Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας Λάουρα Κοβέσι δεν είναι βουβό πρόσωπο. Μιλάει στα μέσα ενημέρωσης.
Αυτά που έχουν ελληνικό ενδιαφέρον από τις δύο πρόσφατες συνεντεύξεις της, είναι τα εξής:
- Πρώτο: Ότι έγινε στα Τέμπη μπορούσε να έχει αποφευχθεί, με τα κοινοτικά κονδύλια που έλαβε η Ελλάδα για το σιδηροδρομικό της δίκτυο.
Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση δημιουργεί «κουλτούρα ατιμωρησίας» με τις συστηματικές προσπάθειες συγκάλυψης.
- Δεύτερο: Συγκάλυψη υπάρχει ήδη και στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς ο Πρωθυπουργός προστατεύει υπουργούς του για να μην αντιμετωπίσουν τη Δικαιοσύνη, όπως ζήτησε η ίδια.
Το κοινό συμπέρασμα και από τις δυο παρεμβάσεις της γυναίκας που έβαλε φωτιά στα τόπια και έφερε την κυβέρνηση στη δυσκολότερη θέση της από τότε που ανέλαβε -γιατί δεν μπορεί να τους κάνει υποδείξεις α αλα Ντογιάκο και Αδειλίνη – είναι αυτό που λέει η ίδια:
«Τα οικονομικά εγκλήματα δεν είναι μικροπράγματα – η διαφθορά μπορεί να έχει θανάσιμα αποτελέσματα».
Ελάτε τώρα στη θέση του Έλληνα Πρωθυπουργού, όταν αναμένονται νέες δικογραφίες που εμπλέκουν περισσότερους υπουργούς και αποκαλύπτουν ότι η ρεμούλα είναι γενικευμένη.
Είτε πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες» που λέει ο ίδιος, είτε για το απλούστερο: Γιούργα στο νταβά με τα κουλούρια. Από κομματικά στελέχη και συναφείς παράγοντες- με γνώση από την κυβέρνηση και συγκάλυψη από το Μέγαρο Μαξίμου.
Εφόσον επιβεβαιωθεί το νέο κύμα εισαγγελικών αιτήσεων για ποινικές διώξεις ενός ευρύτερου κύκλου στον πυρήνα του δακτυλοδεικτούμενου πλέον «συστήματος Μητσοτάκη», η Κοβέσι θα αποδειχθεί ο Ντι Πιέτρο της Ελλάδας.
Οι ευρωπαϊκές δικογραφίες εκτός από την κυβέρνηση, θα κλονίσουν και το ευρύτερο κομματικό σύστημα στη χώρα, καθώς πράγματι οι κομπίνες -με το κοινοτικό, κρατικό και τραπεζικό χρήμα- είναι «παλιά μας τέχνη κόσκινο» για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ…
Απλώς όταν ο Μητσοτάκης τις επικαλείται, παραβλέπει ότι για τους προηγούμενους είναι ιστορία, ενώ για την κυβέρνησή του ποινικές παραβάσεις προς εκδίκαση.
Καταφεύγοντας στο επιχείρημα «τα έκαναν και οι άλλοι» απλώς δείχνει ότι τον διακατέχει σύνδρομο Σαμψών: «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».
Το μιντιακό σύστημα υποστήριξης του Πρωθυπουργού διαμορφώνει στην κοινωνία τη πεποίθηση ότι, κατά την φετινή εμφάνισή του στη ΔΕΘ θα τα «παίξει όλα για όλα».
Με τον συνήθη τρόπο των Πρωθυπουργών, όταν διαπιστώνουν ότι φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους: τις παροχές. Για αποκτήσουν περιωπή… Ντελόρ, τις χαρακτηρίζουν «πακέτα».
Άδικος κόπος. Το δοκίμασε πλουσιοπάροχα ο Σημίτης το 2003 και σε τρεις μήνες παρέδωσε στον Γ. Παπανδρέου- για να χάσει στη θέση του.
Το πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ότι η Κοβέσι και η ημέτερη Παπανδρέου, απλώς άνοιξαν το καπάκι μιας κατσαρόλας- καζάνι καλύτερα- όπου βράζουν πάσης φύσεως σκάνδαλα, λάθη, και αποτυχίες του «επιτελικού κράτους» -που βαρύνουν τον ίδιο τελικά.
Από την γενικευμένη χρεοκοπία, στην εξωτερική πολιτική, μέχρι την εσωτερική διαφθορά, την μονομερή κατανομή του εθνικού πλούτου που διευρύνει τις ανισότητες, την κακοδιοίκηση, τη φαυλότητα και την υποταγή της πολιτικής εξουσίας, στην ισχύ του χρήματος και των ΜΜΕ.
Με τόσα βάρη, ο Πρωθυπουργός δεν χρειάζεται ένα «καλό πακέτο» παροχών για τη ΔΕΘ. Αυτό που πρέπει να επισπεύσει ως αναπόφευκτο, είναι ένα καλό πακετάρισμα…