Οι ιδρυτές ήταν οραματιστές που δοκιμάσθηκαν στη φρίκη της κρεατομηχανής των δυο παγκοσμίων πολέμων.
Με πρώτον τον Σούμαν, πριν από 75 χρόνια, διακήρυξαν τη σύγκλιση των χωρών και λαών της Ευρώπης – αρχίζοντας από κλάδους της οικονομίας τους – για έναν λόγο: ποτέ πια πόλεμος σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Σχεδίασαν την ένωση της Ευρώπης «από το Γιβραλτάρ ως τα Ουράλια», επειδή είχαν συνείδηση ότι δεν θα αντέξει τον επόμενο πόλεμο.
Η, πρωτόλεια, βιομηχανική συνθήκη των έξι, διαμόρφωσε όρους ειρήνης και σταθερότητας.
Έτσι, ο ευρωπαϊκός χώρος εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη κατάκτηση της ανθρωπότητας στην ευημερία, τη δημοκρατία, την ειρήνη, τις ελευθερίες, τα δικαιώματα…
Η τελική ομοσπονδοποίηση, θα συνένωνε όλες τις δυνάμεις σε όλους τους τομείς και θα διαμόρφωνε ανταγωνιστικό πόλο, στον παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος.
Η διεύρυνση ενισχύθηκε με την κατάρρευση των ανατολικών καθεστώτων και η ενσωμάτωσης της Ρωσίας στον αμυντικό σχεδιασμό και την οικονομία της Ένωσης – σε πείσμα των Αμερικανών που άρχισαν να εγκαθιστούν μηχανισμούς διάλυσης – ήταν ο νέος μεγάλος στόχος.
Κι ύστερα ήλθαν τα ανθρωπάκια. Μετά τον αξιοθρήνητο Κάμερον που οδήγησε τη Βρετανία στην έξοδο, η ευρωπαϊκή Δεξιά και οι ξεπεσμένοι σοσιαλιστές διόρισαν στην Κομισιόν μια ασήμαντη πολιτικό – με ιστορικό διαφθοράς, ως υπουργός της Μέρκελ.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν απέτυχε οικτρά στη πρώτη θητεία της. Αλλά το Παρίσι με τον αριβίστα Μακρόν και το Βερολίνο με αμερικανόδουλο Σολτς, ανανέωσαν τη θητείας της – ενώ ο Πούτιν είχε ήδη εισβάλει παράνομα στην Ουκρανία.
Γάλλοι και Γερμανοί υπέκυπταν στην αξίωση της Αμερικής του Μπάιντεν, να μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ, κατά της Ρωσίας.
Αντί η ηγεσία της Ένωσης να ζητήσει ακύρωση της επέκτασης του ΝΑΤΟ και απόσυρση των Ρώσων από ουκρανικά εδάφη, άρχισε να χρηματοδοτεί χωρίς όρια τον τσαρλατάνο Ζελένσκι.
Η φον ντερ Λάιεν έγινε τυφλό όργανο στην κήρυξη πολέμου στη Ρωσία – που ακύρωνε τη στρατηγική της πανευρωπαϊκή ένωσης.
Αποτέλεσμα: οι μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης καταστράφηκαν. Η αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής από τον Τραμπ, στον αέρα το φιλοπόλεμο εγχείρημα των μικρονοικών κυβερνήσεων.
Το ένα λάθος έφερε το άλλο. Αντί να αλλάξουν πολιτική και να ξηλώσουν την ανίκανη φον ντελ Λάιεν, της έδωσαν χώρο για αυθαιρεσίες και προβοκάτσιες.
Κατάργησε το Κολλέγιο των Επιτρόπων, αφού εκδίωξε ευρωπαϊκές προσωπικότητες όπως ο Τίμερμανς, ο Μπαρνιέ και η Βεστάγκερ.
Ζήτησε από τις κυβερνήσεις να στείλουν μετριότητες στη θέση τους – η ελληνική έστειλε έναν… περιφερειάρχη – και δημιούργησε εμπροσθοφυλακή πολέμου, με ορντινάντσες της -στις οποιες ανέθεσε αρμοδιότητες που… δεν υπάρχουν.
Σαν την Κάλας που παριστάνει την «υπουργό» Εξωτερικών και απορεί γιατί δεν βομβαρδίζεται ήδη η Μόσχα. Ή τον Κουμπίλιους που παριστάνει τον επίτροπο Άμυνας. Ενώ οι χώρες μέλη δεν έχουν εκχωρήσει αντίστοιχες αρμοδιότητες.
Δια της τυφλής εμπλοκής στο Ουκρανικό, με γαλλογερμανική συνενοχή, η φον ντερ Λάιεν ξηλώνει συνειδητά το ευρωπαϊκό πουλόβερ.
Δίνει ψευδείς υποσχέσεις για ένταξης της Ουκρανία, που δεν έχει τις προϋποθέσεις και υποτάσσεται στα αμερικανικά συμφέροντα με τη συμφωνία που της επέβαλε ο ανισόρροπος Αμερικανός.
Ευρωπαϊκές αρχές την ελέγχουν για διαφθορά και οι ευρωπαϊκοί πολίτες την κήρυξαν αποσυνάγωγη και ζητούν να παραιτηθεί. Αλλά η ίδια φτάνει τη διατεταγμένη αντιευρωπαϊκή αποστολή της στα άκρα…
Ερήμην του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου – που παίρνει τις αποφάσεις στην Ένωση – και κάλυψη από τους Μακρόν, Μερτς, αλλά και τον αποτυχημένο… Στάρμερ, σταθερά φιλοαμερικανό και αντίπαλο της Ευρώπης, ζήτησε με… αυτοκρατορικό ύφος στο Ευρωκοινοβούλιο: «πρέπει να πολεμήσουμε».
Επικαλέστηκε τις – υιοθετημένες από το ΝΑΤΟ, αλλά αναπόδεικτες – καταγγελίες για επίθεση της Ρωσίας, του χειραγωγούμενο Τουσκ, που βρίσκεται στην κυβέρνηση της Πολωνίας.
Τον οποίο ο προκάτοχος του έδωσε κανονικά για συμπαιγνία: « Ο Ζελένσκι μου ζητούσε να στήσουμε προβοκάτσια κατά της Ρωσίας, για να επέμβει το ΝΑΤΟ».
Η κοινοτική Ευρώπη ωθείται στον αφανισμό από μια διορισμένη και αναξιόπιστη Γερμανίδα, που επιδιώξει διαστροφικά πόλεμο με μια πυρηνική δύναμη – Ήτοι αιματοκύλισμα των λαών, αντί για επίθεση ειρήνης.
Αυτό είναι λόγος απομάκρυνσης της. Αν δεν την αντικαταστήσουν άμεσα – το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο – το μέλλον της κοινοτικής Ευρώπης σκοτεινιάζει…
