Κάθε φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρεται στους εξοπλισμούς και τις αμυντικές δαπάνες, τίθεται υπόλογος των δικών του πεπραγμένων κατά την πρώτη κυβερνητική θητεία του 2019-2023.
Το 2021 εν μια νυκτί με απευθείας αναθέσεις αγόρασε αεροπλάνα και καράβια από τον φίλο του τον Μακρόν. Σήμερα πέντε χρόνια μετά προετοιμάζει ψυχολογικά τον έλληνα φορολογούμενο ότι το 2026 θα καταβάλλει 2,3 δισ. ευρώ για εκείνες τις αγορές! Ο πρωθυπουργός επικαλείται το γνωστό δίλημμα: «Κανόνια ή βούτυρο» για να προλάβει τους επικριτές του. Λέει ο πρωθυπουργός: «Αν κάποιοι ήθελαν αντί για Rafale και Belh@rra να κάνουμε την αξία τους σε επιδόματα, να το πουν ανοιχτά. Εγώ, πάντως, εκπτώσεις στην ασφάλεια της πατρίδας δεν κάνω».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκπτώσεις στην ασφάλεια της πατρίδας φυσικά και να ΜΗΝ κάνεις, θα μπορούσες όμως να έχεις πετύχει εκπτώσεις στην τιμή αγοράς των Rafale και Belh@rra εάν δεν τα αγόραζες με fast track διαδικασίες, χωρίς προκήρυξη διεθνών διαγωνισμών που αναπόφευκτα δημιουργούν σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ κατασκευαστριών εταιριών και σκληρά παζάρια μεταξύ αγοραστών και πωλητών.
Απλά και κατανοητά:
1ον: Με τις αγορές των Rafale και Belh@rra η Ελλάδα έδωσε «φιλί ζωής» στη Γαλλική Αμυντική Βιομηχανία, ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που αγόρασε Rafale διατηρώντας περαιτέρω εν ζωή την γραμμή παραγωγής της Dassault, ήταν η πρώτη χώρα που σε βάρος της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας της έσπευσε να δώσει δουλειά στα γαλλικά ναυπηγεία της Λορεάν για την κατασκευή 2+1 Belh@rra μετά το βατερλό που υπέστη η Γαλλία με την ακύρωση της παραγγελίας μαμούθ της Αυστραλίας για πυρηνοκίνητα υποβρύχια!
2ον: Με την αγορά των γαλλικών Rafale και τον αποκλεισμό των Eurofighter, η Ελλάδα αυτόματα δυσαρέστησε Γερμανούς, Βρετανούς, Ισπανούς και Ιταλούς που συμμετέχουν στην συμπαραγωγή του ευρωμαχητικού. Το 2021 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ΔΕΝ έκανε αυτό που κάνει τώρα ο Ερντογάν, σκληρό παζάρι με όλους, Αμερικανούς, ευρωπαίους, Ρώσους και κινέζους!
3ον: Το χειρότερο απ’ όλα στις fast track αγορές των Rafale και των Belh@rra ήταν η απεμπόληση του δικαιώματος που έχει ο αγοραστής για ποσοστό συμπαραγωγής. Μάλιστα απαγορεύτηκε στις συγκεκριμένες γαλλικές εταιρίες κάθε δυνατότητα συνεργασίας με έλληνες κατασκευαστές! Στην αρχή θεωρήθηκε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αμφισβητούσε την αξιοπιστία των εγχώριων κατασκευαστών και για πολλούς δεν είχε άδικο διότι επί της ουσίας δεν ήταν κατασκευαστές αλλά μεσάζοντες. Από τη στιγμή όμως που η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη της ΕΕ λόγω των διεθνών εξελίξεων και του πολέμου στην Ουκρανία, ο έλληνας πρωθυπουργός καλείται να κάνει στροφή 180 μοίρες και να καταστρώσει σχέδιο αλλαγής του status quo στην ελληνική αμυντική βιομηχανία με στόχο να ενταχθεί στο νέο ευρωπαϊκό αμυντικό οικοδόμημα.
– Πως όμως θα γίνει αυτό; Από τα συμφραζόμενα του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν είναι σαφές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για διπλασιασμό της έκπτωσης στις δαπάνες επενδύσεων που θα γίνονται στην ελληνική αγορά στους τομείς της άμυνας, της κατασκευής οχημάτων. Και η συγκεκριμένη ενίσχυση μπορεί να φτάσει μέχρι τα 150 εκατομμύρια.
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο πρωθυπουργός: «Είναι προφανής η δική μας επιδίωξη: Πρέπει να προωθήσουμε μεγάλες επενδύσεις στην άμυνα και την αμυντική βιομηχανία και αυτό υπό το φως των κατευθύνσεων της Ευρώπης για την ενίσχυση της κοινής ασφάλειας των κρατών μελών».
Στην πραγματικότητα αυτό που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ είναι ένα φορολογικό μέτρο που ισχύει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως οι δαπάνες Έρευνας και Ανάπτυξης των επιχειρήσεων ή για επενδύσεις στην Πράσινη οικονομία.
Επί της ουσίας η επιχείρηση που επενδύει στην Άμυνα μειώνει το φορολογητέο της εισόδημα και κατά συνέπεια ενισχύει τα καθαρά κέρδη της μετά φόρων. Ωστόσο μέχρι να υπάρξει σχετική νομοθετική ρύθμιση και εκδοθεί η εγκύκλιος εφαρμογής της, παραμένει αδιευκρίνιστο για ποιους ακριβώς θα ισχύει. Δηλαδή, θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις ή για τις Μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ) όπως της ορίζει η ΕΕ;
Κακά τα ψέματα! Από τη σαραντακονταετή εμπειρία μου στον χώρο της Άμυνας καταλήγω στο συμπέρασμα ότι για να γίνουν επενδύσεις στην Άμυνα απαιτείται μελέτη και μακροχρόνιος σχεδιασμός, ο οποίος θα τηρείται από τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων. Πριν μια εικοσαετία, επί υπουργείας Παπαντωνίου, ο Σπύρος Τραυλός είχε αναθέσει τρεις μελέτες για την αμυντική βιομηχανία. Μια για την Ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, μια δεύτερη για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και μια τρίτη ειδικότερα για τη Ναυπηγική βιομηχανία.
Δυστυχώς σήμερα δεν γίνεται τίποτα μελετημένο. Όλα ευκαιριακά και στο πόδι. Σήμερα έχουν παγώσει τα πάντα ακόμα και οι εξαγγελίες που έχει κάνει η ίδια η κυβέρνηση.
Δυστυχώς σήμερα όλες οι υπηρεσίες μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις παραμένουν αδρανοποιημένες και επικρατεί στασιμότητα. Δεν έχει προχωρήσει καθόλου ο σχεδιασμός για το SAFE που πρέπει να κατατεθεί στην ΕΕ μέχρι τις 29 Νοεμβρίου.
Οι επενδύσεις χρειάζονται σταθερότητα, προοπτική και διαφάνεια.
