψεις του ακούγονται από σημαντικό τμήμα της κομματικής βάσης που έχει δεξιά χαρακτηριστικά.
Και επειδή στο κόμμα, παραδοσιακά ιστορικές οικογένειες διαδραμάτιζαν ρόλο και δεν μπορούσε καμία ηγεσία να τις αγνοήσει, έχει ενδιαφέρον να εστιάσει κανείς στις κινήσεις της Ολγας Κεφαλογιάννη. Άλλοι δυο πόλοι στο κόμμα με άλλα χαρακτηριστικά ο καθένας είναι ο έτερος αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης που διαθέτει ερείσματα τον κομματικό μηχανισμό και ο Μιλτ. Βαρβιτσιώτης.
Στο Βορρά και ειδικά στην Κεντρική Μακεδονία κάνει παιχνίδι ο περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστας που διεκδίκησε την ηγεσία της Ν.Δ. και εμφανιζόταν και ως φαβορί. Στη σκιά των σεναρίων που συζητούνται τα τελευταία χρόνια για την περίφημη «Λέγκα του Βορρά», ο Απ. Τζιτζικώστας που έχει συνάξει εκεχειρία με τον Κυρ. Μητσοτάκη, έχει δημιουργήσει το δικό του «στρατό» και κατά καιρούς ασκεί κριτική στη σημερινή ηγετική ομάδα. Πιστός σύμμαχός του παραμένει ο πρώην γραμματέας του κόμματος Ανδρέας Παπαμιμίκος, ενώ διατηρεί άριστες σχέσεις με τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη και παράλληλα επενδύει σε ένα βαθμό στη σκληρή δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ.